فلورین زلر، نویسنده و کارگردان فرانسوی به مادربزرگش عشق می‌ورزید اما ۱۵ ساله بود که زوال عقل آمد و رابطه عاشقانه میان فلورین نوجوان و مادربزرگ را به هم زد. او این تجربه‌های دردناک را سال ۲۰۱۲ در قالب نمایشنامه «پدر» روی صحنه برد و تحسین همگان را برانگیخت.
نمایش "یک ساعت آرامش" نوشته اثر فلوریان زِلِر با ترجمه ساناز فلاح‌فرد به کارگردانی مهرداد هنرمند در تماشاخانه نارون رشت به صحنه می‌رود.
فاطمه فلاح - فلوریان زلر در دو نمایشنامه "آن سوی آینه" و "دروغ" درونمایه‌ها، شخصیت‌ها، دغدغه‌ها، حتی فضا و پیرنگی یکسان را انتخاب کرده است و با تکنیک‌های متفاوتی به سراغ آن‌ها رفته است.
رضا آشفته: اصغر نوری معتقد است که در تئاتر امروز ایران، دراماتورژ به کسی اطلاق می‌شود که متن معاصری را بازنویسی می‌کند یا از متن کلاسیکی اقتباس می‌کند. برای همین گاهی وقت‌ها می‌بینیم که توی پوستر می‌نویسند "دراماتورژ و کارگردان". این اصطلاح غلط محض است.
رضا آشفته: ساناز فلاح‌فرد معتقد است، اقبالی که از یک نمایشنامه صورت می‌گیرد ارتباط مستقیم با اجرای صحنه‌ای آن دارد و باید در زمینه اجرای آثار خارجی اهتمام بیشتری صورت گیرد.
علیرضا نراقی: نمایشنامه "اگر بمیری..." میان واقعیت و ناواقعیت یا حقیقت و توهم ساخته می‌شود و در نهایت در فضایی در آمیخته از این دو عنصر متضاد مخاطب خود را به آرامی غرق می‌کند.
