شاعر پیشکسوت، نویسنده و مترجم کتاب‌های کودک و نوجوان کشورمان گفت: خلق نگاه تازه از دنیای کودکان و توجه به نوع نگرش آنها به حرم و امام رئوف(ع) در حوزه رضوی نیاز شعر این حوزه است
به گزارش گروه ادبیات خبرگزاری هنر ایران، مصطفی رحماندوست اظهار کرد: با توجه به حضورم در بخش داوری آثار این دوره از جشنواره شعر کودک و نوجوان رضوی باید بگویم شعر‌هایی که به عنوان داور خواندم از نظر فنی شعر متوسط به بالا بودند.
وی تصریح کرد: با این حال، مشکل اصلی شعرها بحث مضامین بود چرا که همچنان شاهد تکراری بودن اشعار این حوزه هستیم.
رحماندوست با اشاره به استفاده از نمادهای ثابتی چون، کبوتر، گنبد و صحن و در نهایت قطار در اشعار؛ بر اهمیت توجه به نوآوری و گرایش به مضامین به روزتر جامعه کودک و نوجوان در اشعار حوزه رضوی نیز صحه گذاشت. وی اضافه کرد: پیشنهاد من در این جشنواره‌های موضوع محور و با بار مذهبی و خصوصا رضوی اینست که حس های درونی بچه ها را نسبت به ساحت مقدس امام رضا(ع) و حرم مطهر رضوی بیرون بکشیم.
این شاعر محبوب و پیشکسوت کشورمان ابراز کرد: البته من انتظار ندارم که دوستان شاعر من بلافاصله بتوانند به این نقطه در خلق شعر رضوی برسند اما در هر صورت تا زمانی که حرف تازه و کشف جدید نداشته باشیم نمی‌توانیم نسل کودک و نوجوان را جذب کنیم.
وی با بیان اینکه نگرش ظاهری و دم دستی به اشعار آئینی و رضی جذابیت خاصی نداشته و ماندگار نمی‌شود، گفت: در بین این آثار یک مورد شعر دیدم که در محتوای رضوی نگاهی به دنیای مجازی هم داشت که کاری به نوع پردازش شاعر ندارم اما همین که زاویه دیگری را مدنظر قرار داده بود خوب بود.
رحماندوست متذکرشد: امام رضا(ع) برای ایران و ایران مال ایشان است پس توصیه می‌کنم دوستان شاعر مضامین را مقداری ایرانی ببینند و از سوی دیگر از زاویه دید کودکان به این حوزه نگاه کنند تا بتوانند آثار ماندگار و جذابی خلق کنند.
وی با اشاره به کلیپی که در آن مصرعی با عنوان «با مُهر حرم خونه‌سازی کردم» به خلاقیت شاعر در تصویرسازی دنیای کودکانه این قشر در حرم اشاره کرد و گفت: با درست و غلط بودن این مضمون کاری ندارم اما خلق نگاه تازه از دنیای کودکان در حوزه رضوی لازم است چرا که ما به خلاقیت و نوآوری در این حوزه نیاز داریم.
به تاکید رحماندوست؛ خلق اثر شعر در حوزه رضوی کاملا شخصی و ارادتی است لذا با برگزاری کارگاه آموزشی نمی‌توان حس را به شاعر منتقل یا در او تصویرسازی ذهنی تخیلی ایجاد کرد بلکه خود شاعران باید اهتمام به تغییر زاوه دید و پرداختن به ذهنیات و علائق کودکان در این زمینه داشته باشند.