"گروه رادیو تلویزیون هنرآنلاین": این روزها رسانه ملی میزبان برنامه ای متفاوت است. برنامه ای که با اجرای محمد دلاوری دقایقی از مطالبات مردم را با حضور مسئولان مربوطه به تصویر می کشد.
«بی واسطه» برنامه ای که با نگاهی متفاوت بر مطالبات قصد به چالش کشاندن مهمان های خود را دارد.اینکه برنامه «بی واسطه» به سراغ وزیر، مدیر و مسئولی برود و توانایی این را داشته باشد که ضعف های مدیریتی و خواسته های مردمی را رودرروی او و در لنز دوربینی که تماشاگران بیشماری نظاره گر آن هستند، بیان کند، اتفاق ارزشمندی بخصوص برای تلویزیون است. تلویزیونی که این روزها بیش از هر زمان دیگر به شکوه «رسانه ملی بودن» نیاز دارد و تلاش هایی مثل ساخت «شیوه» و همین «بی واسطه» در این راستا تعبیر می شود. تلویزیون همچنان مهم ترین رسانه است که گاه برخی برنامه های ضعیف به جایگاه آن خدشه می زند. کمبود مجموعه های تلویزیونی پرمخاطب و جذاب هم چالش مهم دیگر رسانه ملی است که و مدیران بتازگی وعده هایی مبنی بر رفع این مشکل داده اند. در چنین شرایطی هر گاه یک برنامه متفاوت یا یک سریال جذاب (آتش و باد، گیل دخت، سوران ، تب و تاب نمونه های جدید آن هستند) روی آنتن می رود، نگاه مخاطب حداکثری به قاب تلویزیون دوخته می شود. در این سال ها برنامه های جریان ساز زیادی هم روانه آنتن شده اند که موفقیت آن ها مرجعیت رسانه ای سیما را یادآور می شود. «دستخط»، «مدیرمسئول»، «ثریا»، «جهان آرا»، «شیوه» و ... در قالب برنامه های گفتگو محور، سراغ افراد شناخته شده ای که یا در حال یا در گذشته مسئولیت دولتی داشتند می رفتند و می روند. در مثالی دیگر می توان از ویژه برنامه های گفتگو محور سیاسی یا مناظره های دوران انتخابات ریاست جمهوری یاد کرد که مورد توجه قرار گرفتند و پخش برخی از آنها بعدتر هم ادامه یافت.
«بی واسطه» که از اردیبهشت سال جاری در کنداکتور شبکه افق و یک قرار گرفته است، در راستای همان برنامه های گفتگو محور تولید شده . منتها گامی فراتر نسبت به نمونه های پیشین برداشته و با قرارگیری در محیط هایی که مربوط به حوزه مدیریتی گفتگو شونده است، مخاطب را به شکل ملموس تر با قسمتی از فضاهای زیر نظر مدیران مختلف آشنا می کند و سعی دارد در همین فضاها مشکلات و قوت های مدیریتی را به شکل دوستانه و منطقی واکاوی کند. هرچند انتظار می رود این اتفاق مانند آن چه «بی واسطه» در بخش های مختلف سازمان هواپیمایی کشور رقم زد، چالش برانگیزتر باشد؛ اما همین که این برنامه موجب شده تا مسئولان و همکارانش در بخش های مختلف پاسخگوی ضعف ها و قوت ها باشند، جای امیدواری دارد. اما تجربه ثابت کرده است هر گاه دولتمردان در میدان بودند و در کنار مردم قرار گرفتند، نخواهند توانستند به نتیجه مطلوب و ماندگار از برنامه ها و شعارهای خود دست یابند. اگر بخواهیم «بی واسطه» را به شکل گذار قضاوت کنیم، تلنگری است به مسئولان و دولتمردان تا از فرصت مدیریتی که در اختیارشان قرار گرفته، درست استفاده کنند و در زمان فعالیت خود حداقل چند کار ارزشمند در راستای منافع ملی و عمومی به ثمر برسانند. این مفهومی است که «بی واسطه» به شکل مستقیم و گاه غیر مستقیم به آن اشاره دارد؛ به بیانی دیگر وظیفه ذاتی و اصولی مدیران را یادآوری می کند. برای همین است که مجری ضمن نقدهای تند و تیز، ویژگی های مثبت را هم برجسته می کند و به مخاطب «امید» می دهد. محمد علی صدری نیا تهیه کننده «بی واسطه» که قبل تر برنامه «مدیرمسئول» را برای تلویزیون ساخته بود، این بار با ادامه دادن همان رویه البته با ساختاری جدید، در به چالش کشیدن صاحب منصبان دولتی، در حد قابل قبولی از عهده این مهم برآمده است و در این راه چه همراهی بهتر از مجری ای که سرش درد می کند برای به چالش کشیدن مسئولان!محمد دلاوری که قلم به دست است و با ساخت برنامه «صرفاً جهت اطلاع» به شهرت رسید، شاید جزو معدود گزینه های اجرا برای «بی واسطه» باشد. او که زمانی نگاهی انتقادی و طنز آلود به صحبت های سیاستمداران و مسائل مختلف جامعه داشت، حالا رویی دیگر از این ویژگی خود عیان کرده است. دلاوری آنقدر جوان و کم سن و سال نیست که طنزها و کنایه هایش به میهمانان برخورنده باشد و آنقدر در برابر خواسته های مسئولین برای موضع‌گیری‌های ناحق در برابر مسائل مختلف اجتماعی فرهنگی و سیاسی مقاومت و پوست اندازی کرده که از پس هر کنش و واکنشی بر بیاید. مجری ای که بالاتر از سیاهی برایش رنگی وجود ندارد و پی اخراج شدن از برنامه تلویزیونی را قبلاً به تن مالیده است. او هنوز در آغاز مسیر «بی واسطه» است؛ اینکه در ادامه داستان تا به کجا پیش برود، چقدر تحمل شود و چقدر در بهبود عملکرد مسئولان و مدیران موثر باشد، باید منتظر ماند و دید.