گروه سینمای خبرگزاری هنرآنلاین: گیشه سینمای ایران بدون فیلمهای کمدی عملا بی‌رونق است و چرخش از حرکت می ایستد، همین موضوع سینماگران را به ساخت آثار کمدی سخیف سوق داده و ذائقه مخاطب را تغییر می دهد از سویی در سال های اخیر بازار فیلمهای کمدی در گیشه سینماها داغ شده است، فیلم‌هایی که استقبال مخاطبان از آن‌ها باعث شده تا به پرفروش‌ترین فیلم های سینمایی در یک دهه اخیر تبدیل شوند. در سال جدید نیز «فسیل» توانست با فروشی بالغ بر 220 میلیارد تومان، عنوان پرفروش‌ترین فیلم سینمای ایران را از آن خود کند و این نشان می دهد که سینمای ایران در طول چند سال گذشته چرخَش روی فیلمهای کمدی می چرخد؛ به طوری که در حال حاضر حدود 60 درصد از مخاطبان سینما ترجیح می دهند که پای کمدی بنشینند تا فیلم های اجتماعی و همین باعث شده تا ظرف هفته‌های گذشته و همزمان با آغاز ایام محرم، آمار مخاطبان این ژانر به شدت افت کند.
البته بدون شک اولین دلیل کم مخاطب بودن سینما این است که در این ایام مردم مشغول مراسم عزاداری هستند و کمتر فرصت و رغبت برای رفتن به سینما را دارند، از طرفی نیز ذائقه مخاطب - همان طور که اشاره شد - در تمامی سال های گذشته به سمت کمدی رفته است.
در حقیقت می‌توان با نگاهی عمیق به آمار مخاطبان سینما در ایام عزاداری به این مهم پی‌برد که گیشه سینمای ایران بدون فیلمهای کمدی عملا بی‌رونق است و چرخش از حرکت می ایستد. این بی‌رونقی می‌تواند باعث شود تا مسئولان و متولیان این حوزه یک آسیب‌شناسی جدی در این رابطه داشته باشند.
در چند سال اخیر سیاستگذاری‌های اشتباه، ذائقه مخاطب را به سمت کمدی و بعضا حتی کمدی‌های مبتذل سوق داده و شاید به همین خاطر است که مخاطب سلیقه اش از فیلم‌هایی مثل «عقاب‌ها» (پرمخاطبترین فیلم سینمای ایران) به «فسیل» تغییری 360 درجه‌ای بدهد. هر چند باید بپذیریم، دور شدن از شرایط روزمره و مشکلاتی که مردم امروز با آن دست و پنجه نرم می کنند نیز از اصلی‌ترین دلایل این چرخش ذائقه است اما بدون شک مهمترین دلیل این چرخش ذائقه، به این خاطر است که مخاطب به این سمت هُل داده شده است. به همین دلیل است که حتی وقتی که یک اثر قابل تحسین اجتماعی هم ساخته می شود نمی تواند مانند یک کمدی فروش چشمگیری داشته باشد، زیرا مخاطب دیگر دلش نمی‌خواهد بنشیند و یک اثر جدی اجتماعی ببیند و صد البته پس از این نیز سرمایه‌گذاران سینما، ترجیح می دهند برای سرپا ماندن و تنفس کشیدن در دنیای سینما، به سراغ کارهای کمدی بروند. به این ترتیب سینمای ایران پر می‌شود از کارهای کمدی و خالی می شود از کارهای جدی و حاوی پیام!
برای ایامی مانند محرم می‌توان برنامه ریزی درستی داشت و فیلمهای تازه ای را وارد اکران کرد تا سینما از رونق نیفتد، اما در کل برای سینمای اجتماعی ایران باید فکری جدی کرد و بدون شک ساخت آثاری قوی در این حوزه مهمترین قدمی است که می‌توان در این رابطه برداشت.
اما یک موضوع دیگر که می‌توان از آمار فروش گیشه به آن دست یافت، این است که درست یا غلط، مخاطب امروزی به کارهای کمدی نیاز دارد اما متأسفانه رسانه ملی (حوزه سیما) آنطور که باید و شاید به این نیاز مخاطب پاسخ نداده است و شاید یک دلیل پرفروش بودن این آثار و کم رنگ بودن آثار اجتماعی در سینما نیز همین باشد. این در حالی است که تلویزیون مهمترین رسانه ای است که می‌تواند این نیاز مخاطب را آن هم در قالب کارهایی مفهومی‌تر برطرف کند. خلاصه کلام در باب آثار طنز اینکه، نه به آن شوری سینما و نه به این بی‌نمکی سیما!