سرویس تئاتر هنرآنلاین: وحید آقاپور بازیگر، صداپیشه، عروسک‌گردان، مدرک کارشناسی بازیگری خود را از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و مدرک کارشناسی ارشد کارگردانی خود را از دانشکده سینما تئاتر دانشگاه هنر دریافت کرده است. او تاکنون در بیش از ۴۰ نمایش بازی کرده و در چندین فیلم و سریال ایفای نقش داشته است. آقاپور تجربه بازی در آثار بسیاری از کارگردان‌های تئاتر همچون جلال تهرانی، امیررضا کوهستانی، علی عابدی، کوروش سلیمانی، هادی حجازی‌فر، امین بهروزی، افسانه زمانی، حسین مهکام، علی‌اصغر دشتی و ... را دارد و علاوه بر این از چندین جشنواره تئاتری جوایزی را به دست آورده است. وی در فیلم‌تئاتر "من ترامپ نیستم" نقش مایکل کوهن، از وکلای سابق دونالد ترامپ را به زبان انگلیسی بازی کرده است. به این بهانه درباره تجربه بازی در این نقش گفت‌وگویی با او داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
تجربه بازی در یک فیلم‌تئاتر به زبان انگلیسی برای شما چه‌طور بود؟
این تجربه برای من خاص و تازه بود؛ از این نظر که اولین بار بود که به زبان انگلیسی بازی می‌کردم و پیش از این عمدتاً به زبان‌های فارسی و ترکی آذربایجانی بازی کرده بودم. به همین دلیل این مسئله برایم چالشی جذاب محسوب شد.
چه مراحلی را برای رسیدن به نقش مایکل در این فیلم تئاتر جدا از تمرینات و بحث‌ها و صحبت‌های درون گروهی، گذراندید؟ چه مطالعاتی داشتید؟
اصولاً مراحلی که در این کار برای من طی شد، متفاوت از نمایش‌های دیگر نبود. یک پروسه تدریجی و ذره ذره و حرکتی خزنده به سوی نقش. منتها به این دلیل که این کاراکتر، یک شخصیت واقعی بود، برای بهتر شدن روند ایفای نقش، به جست‌وجو در دنیای اینترنت و تماشای عکس‌های این شخصیت هم پرداختم.
اساسن نقش خودتان را در رویارویی با شخصیت ترامپ چه‌گونه ارزیابی می‌کنید؟
این نقش در مواجهه با نقش ترامپ یک چرخش جالب و بامزه دارد. به این دلیل که ابتدا طلب‌کار است و در ادامه وقتی متوجه می‌شود که مرده، انگیزه‌هایش کمی سست می‌شود و در انتها هم در مقابل پیشنهاد اغواکننده‌ای قرار می‌گیرد که پاسخش جالب و تماشایی است.
به نظر شما تمرین و بازی به زبان انگلیسی چه تفاوتی با تمرین و بازی به زبان فارسی دارد؟
به نظرم اساساً تفاوتی میان تمرین و بازی به زبان فارسی و زبان انگلیسی وجود ندارد و اساس کار در هر دو صورت یک‌سان است.
از آنجا که شخصیت مایکل که از وکلای سابق ترامپ، مثل اغلب شخصیت‌های این درام، ما‌به‌ازاهای بیرونی دارند، چه‌قدر تلاش کردید به شخصیت واقعی این نقش نزدیک شوید؟
بله، شخصیت مایکل کوهن هم مثل چند کاراکتر دیگر این نمایش، یک کاراکتر واقعی است. اما تلاش من برای نزدیک شدن به شخصیت واقعی مایکل، تلاشی محدود و ملایم بود. به این معنی که در برخی ژست‌ها سعی در مشابه‌سازی داشتم اما روح کلی این نقش را بنا بر درک و دریافت خودم از نقش ساختم و در قید و بند مشابه‌سازی صد درصدی نبودم.
با توجه به این‌که مخاطبان اصلی این فیلم‌تئاتر، مخاطبان انگلیسی زبان هستد، فکر می‌کنید مخاطبان خارجی چه‌قدر با این اثر ارتباط برقرار می‌کنند؟
دقیقاً نمی‌دانم چه درصدی از مخاطبان انگلیسی زبان به چنین سوژه‌ای علاقه دارند. بنابراین پاسخ دقیقی به این سوال نمی‌شود داد، اما تصور می‌کنم با توجه به شهرت و حاشیه‌های مربوط به ترامپ و انتخابات آمریکا، هر شخصی که اندکی شمّ سیاسی داشته باشد و کمابیش اخبار را دنبال کرده باشد، با این فیلم‌تئاتر ارتباط خوبی برقرار خواهد کرد و جذابیت‌هایی در آن خواهد یافت.
ارزیابی شما برای حضور در چنین کاری، چیست؟ و فکر می‌کنید این نخستین تجربه که مخاطبان خارجی، هدف اصلی تولید و گروه سازندگان آن است، چه‌قدر می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد و آیا شما ضرورتی برای تولید و ساخت چنین آثاری می‌بینید؟
ارزیابی‌ام از حضور در این کار مثبت است. یعنی هم مجموع این کار را مثبت می‌بینم و هم از کیفیت حضور خودم در این پروژه راضی بودم. این تجربه نخست قطعاً کم و کسری‌هایی دارد؛ به این دلیل که نخستین تجربه است و این‌که قدری با کمبود زمان مواجه بودیم. اما با وجود این کاستی‌ها به شرط عرضه مناسب و تبلیغات کارآمد احتمال موفقیت‌آمیز بودن آن بالاست. من ضرورتی که برای تولید آثار این چنینی می‌بینم، مربوط به پتانسیل بالای هنرهای نمایشی در ایران است، هنرمندان توانا و خلاق، نویسندگان خوب و مخاطبان خارج از ایران، می‌توانند از هنر هنرمندان ایران بهره‌مند شوند.
اگر نکته یا توضیح دیگری را لازم می‌بینید، لطفاً مطرح بفرمایید.
در مجموع تجربه بازیگری به زبان انگلیسی آن‌قدر برایم جذاب و جالب بود که امیدوارم به زودی تکرار شود.