سرویس مد و لباس هنرآنلاین: سیده زهرا همتی سراوانی از فعالان گیلانی عرصه طراحی و دوخت لباس اقوام و رودوزیهای محلی و سنتی، درباره روند فعالیتهای خود در این عرصه به خبرنگار هنرآنلاین گفت: از سال 78، پژوهش در زمینه لباس اقوام را آغاز کردم و از سال 75 به شکل عملی وارد این عرصه شدم ضمن آنکه در سال 79 بود که موفق شدم نخستین نمایشگاه خود در زمینه لباس اقوام را برپا کنم.
او افزود: انگیزه ابتدایی من برای ورود به این عرصه، پاسخگویی به نیاز فردی بود که من نزد ایشان الگوسازی یاد میگرفتم و در شرایطی که او بهمنظور معرفی توانمندیهای آموزشگاه خود، قصد برپایی نمایشگاهی را داشت، از من خواست که برای حضور در این نمایشگاه تعدادی لباس محلی را طراحی کرده و بدوزم و من هم با تکیهبر راهنماییهای مادرم و مطالعاتی که شخصاً در زمینه لباس اقوام داشتم، متوجه شدم با دریایی بیکران مواجه هستم و از این پیشنهاد استقبال کردم.
همتی سراوانی درباره برنامههای پیش روی خود گفت: بنا دارم که در آینده نزدیک، کارگاه تولید لباس محلی را به همراه احداث فضایی برای پرورش کرم ابریشم در راستای نخکشی و رنگرزی طبیعی را تأسیس کنم و راهاندازی موزه لباس اقوام با تکیهبر آثاری که جمعآوری کرده و خود آنها را دوختهام را در دستور کار دارم.
او در ادامه بر لزوم استفاده از پاچههای دستبافت و هنرهای سنتی در طراحی لباس تأکید و تصریح کرد: تصور میکنم عرصه لباسهای بومی و محلی، حلقهای مفقوده در زنجیره مد ایرانی است. من در تمام سالهایی که در این حوزه فعالیت داشتم اما همچنان در بحث پژوهش خود را هنرجو میدانم اما در بحث مهارتی تمام تلاش خود را به کار بستهام که ضمن آشنایی با انواع هنرهای دستی، تزئینی و رودوزیها، بتوانم بهمنظور احیای این لباسهای هنرمندانه گامی بردارم.
هنرمند گیلانی عرصه دوختهای سنتی و رودوزیهای محلی ادامه داد: در این راستا، جامعهشناسان باید به شکل جدی به بررسی وضعیت حاکم بر لباس اقوام در نواحی مختلف کشور گام بردارند و در این مسیر و با تکیهبر حرکتی پژوهشی، هنرمندان عرصه مد و لباس را یاری رسانند.
این فعال حوزه دوختهای سنتی اذعان داشت: ما باید در زمینه لباس اقوام بهویژه برای معرفی آنها به نسلهای جدیدتر، عمل عینیت سازی این پوششها را جدی بگیریم، طرح و فرهنگ ایرانی را در مقام عمل به منصه ظهور رسانیم و نمادسازی در این بحث را جدی بگیریم. متأسفانه در برخی از دانشگاهها، درس لباسهای محلی و تاریخی از رشته طراحی و دوخت حذفشده است.
او در خاتمه بیان کرد: درصد قابلتوجهی از موضوع طراحی و دوخت لباس اقوام به رودوزیهای سنتی آن بستگی دارد. در این راستا، راهاندازی موزه لباس اقوام ایرانی از مهمترین اهداف و دغدغههای من است؛ نمایش آثاری که من آنها را طی سالیان متمادی جمعآوری کرده و دوختهام و بدیهی به نظر میرسد با راهاندازی این موزه، هنرمندان سراسر کشور نیز ترغیب میشوند آثار خود را بهمنظور نمایش در این موزه قرار دهند.