سرویس موسیقی هنرآنلاین: پنجشنبه 21 خردادماه تالار وحدت پذیرای کسانی بود که برای شنیدن چهار سونات از بتهوون با اجرای رافائل میناسکانیان در این محل حاضر شده بودند. میناسکانیان نوازنده پیشکسوت پیانو است که اولین کنسرت خود را در ۱۰ سالگی برگزار کرد. او اولین هنرمندی است که رسیتال پیانو کلاسیکش از تلویزیون ایران پخش شد. این هنرمند 74 ساله که در دوران جوانی شاگرد امانوئل ملیک اصلانیان بود کنسرت خود را به یاد صدمین سال تولد استادش برگزار کرد.
کنسرت با سونات شماره 7 آغاز شد. شروعی آرام و گاه حزنانگیز که حاضران را برای شنیدن ادامه قطعات آماده میکرد. سونات شماره 7 در 4 موومان اجرا شد و شنوندگان در سکوت کامل و بدون تشویقهای بیجا در میان موومانها، شنونده این قطعه بودند.
بخش بعدی برنامه به اجرای قطعهای آشنا اختصاص داشت. سونات ۱۴ پیانو یا سونات مهتاب یکی از سوناتهای بتهوون است که در سال ۱۸۰۱ نوشته شده و تا امروز به عنوان یکی از مشهورترین قطعات پیانو در تاریخ موسیقی مطرح بوده است. این سونات یکی از مشهورترین قطعات موسیقی کلاسیک در ایران است که بسیاری از ما بدون هیچ گونه آشنایی با موسیقی کلاسیک یا دانستن نام قطعه، آن را شنیدهایم.
سونات مهتاب از سه موومان تشکیل شده و در موومان اول فضایی رازآلود با شروعی بسیار آرام و سنگین وجود دارد که شنونده را به خلسه میبرد. در موومانهای بعدی به تدریج جنب و جوش بیشتری به وجود میآید و در انتها شنونده تم تند و سریعی هستیم که نشان دهنده احساسات شدید است و با فضای ابتدای قطعه تفاوت زیادی دارد.
در بخش دوم کنسرت هم دو سونات دیگر از بتهوون اجرا شد. سونات شماره 17 یا طوفان در زمانی نوشته شد که بتهوون در آستانه ناشنوایی کامل قرار داشت. پس از آن سونات شماره 23 اجرا شد که شور و هیجان بسیاری داشت. حرکات سریع نوازنده و ضربههای قوی بر کلاویهها اجراگر روحیه پر شور و جسورانهای بود که آهنگساز در این اثر خود بیان کرده است.
با پایان این سونات میناسکانیان در میان تشویق پر شور تماشاگران صحنه را ترک کرد، اما با ادامه یافتن تشویقها دوباره به صحنه برگشت و با یادآوری صدمین سال کشتار ارامنه به اجرای قطعهای از امانوئل ملیک اصلانیان پرداخت. این قطعه واریاسیونی بود که اصلانیان بر اساس یک تم از کومیتاس، آهنگساز شهیر ارمنستانی، ساخته است. گفته میشود کومیتاس در زمان کشتار ارامنه دچار جنون شد و ملیک اصلانیان واریاسیون مجنون وار خود را به او تقدیم کرده است. با پایان این قطعه میناسکانیان در میان تشویقهای پر شور و رضایت کامل تماشاگران صحنه را ترک کرد.