به گزارش هنرآنلاین، بهنام میرزایی با بیان اینکه سالن خاصی برای تمرینات و نمایش برای معلولان در استان همدان وجود ندارد، اظهار کرد: با رایزنیهای صورت گرفته، قرار است بهزیستی سالنی در نزدیکی اداره راهنمایی رانندگی در مرکز شهید فیاضبخش برای معلولان تجهیز کند اما با توجه به فاصله زیاد آن با مرکز شهر و سخت بودن تردد برای معلولان و حتی مخاطبان به منظور تماشای نمایش امیدواریم این موضوع مدنظر مسئولان قرار گیرد، ضمن اینکه سالهای بسیاری باید بگذرد تا این مرکز شناخته شود.
وی با اشاره به اینکه بعضی از کارگردانها به علت عدمپذیرش یکسری سختیهای قشر معلولان تمایلی به کار با این افراد ندارند و نبود سالن ویژه معلولان هم به این امر دامن زده است، از عدم حمایت مرکز بهزیستی اظهار نارضایتی کرد و افزود: برای یکی از نمایشها به بازیگر معلولی نیاز داشتیم و با تک تک مراکزی که این افراد را تحت حمایت قرار دادهاند، تماس گرفتیم و تقاضای معرفی دختر بچهای معلول با انگیزه بازی را داشتیم اما متأسفانه هیچکدام از این مراکز ما را یاری نکرده و حتی مسئول یکی از مراکز گفت با معرفی این فرد به شما چه چیزی عاید ما میشود؟!
این نویسنده اضافه کرد: از این مراکز فرد معلولی را تقاضا کردیم که از آن شخص با وجود سختی کار بازیگر بسازیم، با توجه به اینکه هزینه و زمان زیادی برای این کار صرف میشود چگونه میتوانیم هزینهای هم به این مراکز پرداخت کنیم؟ با انجام و ادامه این روند 100 درصد حال تئاتر معلولان خوب نخواهد شد مگر اینکه تغییری از سوی مدیران به زیرمجموعهها اعلام شود تا برای نشاط و کشف استعدادهای معلولان با کارگردانهایی که پیشقدم میشوند، همکاری کنند.
اشتیاق معلولان برای بازی در نمایشها
وی به اشتیاق معلولان برای بازی در نمایشها اشاره کرد و گفت: در مدت 5 سالی که با قشر معلولان ارتباط دارم، شاهد انرژی مضاعف و هوش زیاد آنان برای حضور در عرصه تئاتر بودهام اما متأسفانه زمینه برای ورود این افراد فراهم نیست.
میرزایی یادآور شد: چند سال پیش به همراه تعدادی از اهالی تئاتر تصمیم به برگزاری کلاسهای آموزش تئاتر و ایجاد فضایی برای ورود آنها به این عرصه حتی بدون دریافت شهریه گرفتیم و به مراکزی که این افراد را تحت حمایت خود دارند، درخواست معرفی این افراد را برای ثبتنام داشتیم اما دریغ از یک نمونه همکاری.
وی اظهار کرد: مسلما با نبود کلاسهای آموزشی برای این قشر تواناییهای آنها بر کارگردانهای عرصه تئاتر ناشناخته میماند و اکثر کارکردانها به طبع سختی آموزش به این قشر را به دوش نمیکشند و دنبال بازیگران سالم میروند به طوریکه حتی اگر در نمایشنامه نیاز به بازیگر معلولی باشد متأسفانه یک فرد سالم نقش یک معلول را بازی میکند در صورتیکه خود معلولان توانایی انجام این کار را دارند.
وی بیان کرد: اگر مراکز و ارگانهایی که قشر معلولان را تحت حمایت قرار میدهند، حضور آنها را در جامعه حس کنند و این موضوع را دغدغه خود بدانند، میتوانیم با امضای تفاهمنامهای با ارشاد یا شهرداری، مرکزی هر چند کوچک را برای آموزش تئاتر و نمایشنامهنویسی برای قشر معلولان احداث کنیم.
تأثیر تئاتر در ایجاد اعتماد به نفس در معلولان
این کارگردان عرصه تئاتر به تأثیر تئاتر در ایجاد اعتماد به نفس در معلولان اشاره و عنوان کرد: تواناییهای قشر معلول باید به جامعه شناخته شود چرا که گاهی مردم نگاه ترحمآمیزی به این افراد دارند که این موضوع باعث دلشکستگی جامعه معلولان میشود.
میرزایی با تأکید بر اینکه با شناسایی توانایی معلولان به جامعه به طور حتم دید افراد تغییر میکند، گفت: اجرای این عمل بر عهده متولی تئاتر معلولان است و باید به گونهای عمل کند که کارگردانها برای اجرای نمایش به این افراد کار پیشنهاد دهند اما باید یادآور شد با توجه به اینکه بهزیستی به تنهایی توان انجام این کار را ندارد باید از طریق ارتباط و تنظیم تفاهمنامهها به این کار جامه عمل بپوشانیم.
درخواست برگزاری سالانه جشنواره تئاتر معلولان
وی در بخش دیگری با بیان اینکه اگر زمینه برگزاری جشنواره تئاتر معلولان به صورت سالانه فراهم شود اشتیاق برای کار افزایش مییابد، اظهار کرد: برگزاری این جشنواره به صورت دوسالانه باعث ایجاد سردی در کار و کاهش انرژی میشود.
این نویسنده برجسته اعلام کرد: جشنواره تئاتر معلولان نیز همچون تمام جشنوارهها یک مبلغ ورودی دارد هر چند نسبت به جشنوارههای دیگر حتی از نصف هم کمتر است که این یکی دیگر از مشکلات تئاتر معلولان بوده، حال با این تفاسیر ما دچار مشکل در دریافت کمک هزینهای هستیم که برای جشنواره تئاتر معلولان به حساب بهزیستی استان واریز میشود.
میرزایی ادامه داد: متأسفانه برای دریافت این مقدار پول هزینه زمانی و مالی زیادی را صرف میکنیم و در پایان موفق به دریافت تمام پولی را که برای جشنواره تئاتر معلولان واریز کردهاند و هزینههای صورت گرفته، نشدیم.
وی با بیان اینکه اگر به این قشر میدان داده شود خوب میدرخشند، تأکید کرد: معلولان حتی نمایشهایی چون "باغ آلبالو"، "هملت"، "صندلیها" و نمایشهایی از نویسندگان بزرگ چون شکسپیر و چخوف در کشورهای دیگر به نمایش گذاشتهاند.
عدم حضور مدیران در سالنهای نمایش تئاتر معلولان
وی در ادامه از عدم حضور مدیران در سالنهای نمایش تئاتر معلولان اظهار نارضایتی کرد و گفت: یکی از نمایشها را به مدت 15 روز اجرا کردیم اما حتی یک مسئول هم برای دلخوشی ما و بازیگران در سالن حضور پیدا نکرد هر چند همه میدانیم کار و گرفتاری مسئولان زیاد است اما آیا دو ساعت را هم در طول 15 روز نمیتوانستند برای دیدن این نمایش اختصاص دهند؟
میرزایی ادامه داد: بحث دیگر هزینهها و تبلیغات برای اجراهای عمومی است چرا که حتی یک روزنامه هم خبر اجرای 15 روزه ما را پوشش نداد و کوچکترین خبری از آن بیرون نیامد.
این نویسنده و کارگردان عنوان کرد: بعضی اجراهای تئاتر نیازمند سالن و نصب دکور است، با این حساب نمیشود در داخل خود مراکز سازمان بهزیستی که قشر معلول در آنجا حضور دارند، نمایش اجرا کرد اما نمایشهای محیطی و خیابانی را میتوان در این مراکز که فاقد سالن هستند به اجرا درآورد که این هم نیازمند حمایت و درخواست مسئولان و مراکز است.
میرزایی خاطرنشان کرد: اگر مراکز بهزیستی دعوت کنند ما خود در این مراکز حضور یافته و نمایش برای افرادی که توان آمدن به سالنهای نمایش را ندارند، اجرا میکنیم و به این صورت اعتماد به نفس این قشر از جامعه را بالا برده و بهاء میدهیم و معلولان به باور خواهند رسید که خواستن توانستن است.
استقبال خوب تماشاگران برای نمایشهای معلولان
وی به استقبال خوب تماشاگران برای نمایشهای معلولان اشاره کرد و ادامه داد: خوشبختانه مردم به تماشای نمایش معلولان مینشینند و مسلما اگر کار خوب باشد خروجی هم مورد قبول خواهد بود.