به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، نمایش "روان پریشی 4.48" از کشور گرجستان به دلیل مشکل زمانی پیش آمده برای بازیگران در روز یکشنبه ۱۰ بهمن ماه در دو نوبت ساعت 14 و 20 در تالار هنر به صحنه خواهد رفت.
همچنین نمایش "تایم پارانویا" به اجراهای تماشاخانه دا در بخش به علاوه فجر در 11 بهمن ماه اضافه شد، این نمایش قرار است در 2 نوبت روی برود.
"تایم پارانویا" یا زمان پریشی پروژه‌ای تحقیقاتی برای یافتن شیوه بیان موازی پیرامون زمان که حاصل تعامل سه رسانه صدا، تصویر (داده پردازی) و انسان است که به ساده‌ترین صورت ممکن به بیان این یافته‌ها می‌پردازد.
این اثر طبق صحبت‌هایی که با دبیر جشنواره و مسئول به‌علاوه فجر از سوی مدیریت تماشاخانه دا شده است در 11 بهمن در دو نوبت 18و20 روی صحنه خواهد رفت.
از عوامل این اثر می‌توان به: اجراگران: معصومه جلالیه، پروین سلجوقی، سولماز شعاعی، موسیقی: سینا شعاعی، تصویر و داده پرداز: آرمان مقدم اشاره کرد.
"کلمه" ابزار مهم در نمایش است
هشتمین جلسه نقد حضوری جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به بررسی نمایش "همسرایی یتیمان" از کشور لهستان اختصاص یافت.
این جلسه با حضور سعید اسدی دبیر جشنواره، امین عظیمی دبیرکارگروه نقد، یژی ژون کارگردان نمایش ، دستیار کارگردان، مونیکا کوز لووسکا و رضا سرور به عنوان منتقد ، ظهر امروز شنبه 9بهمن در "عمارت رو به رو" برگزار شد. نمایش "همسرایی یتیمان" به کارگردانی "یرژی زون" در بخش مسابقه بین‌الملل جشنواره سی و پنجم حضور داشت.
در ابتدا رضا سرور نمایشنامه‌نویس، دراماتورژ و منتقد تئاتر با اشاره به 5 غیاب در نمایش گفت: نخستین مساله این است که در این نمایش پروتاگونیست یا قهرمان داستان وجود نداشت . غیاب جنسیتی دومین موضوعی است که در این داستان به خوبی دیده می‌شود و با وجود 6 کاراکتر زن و 4 کاراکتر مرد هیچ رابطه‌ای بین اینها شکل نمی‌گیرد و به عبارتی این تفکیک نشدن جنسیتی ، نوعی سرکوبگری در این نمایش است .
وی ادامه داد: سومین مقوله، نبود دیالوگ‌ها و غیاب کلامی در این نمایش است که به خوبی دیده می‌شود.
سرور افزود: یکی از ابزار مهم نمایش کلمه است که در این اجرا صدای سرکوب شدگان شنیده نمی‌شود.
این منتقد ادامه داد: مساله چهارم غیاب درونیات است و به اعتقاد من در جایی که دیالوگ نیست، نمیدانیم در درون کاراکترها چه می‌گذرد و این خود به نوعی حذف روانشناسی بازیگرهاست .
به گفته این مدرس تئاتر، پنجمین و آخرین غیبتی که در نمایش " همسرایی یتیمان" شاهد آن هستیم، غیاب دکور است. به این معنا که در این نمایش با دکوری مربع شکل روبرو می‌شویم که دائما بالا و پایین می‌شود و تداعی گریختن از حصار را ناممکن می‌سازد و شخصیت‌ها نمی‌توانند از حصار خود رهایی یابند.
در ادامه طراح و کارگردان نمایش " همسرایی یتیمان" گفت: از برداشت ،دقت و دید خوب شما نسبت به اجرای نمایشم تشکر می‌کنم. "همسرایی یتیمان" بر اساس رمان "گل‌های گندم " گوی کروسی اجرا می‌شود و نمایشی بی کلام را به مخاطبان نشان می‌دهد. این نمایش داستان محسور کننده ای درباره تنهایی انسان را برای مخاطب خود به تصویر می‌کشد.
وی در ادامه افزود: نکته جالبی که در این نمایش وجود دارد، موسیقی آن است. زمانی که به دیدن مادرم در دهکده‌ای می‌رفتم و مسیر دوران کودکی خود را می‌پیمودم، این موسیقی از رادیو در حال پخش بود. با توجه به اینکه زمان سمفونی سوم از هنریک میکولایی گورتسکی 52 دقیقه 6 ثانیه است ،مدت زمان این نمایش نیز برابر با این سمفونی اجرا کردیم.
این کارگردان لهستانی تصریح کرد: سمفونی از ابتدا تا انتهای نمایش همراه با کاراکترهاست و و ضربآهنگ داستان را موزون می‌کند. نمایشی که در آن ما صدایی از واژگان قدیمی درباره از دست دادن شخصی زمزمه می‌شود و فقدان، نبود و درد ناشی از غیبت کسی و درباره ناپدیدشدنی است که در آن کاری از دست ما ساخته نیست و باید بپذیریم و با این مساله کنار بیاییم. همان گونه که با تنهایی خود کنار آمده‌ایم.
وی با اشاره به درون مایه این اثر نمایشی ادامه داد: این نمایش یک صدا از واژه‌های تکراری در مورد درد و فراق یا به نوعی تنهایی روایت می‌کند و هر کسی با برداشتی در نهایت به سیاهچال کشیده شده و به نوعی داستان به ناچاری کاراکترها اشاره می‌کند و اینکه دیگر هیچ کاری از کسی ساخته نیست.
گفتنی است یژی ژون سیکرزینی متولد لهستان(1953)کارگردان و بازیگر تئاتر، دانش‌آموخته ادبیات از دانشگاه جاگیلونیان کراکو لهستان، نویسنده و کارگردان هنری و نظری گروه تئاتر کی تی او، کراکو. موسس و مدیر فستیوال بین‌المللی تئاتر خیابانی ULICA کراکو است.
امسال جلسات کارگروه نقد تئاتر برای نخستین بار به نقد و بررسی تمامی آثار حاضر در بخش‌های مسابقه به صورت مکتوب، حضوری و چند رسانه‌ای می‌پردازد.