گروه رادیو و تلویزیون خبرگزاری هنر ایران: در دنیای امروز، پادکست‌ها به عنوان یکی از نوین‌ترین و محبوب‌ترین رسانه‌های ارتباطی شناخته می‌شوند که به افراد این امکان را می‌دهند تا ایده‌ها، تجربیات و دانش خود را به شیوه‌ای جذاب و شنیدنی به اشتراک بگذارند. با رشد روزافزون پادکست‌ها در ایران، رویداد ملی پادکست فارسی به عنوان بستری مهم برای گردهم‌آوری پادکست‌سازان و علاقه‌مندان به این رسانه شکل گرفته است. در این راستا، دومین دوره این رویداد با هدف ارتقای کیفیت و تبادل تجربیات بین پادکسترها در حال برگزاری است. در این گفت‌وگو سیاوش صفاریان‌پور، دبیر دومین رویداد ملی پادکست فارسی، از اهداف، چالش‌ها، دستاوردهای این رویداد و همچنین اهمیت پادکست‌ها در فرهنگ و جامعه امروز ایران صحبت کرده است.

 

صفاریان‌پور درباره رویداد ملی پادکست فارسی به هنرآنلاین گفت: رویداد ملی پادکست فارسی، دومین دوره خود را امسال برگزار می‌کند. در چند روز گذشته فراخوان عمومی این رویداد آغاز و فرایند ثبت‌نام نامزدها شروع شد. ثبت‌نام از طریق وب‌سایت جشنواره انجام می‌شود. طبق روال سال گذشته، در مرحله اول، هیئت انتخاب به بررسی پادکست‌های ارسال شده می‌پردازد و پس از آن، آثار به مرحله داوری نهایی می‌رسند. در نهایت، مراسم اختتامیه جشنواره در بهمن‌ماه برگزار خواهد شد.

وی ادامه داد: با توجه به این که شما به دومین رویداد ملی پادکست فارسی اشاره کردید، در رویداد اول با چه خروجی‌هایی روبرو بودید؟ مسئله اصلی این است که اجتماع‌سازی بین پادکست‌های فارسی اتفاق بیفتد؛ به این معنا که پادکسترها بتوانند تجربیات خود را با یکدیگر تبادل کنند و به ارتقای کیفی اکوسیستم پادکست کمک کنند. یکی از مشکلاتی که در بدنه پادکست فارسی وجود دارد، نبود فرصت برای دیدار و همکاری است. به همین دلیل، دبیرخانه برگزاری این رویداد تصمیم گرفت که یک رویداد فصلی تحت عنوان «فصل پادکست» به‌صورت مداوم برگزار کند. به این ترتیب، در هر فصل یک جلسه عمومی برای پادکسترها برگزار می‌شود تا بتوانند بیشتر با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و این تنها به یک جشنواره سالیانه محدود نشود. ما امیدواریم که این رویدادها به ایجاد ارتباطات بهتر و بیشتر بین پادکسترها منجر شود. تاکنون دو رویداد فصل پادکست برگزار شده است: یکی در تابستان و دیگری در پاییز، و امیدواریم که در زمستان نیز این رویداد برگزار شود. بدین ترتیب مجال‌هایی ایجاد کرده باشیم برای کنار هم بودن جامعه پادکسترها و ارتقاء سطح کیفی آثار.

صفاریان‌پور بیان کرد: در حال حاضر از گوشه و گوشه ایران پادکست تولید می‌شود. پادکست‌ها به نوعی رسانه‌های شخصی کوچک هستند که به صورت صوتی فعالیت می‌کنند و شباهت‌هایی به شبکه‌های اجتماعی دارند. با این تفاوت که تعداد مخاطبان بیشتری شما را دنبال کرده و می‌شنوند. با این حال، محتوای تولید شده باید از نظر فنی و روایتگری استانداردهای لازم را داشته باشد. در این جشنواره، تلاش می‌شود که این موارد مورد ارزیابی و برنامه‌ریزی قرار گیرد. ما به دنبال آن هستیم که بفهمیم چگونه یک پادکست می‌تواند محبوب شود. چرا که پادکست یک فرآیند خصوصی و شخصی است. دقیقا مثل صفحات شخصی افراد در فضای مجازی.

دبیر دومین رویداد ملی پادکست فارسی در پاسخ به شیوه تعامل مخاطبان پادکست فارسی با این رویداد گفت: متاسفانه امسال در سنجش پادکست‌ها با مخاطبان تعامل مستقیم نداریم. چون مسئله اصلی بر شیوه سنجش است. سال گذشته بخشی از ارزیابی به رای‌گیری عمومی اختصاص داشت، اما امسال به دلیل مشکلاتی که در سازوکار رای‌گیری وجود داشت، این بخش را تغییر دادیم. امسال این بخش را در مرحله اول که به نوعی انتخاب اولیه پادکست‌ها برای حضور در جشنواره است، تبدیل کردیم به بررسی و ارزیابی نظراتی که مخاطبان به پادکست‌ها می‌دهند و این بازخوردها به عنوان امتیاز برای آنها در نظر گرفته می‌شود.

صفاریان‌پور استقبال مخاطبان از این رویداد را نسبت به سال گذشته با کیفیت بیشتری ارزیابی و بیان کرد: از آنجا که یک هفته از فراخوان ثبت‌نام جشنواره می‌گذرد، در حال حاضر نمی‌توانم آمار دقیقی از تعداد شرکت‌کنندگان ارائه بدهم؛ اما می‌توانم بگویم که امیدواریم با کیفیت بیشتری نسبت به دوره قبل روبه‌رو شویم. در دوره اول، حدود ۴۰۰ اثر مورد داوری قرار گرفت، و اگرچه تعداد آثار زیاد بود، کیفیت آن‌ها چندان بالا نبود. امسال امیدواریم که رشد کیفی داشته باشیم.

سیاوش صفاریان‌پور

وی حوزه تولید پادکست‌ها را متنوع و گسترده دانست و اضافه کرد: پادکست‌ها برای همه سلیقه‌ها و موضوعات مختلف تولید می‌شوند و صرفا محدود به موضوعات سرگرمی نمی‌شوند و حتی موضوعات تخصصی، علمی، زنان، نگهداری کودک و طیف گسترده‌ای از موضوعات را در برمی‌گیرد. این نشان‌دهنده تنوع و گسترش پادکست‌ها در ایران است. پادکست می‌تواند به عنوان ابزاری برای ارتباط نزدیک بین متخصصان و مردم عمل کند. به عنوان مثال، یک متخصص سرطان می‌تواند از طریق پادکست به آگاهی بخشی عمومی بپردازد. چرا این اتفاق رخ می‌دهد. چون خاستگاه و زیستگاه اولیه پادکست همان چیزی است که در شبکه‌های اجتماعی اتفاق می‌افتد. ما در شبکه‌های اجتماعی هم انواع و اقسام محتواها را دریافت می‌کنیم. حالا در پادکست دقیق‌تر و وسیع‌تر و از نظر فنی قابل اعتمادتر می‌شود. چرا که هر محتوا دارای یک سردبیری است که محتوا را ارزیابی و به پادکست یا محتوای صوتی تبدیل کرده.

دبیر دومین رویداد ملی پادکست فارسی درباره کارگاه‌های آموزشی تولید پادکست گفت: متأسفانه در زمان برگزاری جشنواره کارگاه آموزشی نداریم، اما در طول سال، همکاران من کارگاه‌ها و دوره‌های آموزشی را در نقاط مختلف برگزار کرده‌اند. این رویداد ملی تنها محدود به زمان برگزاری جشنواره نیست و در طول سال نیز ادامه دارد. مخاطبان می‌توانند از طریق وب‌سایت جشنواره از دوره‌هایی که در طول سال برگزار می‌شود مطلع شده و در صورت تمایل در این دوره‌ها و کارگاه‌ها شرکت کنند.

صفاریان‌پور در پایان همکاری رادیو با این رویداد را خوشحال‌کننده توصیف کرد و تکمیل کرد: از آنجا که به هر حال سابقه رادیو را در تاریخ رسانه‌گری ایران داریم، باید توجه کرد خاستگاه رویداد ملی پادکست‌ فارسی به رادیو برمی‌گردد. خیلی خوشحالم که رادیو به جای بی‌تفاوتی در مقابل این تغییر وضعیت در رسانه صوتی ایران، در کنار پادکست‌ها قرار گرفته و از تکنولوژی‌های جدید بهره‌برداری می‌کند. برخی ممکن است تصور کنند این‌ها در تقابل یکدیگرند اما اینطور نیست. خبر خوب برای من این است که رادیو تشخیص داده نباید از تکنولوژی و ساختارهای جدید برنامه‌سازی و تولید محتوا عقب بماند و در برگزاری چنین رویداد مستقلی پیش قدم شده است.