همایون علی‌آبادی: یکی از مهم‌ترین کاستی‌های تئاتر ملی ما که هماره مانعی سر راه رشد و اعتلای آن بوده و دائما مانند پتک سر تئاتر ما کوبیده‌اند، فقر درام‌نویسی، نبود متون نمایشی مناسب و مهم‌تر خارج کردن ادبیات نمایشی ما از حیطه ادبیات دراماتیک جهان بوده است.
همایون علی‌آبادی: یازدهمین جشنواره تئاتر البرز رغمارغم همه کاستی‌ها و فراز و فرودهایی که داشت، سرانجام با اقتدار تمام و رنگارنگی و بافتاری کامیابانه به کار خود پایان داد.
همایون علی‌آبادی: شادمانه باید گفت که در چند سال اخیر منتقدان تئاتر با اجرای متونی قابل ذکر و کارگردانی‌هایی درخور ستایش برای نمایش‌هایی زنده و ارزنده توانسته‌اند نشان دهند قابلیت‌های کار صحنه را دارند و انتخابی هم اگر در کار است، انتخاب اصلح است
همایون علی‌آبادی: هادی مرزبان، کارگردان، بازیگر و تئاتری پرکار روزگار ما، اینک سال‌هاست از یار حجره و گرمابه و گلستان و شفیق همیشه‌اش اکبر رادی دور افتاده است؛ درام‌نویسی که مرزبان در احیا و بازآفرینی آثارش نقشی بی‌صوت و گفت داشته است.
همایون علی‌آبادی: سالیان متمادی شاید قریب به پنجاه سال با هادی سیف دوستی‌ها کردم. این پژوهشگر راستین، غور و قوسی عمیق در اعماق هنرهای سنتی ایران داشت. نقاشی قهوه‌خانه را که از مفاخر هنر این ملک است، جلوه و جلایی دیگر بخشید. هنرهایی مانند سوخت، معرق، نقاشی پشت شیشه و بزرگان محروم و مهجور هنرهای سنتی را زنده کرد.
همایون علی‌آبادی: به گفته شیخ اجل «بهشت آنجاست کازاری نباشد / کسی را با کسی کاری نباشد». امنیت و آسایش یک کتابخانه که شان نزولش به اسامی و تعداد کتاب‌هاست، حتما باید مورد نظر اصحاب کتابخوانی و کتابخوان‌های حرفه‌ای باشد اما در کتابخانه ما چوبخوره‌ها و سوسک بدجنس چندان پلید و نامتجانس‌اند که آرام همه کتاب‌ها از دست می‌روند.
همایون علی‌آبادی: این روزها ویترین انتشارات نمایش مزین شده است به چهار کتاب خواندنی و قابل ذکر از مجموعه «ماندگاران صحنه» از آنان که سهمی بزرگ در کارگردانی، آفرینش و بازیگری دارند.
همایون علی‌آبادی: به راستی معجزه چیست؟ آیا همان طلسم معجزتی است که به قول احمد شاملو چنین می‌نشیند بر بام و تنم که طلسم معجزتی پناه دهد، چنان که رسم زمانه این گونه است. معجزه از دیدگاه علم‌الاساطیری‌اش در واقع چیزی نیست جز دغدغه‌ای که بر ذهن می‌نشیند و آدمی را بر ژرفاژرف اندیشه و تفکر به لحظه‌ای فکر وامی‌دارد.
همایون علی‌آبادی: نمایش «سفید» یک اثر ملودرام کاملا تک‌ساحتی بدون حواشی ویژه دراماتیک است. کارگردان کوشیده با اثربخشی‌های ضروری کار را از مرحله یک اثر کاملا یکجانبه به اثری چندبعدی تبدیل کند اما در این مصاف پرمخاطره توفیق رفیقش نیست.
همایون علی‌آبادی: یکی از معتبرترین و کلاسیک‌ترین تعبیرها و ساختارهایی که از درام وجود دارد، اصل تضاد یا دراماتیزه بودن قصه‌ها، داستان‌ها و متل‌‌ها و مثل‌هاست. نمایش «پروین» اساسا تئاتر نیست، چون زندگی پروین اعتصامی کمترین تماسی با مفاهیم عمده دراماتیک ندارد.
