سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: محمدمهدی شجاعی مترجم، با این توضیح که کتاب "تعمیر زندگان" نوشته میلیس دوکرانگال را به فارسی برگردانده، به هنرآنلاین گفت: این رمان با رعایت قانون کپی‌رایت منتشر می‌شود و از زبان فرانسه ترجمه شده است. نویسنده معاصر فرانسوی رمان را در سال 2014 نوشته که 10 جایزه مهم نیز بدست آورده است.
او در مورد محتوای این رمان که توسط انتشارت برج منتشر می‌شود، اظهار داشت: کتاب راجع به عمل پیوند قلب است. داستان پسری 19 ساله که با دو دوست دیگرش برای موج‌سواری به دریا می‌رود، در راه برگشت تصادف می‌کنند و چون فقط او کمربند نبسته بوده است، دچار مرگ مغزی می‌شود. رمان در بیست‌وچهار ساعت منهای یک دقیقه اتفاق می‌افتد، از بیدار شدن شخصیت برای رفتن به موج‌سواری تا بیست‌وچهار ساعت بعد که قلبش در تنی دیگر شروع به تپیدن می‌کند. در هر فصل شخصیتی از داستان خود را نشان می‌دهد، نویسنده نگاهی به گذشته می‌اندازد و شخصیت را می‌سازد. نویسنده هم به اتفاقات بیرون می‌پردازد و هم به احساسات افراد. نثر داستان بسیار شبیه به حماسه‌های قرن سیزدهم و چهاردهم فرانسوی است. نثری حماسی، پیچیده و آهنگین که تلاش کرده‌ام در ترجمه منعکس شود.
او با بیان این که دومینیک ویار از منتقدان معاصر فرانسوی، تقسیم‌بندی جدیدی در ادبیات معاصر فرانسه ارائه داده و نام آن را "ادبیات میدانی" گذاشته، ادامه داد: یکی از اقسام این نوع ادبیات این است که نویسنده با تحقیق در حوزه‌ای خاص، ورای روایت داستان، پرده از ناگفته‌هایی بر می‌دارد که معمولا از دید ما مخفی می‌ماند. مثلا مخاطب با خواندن رمان "تعمیر زندگان" از دنیای پشت بیمارستان خبردار می‌شود. تقریبا تمام کتاب‌های میلیس دوکرانگال در این تقسیم‌بندی می‌گنجند. این رویکرد به لحاظ جامعه‌شناسی نیز مهم است همان‌گونه که در این رمان از دنیای پنهان روابط و احساسات دکترها، پرستارها و محیط بیمارستان اطلاع پیدا می‌کنیم موضوعی که در حال عادی از آن چیزی نمی‌دانیم، ویار در مورد این نوع ادبیات می‌گوید: "ادبیات میدانی محملی تازه است برای تعهد نویسنده".
او که کتاب "عسل و حنظل" طاهر بن‌جلون را نیز ترجمه کرده و در انتشارات برج در دست نشر دارد، تصریح کرد: این کتاب به‌تازگی در فرانسه منتشر شده و قرار بود هم‌زمان با رونمایی این کتاب در کشور فرانسه در ایران به دست مخاطبان برسد ولی امکانات آن فراهم نشد. این کتاب داستان زوج پیری است و هر فصل توسط یک راوی روایت می‌شود. در آغاز داستان این زوج از مصیبتی حرف می‌زنند که زندگی آن‌ها را نابود کرده است، این مصیبت اتفاقی است که برای دختر خانواده، دختری شانزده ساله و احساساتی که شاعر است می‌افتد و منجر به خودکشی او می‌شود. کتاب نقدی هم به فضای سنتی جامعه مراکش دارد و پدر خانواده کسی است که دچار فساد اداری شده است و به نظام اداری مراکش نیز انتقاداتی می‌کند.
شجاعی که کتاب دیگری از این نویسنده را با عنوان "درباره مادرم" به فارسی برگردانده، اضافه کرد: طاهر بن‌جلون در این اثر زندگی مادرش را روایت کرده است. او آلزایمر داشته و وقتی بن‌جلون به ملاقاتش می‌رفته هر بار او را با یکی از اعضای خانواده اشتباه می‌گرفته است. نویسنده با این تکنیک زندگی‌نامه مادرش را نوشته که فضای آن شبیه و نزدیک به مادربزرگ‌های ایرانی است با توجه رسوم و اتفاقاتی که تعریف می‌شود.