سرویس تئاتر هنرآنلاین: نمایش "چکامه‌هایی که حباب می‌شوند" به نویسندگی علی ذاکری و کارگردانی کمیل جعفری از آثار برگزیده استانی شهر قشم در استان هرمزگان امروز در دومین روز از سی و هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاترفجر در بخش مسابقه تئاتر ایران یک، ساعت 17 و 19 در تالار سایه مجموعه تئاترشهر روی صحنه می‌آید.
کمیل جعفری کارگردان این اثر درباره ایده شکل‌گیری و انتخاب این اثر گفت: ایده نمایش را نویسنده اثر به من پیشنهاد داد و پس از صحبت‌هایی که باهم داشتیم، تصمیم گرفتیم آن را به صحنه بیاوریم.
او در مورد ویژگی‌های متن افزود: وقتی کارگردان متنی را می‌خواند، همان ابتدا با خواندن چند صفحه از اثر می‌فهمد که آیا نمایشنامه قوی و قابل اجرا هست یا خیر؟ آثار خوب کارگردان را به خود جذب می‌کنند و ایده‌ها پشت سرهم و با سرعت شکل می‌گیرند. یکی از ویژگی‌های نمایشنامه "چکامه‌هایی که حباب می‌شوند" این است که اتفاقات پشت سرهم در اثر رخ می‌دهد و همین نکته برایم جالب بود. همان ابتدا مطمئن بودم که نمایش مخاطبش را درگیر می‌کند و از آن دست آثاری می‌شود که تمشاگر از آن لذت می‌برد.
جعفری در مورد قصه نمایش گفت: این نمایش درباره جنگ در خرمشهر است. مشکلاتی که جنگ می‌تواند برای افراد ایجاد کند را در بستر قصه‌های گوناگون مرتبط باهم نشان می‌دهد. دختر و پسری به دلیل اختلافات طایفه‌ای اجازه ازدواج باهم را ندارند و بمباران صورت می‌گیرد و دختر می‌خواهد با همان پسری که دوستش دارد با لنج فرار کنند اما لنج در اثر بمباران زیر آب می‌رود. در واقع شخصیت‌های نمایش مرده‌هایی هستند که در جهان واقعی وجود ندارند و ....
کمیل جعفری در ادامه در مورد نمایش‌هایی که جنگ را به عنوان سوژه اصلی انتخاب کرده‌اند، گفت: جنگ جنبه‌های منفی و حتی مثبت دارد. ما در نمایش از بدی‌ها و عواقب جنگ گفتیم. جنگ همه جامعه را درگیر می‌کند و هیچ استثنایی وجود ندارد. این مسئله برایم اهمیت زیادی داشت و دوست داشتم در نمایشم این موضوع را مطرح کنم.
کارگردان نمایش "وهم سرخ" درباره حضور در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر گفت: من پیش از نمایش "چکامه‌هایی که حباب می‌شوند" هم در جشنواره تئاتر فجر حضور داشتم اما اولین بار است که به بخش مسابقه آمده‌ام. به این دلیل که تازه به تهران رسیده‌ایم، نمی‌توانم نظر دقیقی درباره جشنواره بدهم، اما فجر از بزرگترین جشنواره‌های کشور ما است و همیشه افراد مهمی در آن شرکت می‌کنند و بستر خوبی برای رشد افراد بوده است و امیدوارم هرسال بهتر از سال قبل برگزار شود و مشکلات را برطرف کنند.
جعفری در مورد وضعیت تئاتر در قشم و هنرمندان این منطقه توضیح داد: قشم و هنرمندان در این شهر مظلوم واقع شده‌اند. اگر مسئولان به مباحث فرهنگی در این شهر هم توجه می‌کردند، اوضاع بهتری داشتیم. متاسفانه چندان به هنرمندان توجه نمی‌شود و مشکلات ما را در قشم پیگیری نمی‌کنند.
او افزود: در قشم فقط یک سالن است که برای کنسرت‌ها، اجراها و... از همان سالن استفاده می‌شود و ما نیازمند فضاهای بیشتری هستیم. مردم از اتفاقات فرهنگی در این شهر استقبال می‌کنند و به تئاتر علاقمند هستند. اینکه به بخش مسابقه تئاتر فجر رسیده‌ایم باعث خوشحالی است و گروه‌‌های مستعد بسیاری هستند که می‌توانند به جشنواره راه پیدا کنند و کمبود امکانات باعث دیده نشدن هنرمندان می‌شود. گروه‌ها خودشان را باور کرده‌اند و حتی با دست خالی خودشان را جلو می‌برند و توانمند هم هستند. زمانی که به همایش آمدیم، حتی قشم را به عنوان یک گروه مجزا باور نداشتند و می‌گفتند فقط آمده‌اند فرم پر کنند. وقتی کارمان انتخاب شد و داوران دیدند، اینطور که شنیدم اثرمان جزء چهار اثر برتر استانی بوده است و این برایم بسیار خوشحال‌کننده بود و باور نمی‌کردم که قشم با همه مشکلاتش به این جا رسیده است.
کمیل جعفری در ادامه درباره مهاجرت هنرمندان از قشم به تهران گفت: از شهر قشم کسی مهاجرت نکرده است، اما از هرمزگان افرادی مثل ابراهیم پشت کوهی به تهران آمده‌اند که خیلی هم پیشرفت کرده‌اند. وقتی امکانات در شهری کم باشد و مسئولان هم حتی خیال کمک به هنرمندان را در سر نداشته باشند، هنرمند مهاجرت می‌کند. تئاتر در قشم به صورتی نیست که کسی بتواند از آن امرار معاش کند. وقتی می‌خواهیم در شهر خودمان اجرای عموم داشته باشیم درحالی که سالن نیست و کسی هم به ما کمک نمی‌کند، هنرمند طبیعتا ناامید می‌شود و فکر مهاجرت به سرش می‌زند.
او در مورد چشم‌اندازی که برای تئاتر قشم متصور است توضیح داد: قشم به دلیل هنرمندان فعالی که دارد، می‌تواند آینده روشنی داشته باشد، البته به این شرط که از هنرمندان حمایت کنند. آمدن یک گروه از این شهر به جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در حالی که حتی همشهریان خودمان هم باور نمی‌کردند، بتوانیم موفق شویم، انگیزه زیادی در هنرمندان این منطقه ایجاد کرده است. ما حتی پلاتو نداشتیم و در خانه‌های خودمان و اتاق‌های کوچک تمرین می‌کنیم و اجرای عموم گرفتن هم با سختی صورت می‌گیرد و امیدوارم همه بدانند که ما در چه شرایطی کار می‌کنیم.