به گزارش هنرآنلاین، نادره رضایی معاون هنری وزارت ارشاد در حاشیه بازدید از این نمایشگاه گفت: آقای فروغی در اداره هنرهای تجسمی و حوزه معاونت هنری وزارت فرهنگ، سال‌ها فعالیت کرد و امسال، به مناسبت سالگرد فقدان او، به‌همت خانواده‌اش، گرد هم جمع شدیم تا با برگزاری رویدادی فرهنگی که دغدغه‌ها، نوع زیست و فکر این شخصیت را پررنگ‌تر نمایان می‌کند، یادش را گرامی بداریم.
او افزود: از جمله جنبه‌های برجسته زندگی آقای فروغی، نگاه خاص او از پشت دوربین است... تصاویری که نمایانگر تجربیات زیستی، دیدگاه‌ها و دغدغه‌هایش به شمار می‌آید. این عکس‌ها، که بیشتر ثبت لحظه‌ها و صحنه‌های متفاوت از زوایای گوناگون بوده است، عمق نگاه پژوهشی او را نشان می‌دهد و بیانگر دغدغه‌های مشترکی است که نسل‌های دهه ۵۰ و ۶۰ با آن روبه‌رو بوده‌اند.
معاون هنری وزارت ارشاد در ادامه صحبت‌هایش بیان کرد: علاوه بر این موارد، دغدغه‌ها و سخت‌گیری زنده‌یاد فروغی در مورد پرسش‌هایی که پیرامون «چگونه باید زندگی، نقش‌آفرینی و کنش‌گری کرد؟»، همچنان باقی است. بنابراین امیدوارم آنچه که مد نظر و دغدغه او بوده و هنوز محقق نشده، در مجموعه معاونت هنری از طریق فعالیت‌های ارتباطی و هنری به اقدام تبدیل شود. یادش گرامی باد و برای خانواده محترم ایشان آرزوی صبر و آرامش می‌کنم.
رحیم فروغی (برادر مرحوم مجید فروغ) نیز در بخش دیگری از این افتتاحیه ضمن تشکر از حاضران برای حضور در این برنامه، گفت: امیدوار بودیم که این رویداد فرهنگی فرصتی باشد تا در کنار هم جمع شویم و دوستانش، یکدیگر را ملاقات کنند تا به این ترتیب خاطرات مرحوم مجید فروغی را زنده کنیم. مجید هیچ‌گاه ادعایی در حوزه عکاسی نداشت، اما نگاه خاص و پژوهشگرانه‌ای داشت. بعد از رفتنش، وقتی به گوشی او نگاه کردیم، متوجه شدیم که بیش از ۶ هزار عکس در آن وجود داشته است. برای من، مواجه شدن با این حجم عکس بسیار دشوار بود. نمی‌دانستم باید چه کار کنم. دوستان پیشنهاد کردند که عکس‌ها را تفکیک و تصاویر منتخب را در قالب یک نمایشگاه ارائه کنیم. بنابراین از میان این عکس‌ها، تعدادی را انتخاب و برای نمایشگاه آماده کردیم.
او ادامه داد: در ابتدا، خودم درگیر یک اضطراب و دوگانگی بودم. زیرا مطمئن نبودم که اگر خود مجید بود، آیا با نمایش این عکس‌ها موافقت می‌کرد یا خیر. مجید اصولاً تمایلی به نمایش عکس‌هایش نداشت. در واقع نگاه او به آثار بسیار شخصی بود و نگاه هنری خود داشت. ما این عکس‌ها را به نمایش گذاشتیم، اما همچنان مطمئن نیستم که نظر ایشان چه می‌توانست باشد.
فروغی در ادامه به روایت خاطره‌ای پرداخت و گفت: از ابتدای تولد مجید در سال ۵۶ تا زمستان ۶۹، رابطه ما صرفاً رابطه‌ای برادری بود، اما از زمستان سال ۶۹، ما دوست شدیم. اینکه این دوستی چگونه شکل گرفت و چه اتفاقاتی رخ داد، فرصت دیگری می‌طلبد. آنچه درباره شخصیت مجید فروغی می‌توانم بگویم، نوع نگاه دقیق و پرهیزکارانه‌ای است که در مواجهه با موقعیت‌هایی داشت که نسبت به آن‌ها تردید می‌کرد. این ویژگی نه تنها در مسائل فردی، خانوادگی و فامیلی او دیده می‌شد، بلکه در مسائل کاری و اجتماعی نیز کاملاً مشهود بود. مثلاً در زندگی شخصی، در موقعیت‌های حساسی مثل ازدواج، همیشه مردد بود، چرا که فکر می‌کرد نمی‌تواند حق آن موقعیت را به شیوه‌ای کامل ادا کند.
او افزود: این تردید و دقت در تصمیم‌گیری به نوعی در تمامی آثار و عکس‌هایش نیز قابل مشاهده است. بسیاری از عکس‌های او، نگاه‌های متفاوتی به یک موضوع از زوایای مختلف هستند، گویی می‌خواست هر جنبه را با دقت بررسی کند. یادش گرامی باد.
مجید فروغی، در کنار فعالیت‌های پژوهشی و رسانه‌ای متعدد در عرصه فرهنگ و هنر، مدیریت روابط‌عمومی معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدیریت روابط‌عمومی جشنواره‌های ملی و بین‌المللی عرصه فرهنگ و هنر و مدیریت روابط‌عمومی دفتر هنرهای تجسمی را به عهده داشت.
او که دانشجوی آخرین سال‌های دوره دکترای علوم ارتباطات بود، همزمان با فعالیت‌های اجرایی، در رشته روابط‌عمومی و خبرنگاری تدریس می‌کرد.
زنده‌یاد مجید فروغی پنجشنبه ۲۳ فروردین ۱۴۰۳ درگذشت.
نمایشگاه عکس‌ها، دست‌نوشته‌ها و اسناد تصویری زنده‌یاد مجید فروغی ساعت ۱۷ پنجشنبه ۲۱ فروردین ۱۴۰۴ گشایش یافت.این نمایشگاه یادبود، تا جمعه ۲۹ فروردین ۱۴۰۴ هر روز (به غیر از شنبه‌ها) ساعت ۱۴ تا ۲۱ در گالری تابستان خانه هنرمندان ایران میزبان علاقه مندان خواهد بود.
انتهای پیام