سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: مجتبی ویسی شاعر و مترجم، با این توضیح که ترجمه در وهله نخست موجب آشنایی فرهنگ‌ها با یکدیگر می‌شود به هنرآنلاین گفت: در واقع ترجمه یک پل ارتباطی بین فرهنگ ایران با فرهنگ‌های دیگر دنیاست و از این منظر موجب افزودن دانش و معرفت می‌شود؛ ترجمه به عنوان یک میانجی نقش ایفا می‌کند.
مترجم "بی‌خیال" با بیان این‌که ترجمه ما را از قالب و پوسته خودمان و از مکان محدود فراتر می‌برد، اظهار داشت: هم‌چنین با دیدگاه‌ها، آرا و نظرات دیگران در سطح جهان آشنا می‌شویم. اگر ترجمه نباشد و از این وسیله ارتباطی استفاده نشود در پوسته خودمان باقی می‌مانیم.
او به موضوع کتاب‌سازی در عرصه ترجمه اشاره کرد و افزود: این جریان از یک بُعد به تعداد زیاد ناشران برمی‌گردد که پشت سر هم بوجود می‌آیند؛ ناشرانی که صرفا هدف اقتصادی دارند و این روند را به عنوان منبع اقتصادی پویا می‌بینند.
ویسی از عرصه نقد و نقادی برای رسیدن به کتاب‌های خوب و مناسب نام برد و ادامه داد: برای پیدا کردن آثار شایسته در حوزه ترجمه نیاز داریم منتقدان فعالی داشته باشیم. نقدی که در آن جانب‌داری نباشد و بدون حب و بغض کتاب‌ها رصد، ردیابی و ارزیابی شوند. در حال حاضر فقدان جامعه منتقد را احساس می‌کنم. اگر این حوزه فعال شود و مو را از ماست بکشد مخاطبان با کتاب‌های خوب از سوی منتقدانی که به آن‌ها اعتماد دارند آشنا می‌شوند. نبود نقد خلایی است که در سال‌های اخیر در حوزه ترجمه مشهود است.
مترجم "از گورب خبری نیست" با این توضیح که مترجمان حرفه‌ای و متعهد هم‌چنان کارشان را خوب انجام می‌دهند، تصریح کرد: اما متاسفانه این کتاب‌های خوب در انبوه آثار و هیاهوی جنجالی ناپدید می‌شوند. گاهی برخی با در دست گرفتن قدرت رسانه‌ای و پوشش اخبار، مخاطب را به سمت کتاب‌های سطح پایین می‌کشند و موجب می‌شوند آثار خوب مغفول و نادیده گرفته شوند. به لحاظ حجم و مقدار استنباطم این است این دامنه نسبت به قبل وسیع‌تر شده، قبلا تعداد محدودتری کتاب ترجمه می‌شد.
او پیوستن به کپی‌رایت را بسیار مهم دانست و اضافه کرد: اگر نمی‌خواهیم به این قانون جهانی بپیوندیم حداقل در کشور خودمان یک‌سری قانون و قوانین وضع شود که کمتر شاهد دوباره کاری باشیم. محل و مکانی که مورد قبول همه باشد بوجود آید تا نظم و انضباطی در حوزه ترجمه برقرار شود و شاهد پویایی این عرصه باشیم.