گروه تئاتر هنرآنلاین،حجت خراسانی کارگردان نمایش «غرب غمزده» که از ۱۴ بهمن در تماشاخانه صحنه آبی روی صحنه رفته است، درباره روند شکل‌گیری نمایش گفت: از اوایل تابستان تصمیم گرفتیم نمایشی را روی صحنه ببریم بنابراین با مطالعه چند نمایشنامه در نهایت نمایشنامه «غرب غم زده» مارتین مک‌دونا را انتخاب کردیم.
او درباره انتخاب این نمایشنامه و جذابیت آن برای اجرا افزود: ما تصمیم داشتیم نمایشی تلفیقی را روی صحنه ببریم که نمایشنامه «غرب غمزده» این ویژگی را داشت. نمایشنامه پر از پیام‌های زیبا بود که برای مخاطب خیلی جذاب است و آن را به فکر می‌برد. هرکدام از کاراکترها برای خودشان داستان‌های مختلفی دارند و در جامعه می‌توانند تاثیرگذار باشند. از آنجایی که دغدغه ما این بود که بتوانیم روی صحنه صحبت کنیم و برای مخاطب مثمرثمر باشد و او را به فکر وادارد، این نمایشنامه بهترین انتخاب بود.
این کارگردان درباره موضوع و مضمون نمایش «غرب غمزده» یادآور شد: کُلمن و ولین دو برادر هستند که بعد ازمرگ پدر باهم زندگی می‌کنند ولی هیچ سازگاری باهم ندارند و مدام در حال بحث و درگیری هستند. پدر «وِلش» کشیش جوانی است که سعی می‌کند که آنها را به دوستی دعوت کند ولی بعد از فاش شدن اسراری تکان‌دهنده درباره‌ی آنها، تصمیمی می‌گیرد که عواقب خوشایندی ندارد. ما جمله‌ای را در این نمایش پیدا کردیم که در نمایشنامه مکتوب نیست ولی پیام نمایشنامه این است که زندگی همچنان ادامه دارد. گاهی در زندگی، در موقعیت‌های مختلف کاری از ما برنمی‌آید و ما جز زندگی کردن، گزینه دیگری جز ادامه زندگی نداریم و با پذیرفتن شرایط به آن ادامه می‌دهیم. دراین شرایط زندگی بدون رنج امکان‌پذیر نخواهد بود.
خراسانی ضمن اشاره به اینکه تمرینات این نمایش حدود دوماه به طول انجامید، درباره میزان وفاداریش به متن در اجرا متذکر شد: ما به متن اصلی وفادار بودیم و نمایشنامه را کوتاه کردیم که در مدت زمان حدودا یکساعت به مخاطب ارائه بدهیم. دیالوگ‌ها، صحنه‌ها و موضوع نمایش را تغییر ندادیم.
او درباره ویژگی‌های نمایش گفت: ما با دراماتوژی که انجام دادیم خط داستانی را عوض کردیم و فلش بک و فلش فوروارد وارد کار کردیم که با امکانات سالن بازی با نور انجام دادیم که برای مخاطب هم جذاب باشد. با استفاده از نور موضعی، این حس را به تماشاگر می‌دادیم که در ذهن کاراکترها زندگی می‌کند. بعضی از دیالوگ‌ها را جابجا کردیم که برای مخاطب این پرسش را ایجاد می‌کند که چرا این دیالوگ‌ها را می‌گویند؟ یا چرا دیالوگ‌هایی که در صحنه اول گفته می‌شود، در صحنه آخر به آن اشاره می‌شود. این جذابیت، ویژه گی کار ماست علی‌الخصوص برای مخاطبی که با دقت کار را می‌بیند به آن پی می‌برد. ما خط داستانی را که در پیش گرفتیم و به داستان اصلی آسیبی نرسانده است و فقط نوع جدیدی از اجرای نمایش «غرب غمزده» را به صحنه بردیم.
خراسانی در پایان صحبت‌هایش عنوان کرد: بازیگران ما از شاگردان آقای دژاکام و کار اولی هستند که با شوق و ذوق تمرین و تلاش کردند. متاسفانه فضای تئاتر به سمت بیزینس رفته و اتفاقاتی در سالن‌های مختلف درحال رخ دادن هستند که نمی‌خواهم به آنها اشاره کنم. البته بازیگران جوانی هستند که تلاش می‌کنند که دیده بشوند بنابراین باید از جوان‌های عرصه هنرهای نمایشی حمایت کرد.