به گزارش هنرآنلاین، نشست نقد و بررسی فیلم "یه‌وا" با حضور کارگردان این فیلم آناهید آباد و همچنین سحر عصرآزاد منتقد سینما یکشنبه دوم تیرماه همراه با نمایش فیلم در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
سحر عصر آزاد منتقد سینما در ابتدای این نشست توصیه کرد که تماشاگران نسخه اصلی فیلم را هم ببینند و سپس درباره این فیلم بیان کرد: تماشای فیلم "یه‌وا" تجربه خیلی خوبی بود چرا که بعد از مدت‌ها فیلمی را دیدیم که قصه مناسبی دارد. این فیلم حاصل زحمات و فعالیت های طولانی آناهید آباد در پشت صحنه فیلم‌ها و قرار گرفتن در کنار استادان بزرگ سینماست و سرانجام پس از رفع موانع و مشکلات بسیار امکان ساخت آن فراهم شد.
آناهید آباد در ادامه به چگونگی ورودش به سینما به عنوان دستیار کارگردان های شناخته شده اشاره کرد و گفت: بعد از اتمام تحصیلاتم در رشته سینما، فکر کردم که فیلمسازی کار سختی است و باید واحدهای تجربی حرفه ای را هم بگذرانم و بنابراین با کار دستیاری شروع کردم.
وی با بیان این که موقعیت حرفه ای دستیاری کارگردان این امکان را ایجاد می کند که در کنار دوربین و جایی که آدم های اصلی فیلم حضور دارند، قرار بگیرید، بیان کرد: من قصد نداشتم که بیشتر از دو یا سه سال کار دستیاری کنم چون می خواستم بعد از تجربه اندوزی وارد فیلمسازی شوم اما این کار آسانی نبود. اولین پروانه ساخت فیلمم را نیز سال 74 گرفتم ولی امکان ساخت فیلم برایم فراهم نشد. ساخت فیلم دلخواه در هر جایی از دنیا از جمله در ایران بسیار دشوار است.
آباد در پاسخ به سوال سحر عصرآزاد درباره انتخاب یک قصه زنانه که متأثر از تجربیات و شرایط زندگی خود او بوده و تبدیل آن به یک موضوع جهانی توضیح داد: از زمان نگارش فیلمنامه به این فکر می‌کنم که مخاطبان در هر جای دنیا چگونه می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند. برای همین فیلمنامه را بارها با زاویه نگاه‌های مختلف بررسی کرده و سعی می‌کنم بر نقاط اشتراک انسانی آن تمرکز کنم تا برای هر مخاطبی قابل پذیرش باشد و آدم‌های تخیل من باعث همذات پنداری در مخاطبان شوند. برای فیلم "یه‌وا" هم به لایه های انسانی آن فکر کرده بودم و به تشابهاتی که همه انسان‌ها در زندگی دارند، پرداختم تا این آدم‌های فیلم، واقعی و قابل باور باشند. چون فکر می‌کنم نقاط تشابه انسان‌ها در هر جای دنیا به مراتب بیشتر از تفاوت‌هایشان است.
وی با تأکید بر این که وجه انسانی فیلم "یه‌وا" بر وجه زنانه آن اولویت دارد، افزود: سعی کردم روی زیبایی انسانی زن تمرکز کنم.
سحر عصرآزاد نیز بیان کرد: اولین مواجهه ما با "یه‌وا" با وجه زنانه او نیست بلکه با وجه انسانی اوست، زنی قوی که مسئولیت مادرانگی و کاری را که مرتکب شده است، می پذیرد، نسبت به جامعه مسئولیت پذیر است و مسیر دشواری را طی می‌کند.
سحر عصر آزاد در ادامه با بیان این که فیلم سرشار از ظرافت‌ها و نکته سنجی‌های ای است که امروزه کمتر در فیلم‌های سینمایی ما دیده می‌شود، بیان کرد: همین نکته سنجی‌ها و ظرافت‌هاست که فیلم را باورپذیر و با تمام تلخی ذات قصه آن دوست داشتنی می‌کند.
آباد نیز اظهار کرد: جزیی ترین ارکان فیلم برای گروه سازنده " یه‌وا" مهم بود. من می‌خواستم فیلمی بسازم که به مدیوم سینما وفادار باشد. اگر کوچکترین چیزی در فیلم درست نباشد، تماشاگر آن را مستقیم یا غیر مستقیم می‌فهمد و بنابراین فکر می‌کنم اگر تماشاگر لطف کرده و به سینما آمده است، باید قصه‌ای را که روی پرده می‌بیند باورپذیر و جذاب باشد.
در ادامه این نشست که به پرسش و پاسخ مخاطبان اختصاص داشت، درباره سرنوشت "یه‌وا" و "آنا" پرسیده شد که آباد در پاسخ گفت: نمی‌دانم... دوربین ما تا همین بخش از زندگی این دو نفر را تصویر کرده است، "یه‌وا" تسلیم شد و معلوم نیست در دادگاه چه حکمی برای او صادر می‌شود و "آنا" به ایروان رفت و نمی‌دانیم چه سرنوشتی پیدا کرد. فیلم‌ها همه مقطعی از زندگی پرسوناژها هستند.
آناهید آباد در ادامه درباره چگونگی شکل گیری قصه "یه‌وا" اظهار کرد: می‌خواهم اعتراف کنم که خیلی سال قبل در سفری به یک روستای مرزی در زمان فیلمبرداری فیلم "یک داستان واقعی" به کارگردانی ابوالفضل جلیلی، ایده اصلی "یه‌وا" شکل گرفت. در آن روستا با پیرزنی 80 ساله آشنا شدم که بیش از 50 نوه و نتیجه داشت و در مصاحبتی که با او داشتم در حالی که چشمانش پر از اشک بود به من توصیه کرد که به آبروداری فکر نکن و هرگز بدون عشق ازدواج نکن و من حیرت زده مانده بودم که این زن 80 ساله همه عمر پشیمان زندگی کرده است و همین سرمایه من از آن سفر بود که تبدیل به ایده قصه "یه‌وا" شد. خیلی تلخ است که زنی تمام عمر با وام دهی به معیارها و تحمیل های جامعه و اطرافیان زندگی کرده است.
وی با اشاره به موضوع جهانی فیلم "یه‌وا" گفت: در همه جای دنیا زنانی هستند که با اجبار و اجحاف زندگی خود را تحمل می‌کنند و می‌توانند با قصه زندگی "یه‌وا" همذات پنداری کنند.
تماشاگر دیگری از تکرار زندگی "یه‌وا" در قالب زندگی "آنا" سوال پرسید که آباد پاسخ داد: "یه‌وا" ی آخر فیلم "یه‌وا" ی اول فیلم نیست، یه‌وا در طی فیلم مسیری را طی کرد، مثلاً یه‌وا در آخر فیلم حق انتخاب پیدا کرد و این از دغدغه‌های من بود که انسان‌ها باید حق انتخاب داشته باشند، جامعه معیارها و تعریف‌های اخلاقی و اجتماعی را بر "یه‌وا" تحمیل کرده و او را از مسیر زندگی عادی خارج کرده بود.
سحر عصرآزاد در ادامه این نشست درباره لوکیشن فیلمبرداری این فیلم و اهمیت این فضا در فیلم پرسید و آباد پاسخ داد: روستا خودش یکی از پرسوناژهای اصلی فیلم و برای من مهم بود. این روستا وجود خارجی ندارد و حاصل 32 لوکیشن مختلف است. جغرافیایی این روستا که می‌بینید کاملاً انتزاعی است.