به گزارش هنرآنلاین، نسیم ادبی بازیگر تئاتر و تلویزیون که در چند نمایش پری صابری ایفای نقش کرده در پی درگذشت این کارگردان پیشکسوت تئاتر ایران، با انتشار عکسی از نمایش «من از کجا عشق از کجا» (فروغ فرخزاد) در کنار پری صابری کارگردان این اثر، دلنوشته‌ای را منتشر کرد.
در یادداشت نسیم ادبی آمده است:
«می‌تونم ساعت‌ها و روزها در مورد پری صابری بنویسم و حرف بزنم. از سال ٧٩ زمانی که برای اولین بار دیدمش و گفت تو چقدر شبیه فروغی؛ اگر روزی بخوام زندگی فروغ رو بیارم روی صحنه تو برام بازی می‌کنیش. و از همان روز شروع شد نمایش «شمس پرنده» بعد «آنتیگونه» بعد هم «رند خلوت نشین» و «یوسف و زلیخا» و «سوگ سیاوش» و در آخر هم «من از کجا عشق از کجا» (زندگی فروغ فرخزاد).
پری صابری یکی از تاثیر‌گذارترین زنان زندگی من بود؛ پر از زندگی بود پر از عشق به کارش و زنی پر انرژی‌و قدرتمند که تا آن زمان نظیرش را ندیده بودم؛ زنی که پر و بال زیادی به هنرجوهایش داد و اعتقاد داشت کار خوب نیاز به چهره ندارد.
بسیار از او آموختم بسیار با کارهایش سفر رفتیم و هر چه می‌گذشت، من بیشتر عاشق این زن می‌شدم. از اینکه به من دانشجوی بازیگری و بقیه شاگردانش اینگونه بها می‌داد در حیرت بودم. دلم می‌خواست ساعت‌ها کنارش بنشینم و خانم صابری حرف بزنه از گذشته از خاطرات شیرین و آدم‌هایی که هم دوره‌ای‌هایش بودند ما فقط عکس یا فیلم‌هایشان رو دیده بودیم و یا شعر‌هایشان را خوانده بودیم و… و فقط من محو او و شیرینی کلامش بودم.
روزی که در فرانسه روی صحنه رفت و نشان شوالیه گرفت نگاهش می‌کردم، می‌دیدم که چطور زنی پر از قدرت و و اینگونه بزرگ و با سواد از ایران،چگونه در زمانه‌ای که پر و بالی به زنان نمی‌دادند ،اینطوری افتخار آفرینه.
شاهد بودم که هر سال چطور متن فروغ رد می‌شد و او دوباره تلاش می‌کرد. و در آن دوره، بالاخره موفق شد نمایش را به اجرا ببرد.
من خیلی خوشبختم که در دوره‌ای که پری صابری و هما روستا و دیگر زنان قدر زیستند، باشم و در رکابشان درس پس بدهم.
پری صابری عمر پر بار و گهر بار داشت با آثار بسیار بسیار فاخر و ترجمه‌های وزین؛ می‌تونم ساعت‌ها و روزها درباره پری بنویسم و حرف بزنم.
ولی اینجا تنها می‌تونم بنویسم ازت ممنونم پری جان بخاطر فرصت‌های زیادی که بهم دادی بخاطر اعتمادت برای بازی کردن نقش‌های سنگین و برای تمام آموخته‌هایت.
روحت همیشه در آرامش و شاد خواهد بود.
حواست همیشه این پایین به ما باشه؛ مثل همیشه.»