سرویس تئاتر هنرآنلاین: مسعود طیبی کارگردان و مدرس دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین ضمن اشاره به اینکه قرار بود، نمایش "انتقام سیاوش" 24 اسفندماه در تماشاخانه دیوار چهارم نمایشنامه‌خوانی شود که در پی شیوع کرونا ویروس و تعطیلی فعالیت‌های فرهنگی هنری، این کار محقق نشد، گفت: با اینکه هزینه‌ها و زمانی صرف این کار شد اما خوانش نمایشنامه "انتقام سیاوش" منتفی شد و همچنین قرار بود این نمایشنامه همزمان با نمایشنامه‌خوانی، منتشر شده و وارد بازار کتاب شود که متاسفانه این اتفاق هم نیفتاد. "انتقام سیاوش" سومین تجربه اقتباس من از شاهنامه است و بسیار علاقمند بودم پیش از ایام نوروز بازخورد مخاطبان به این اثر را ببینم تا در زمان مناسبی آن را روی صحنه آورم، چراکه همه نمایشنامه‌هایی که تاکنون نوشتم در طول تمرین و با اتودهای کارگاهی نوشته شده و "انتقام سیاوش" اولین نمایشنامه من است که پیش از تمرینات به نگارش درآمد.
او با بیان اینکه قرار بود نمایش "جان گابریل بورکمان" اثر هنریک ایبسن را در سال جدید در تماشاخانه استاد جوانمرد خانه تئاتر به صحنه آورد، عنوان کرد: به منظور دو شخصیت دوقلو این اثر، لاله و ستاره اسکندری را مدنظر داشتم اما پیش از اینکه وارد مذاکره با بازیگران شوم با شرایط پیش آمده همه چیز کنسل شد.
کارگردان نمایش "خون به پا می‌شود" در ادامه افزود: همچنین براساس صحبت‌هایی که با سعید اسدی مدیر مجموعه تئاترشهر داشتم، قرار بود اواخر فروردین ماه و یا اوایل اردیبهشت ماه، مجدد نمایش "فقط چهل روزه بودم" را با توجه به استقبال خوبی که از آن، در اجراهای پیشین صورت گرفته بود، در مجموعه تئاترشهر به صحنه آورم که متاسفانه از شرایط اجرای این نمایش هم بی‌اطلاع هستم و طی تماسی که با مسئول برنامه‌ریزی مجموعه داشتم او نیز با توجه به وضعیت موجود، اظهار بی‌اطلاعی از برنامه‌های پیش‌رو در این مجموعه را داشت.
طیبی با بیان اینکه تمام برنامه‌ریزی‌های سال جاری هنرمندان تئاتر در بلاتکلیفی کاملاً مطلق فرو رفته است، یادآور شد: وضعیت کنونی هنرمندان تئاتر در این شرایط به دو قسمت تقسیم می‌شود؛ نخست آنها که در حال اجرا بودند و یا در نوبت اجرای نمایش‌شان قرار دارند و دوم شرایط کلی زندگی و معیشتی هنرمندان تئاتر در وضعیت پیش‌آمده. در باب زندگی کاری هنرمندان تئاتر امکان دارد این تصمیم گرفته شود که برخی از اجراها کنسل شود که من به شدت با آن مخالف هستم هرچند که با چند اجرایی بودن سالن‌های نمایشی نیز موافق نیستم. اما در شرایط موجود چاره‌ای نیست که هر یک از سالن‌های نمایشی میزبان سه نمایش باشند و همچنین بین دو تا پنج اجرا از دوره اجرایی هر نمایش کم شود تا همه این امکان را داشته باشند که اثرشان را به صحنه آورند.
او در ادامه اضافه کرد: راهکار دوم پیشنهادی من این است که مرکز هنرهای نمایشی با سالن‌های خصوصی تفاهم‌نامه‌ای منعقد کند و طی آن اجاره سالن را پرداخت کند تا نمایشی که قرار بود در سالن دولتی به صحنه رود در سالن خصوصی اجرا شود. در این شرایط نخست فشار از سالن‌های دولتی کم می‌شود و بخشی از ضرر و زیان‌های سالن‌های خصوصی هم جبران می‌شود.
این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه مسئله بعدی بحث زندگی و معیشت هنرمندان تئاتر است که از این حرفه امرار معاش می‌کنند، گفت: بسیاری از هنرمندان تئاتر با شرایط به وجود آمده با بحران مالی شدیدی مواجه شده‌اند و به نظرم باید به آنها هدیه‌ای تخصیص یابد. باید ابتدا نشست هم‌اندیشی با حضور فعالان تئاتر و مرکز هنرهای نمایشی برگزار شود و سپس وضعیت معیشتی آنها در این شرایط از طریق کمیسیون فرهنگی مجلس، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نهاد ریاست جمهوری بررسی و پیگیری شود، چراکه اداره کل هنرهای نمایشی به تنهایی بودجه کافی به منظور گذر از این وضعیت را ندارد.
او افزود: این اداره کل تاکنون هنوز نتوانسته بخشی از کمک هزینه اجراهای سال 98 را پرداخت کند و من نیز تاکنون کمک هزینه اجرای سال گذشته را دریافت نکرده‌ام در حالی‌که بسیاری از عوامل و بازیگران نمایش‌ها که منبع درآمد دیگری ندارند، پیش از ایام نوروز و در این شرایط بحرانی دستمزد سال گذشته خود را دریافت نکرده‌اند.
مسعود طیبی ضمن بیان اینکه در شرایط کنونی باید هنرمندان به رسمیت شناخته شوند، اظهار کرد: به منظور گذر از این بحران نیاز است تا اداره کل هنرهای نمایشی هم‌اندیشی با حضور سه نسل مختلف هنرمندان برگزار کند تا فعالان این عرصه بیش از این دچار خسران مالی و آسیب روانی نشوند.
کارگردان نمایش"برزخ" در پایان گفت: این روزها مشغول بازنویسی مجدد دو نمایشنامه "نبرد گالیله" و "انتقام سیاوش" هستم و قرار است این دو نمایشنامه در یک مجموعه چاپ شود. همچنین سال 1383 نمایش "خان هشتم" را به صحنه آوردم که نمایشنامه آن پس از اجرا ناپدید شد و اکنون در حال نگارش این اثر با برداشت و رویکردی مدرن و نو از شاهنامه هستم. همینطور طی این روزها به شدت متمرکز بر مطالعه دو یا سه سبک خاص از بازیگری و کارگردانی و همچنین نگاه کارگردانانی چون پیتر بروک هستم.