به گزارش هنرآنلاین، سال 1402، با نام تئاتر گره خورده است؛ از نخستن روزهای فروردین تا کنون که هفته نخست اسفند را سپری می‌کنیم، چراغ اجراهای شبانه نمایش‌ها پُرفروغ می‌درخشیده، نمایش خیابانی جنب‌وجوش چشمگیر داشته و هر ماه، چندین جشنواره و گردهمایی در گوشه‌‌گوشه سرزمین پهناور ایران، برپا بوده است.
اگر به همین پنج روز گذشته نگاهی بیندازیم، می‌بینیم تئاتر نه تنها در تهران و شهرهای بزرگ کشور، بلکه در شهرهای کوچک هم پُرشور و سرزنده بوده است. اگر تا چند سال پیش، با پایان جشنواره فجر در بهمن، بازار تئاتر نزدیک به دو ماه سوت و کور می‌شد و تا اوایل اردیبهشت، آثار نمایشی خریداری پیدا نمی‌کردند، مدتی است که دیگر «در بر آن پاشنه نمی‌چرخد».
برای پیدا کردن شاهد این مدعا، کافی است از اردکانِ یزد و سقزِ کردستان خبر بگیریم؛ دو شهر کوچک کشور که بزرگی تئاتر ایران را نمایان کردند.
اردکان، شهر غنوده در حاشیه کویر، این روزها بیدارتر و شاداب‌تر از همیشه است، چرا که میزبانی از بیست‌وهشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودکان و نوجوانان را برعهده دارد. از 30 بهمن که آیین گشایش این جشنواره با استقبال پُرشور مردمی برگزار شد، شور هنرمندان و شوق تماشاگران تئاتر، محیط اجتماعی این شهر را هم پُر نشاط کرده است.
سقز، شهر دامن کشیده بر رشته کوه زاگرس نیز از 29 بهمن تا سوم اسفند، شاهد برگزاری باشکوه هجدهمین جشنواره تئاتر کردی بود. آنچه در پنج روز برگزاری این رویداد منطقه‌ای خودش را به رخ کشید، استقبال بسیار گرم مردم از اجراهای هنرمندان بود.
هر دو جشنواره برپا شده در اردکان و سقز، نشان‌دهنده توان نهفته تئاتر برای برپا کردن شور و نشاط اجتماعی و همگرایی مردمی است. دیالوگ برقرار کردن و نزدیک ساختن اندیشه‌ها، گفتارها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، معجزه تئاتر و نمایش است که آن را از دیگر هنرها متمایز می‌سازد.
تئاتر، همان‌طور که همیشه نشان داده است، می‌تواند موجب وحدت مردم ایران، فارغ از گویش و قومیت باشد و اجتماع را نسبت به ویروس‌های دست‌ساخته بیگانگان، واکسینه کند.
شور تئاتری و نشاط اجتماعی در هفته منتهی به انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و ششمین دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبری، زمینه‌ساز افزایش مشارکت مردمی در تعیین سرنوشت سیاسی خودشان نیز هست.
تئاتر می‌تواند صحنه‌ای برای پیوند سه حوزه اصلی هر جامعه، یعنی فعالیت فرهنگی، همگرایی اجتماعی و پیگیری امور سیاسی باشد؛ همان‌طور که در هفته نخست اسفند 1402، این واقعیت را در دو رویداد بزرگ و باشکوه به نمایش گذاشت.
