«جوکر» به طور کلی برنامه‌ای است که حضور آن به شبکه نمایش خانگی رونق می‌بخشد و می‌تواند به فضای هنری گونه کمدی کمک شایانی کند. اما نباید فراموش کرد که اثر هنری باید بتواند سطحی از آموزندگی را در خود جای دهد و از عناصر نامطلوب مثل شوخی‌های جنسی تا حد امکان فاصله بگیرد.
با داشتن 10 فیلم در یک سینما، به ظاهر شرایط خوب است. اما با یک بررسی اجمالی خواهیم دید، آش کشک خاله شورتر از این حرفاست. از این 10 فیلم 60 درصدش را کمدی تشکیل می‌دهد. البته! این 60 درصد نشان می‌دهد 40 درصد جای امیدواری است که می‌توانیم با ژانری غیرکمدی، بی‌حوصلگی را بشوریم ببریم پی کارش.
به بهانه روز ملی سینما به بررسی فیلمهای سیزده‌گانه پرمخاطب سینمای ایران پرداخته ایم که می‌توان از این بررسی به نکات جالبی رسید که می‌تواند مورد بحث مدیران و سیاست‌گذاران سینمایی قرار گیرد.
کمدی‌پسندیِ مخاطب این نکته را یادآوری می‌کند که نباید بُعد سرگرمی سینما را فراموش کرد. سرگرمی به خصوص برای مخاطبِ این روزها که روزمرگی‌های شلوغ و خسته‌کننده دارد اهمیت دوچندان پیدا می‌یابد
در حقیقت می‌توان با نگاهی عمیق به آمار مخاطبان سینما در ایام عزاداری به این مهم پی‌برد که گیشه سینمای ایران بدون فیلمهای کمدی عملا بی‌رونق است و چرخش از حرکت می ایستد. این بی‌رونقی می‌تواند باعث شود تا مسئولان و متولیان این حوزه یک آسیب‌شناسی جدی در این رابطه داشته باشند.
با اتکا به آمار و ارقام گیشه و همین طور استقبال مخاطبان پرده نقره ای به این نتیجه رسید که نبض گیشه صرفا در اختیار فیلم های کمدی نیست!
رضا رفیع گفت: لبخند گاهی آن‌قدر در طنز ناپیدا، کم‌رنگ و نامشخص است که از آن به عنوان لبخند تلخ، درونی و عمیق یاد می‌شود.
