سرویس تئاتر هنرآنلاین، در راستای گرامی‌داشت هفتادمین سالگرد روز جهانی تئاتر، وجه بینافرهنگی و جهانی تئاتر و انستیتو بین‌المللی تئاتر، شورای اجرایی پنج نفره را به منظور نگارش پیام از پنج ناحیه یونسکو، آفریقا، آمریکا، کشورهای عربی، آسیا پاسیفیک و اروپا برگزیده است.
در نخستین پیام این شورا به روز جهانی تئاتر 2018، رام گوپال باجاج کارگردان تئاتر، استاد دانشگاه و مدیر سابق مدرسه ملی تئاتر دهلی متنی به شرح زیر منتشر کرد:
"پس از تمام داستان‌های تکامل، تنها یک چیز را به طور مختصر می‌دانیم؛ که تمام اشکال حیات به سوی بقای ابدی گرایش دارند. حیات تمایل دارد تا در صورت امکان به ماورای زمان و مکان رسوخ کرده و جاودان شود. در این فرآیند شکل حیات خود را به صورت فراگیر ناقص کرده و نابود می‌سازد. با این حال باید این خیال را محدود به بقای نوع بشر و رهایی آن از انسان غارنشینِ شکارگرِ عصر حجر به سوی عصر فضای خودمان محدود کنیم. آیا امروز باملاحظه‌تریم؟ حساس‌تریم؟ خوشحال‌تریم؟ نسبت به طبیعتی که خود محصول آن هستیم بامحبت‌تریم؟
از زمان سرآغازمان، هنرهای نمایشی (رقص، موسیقی، بازیگری تئاتر) اکنون از ابزار پیشرفته زبان، متشکل از مصوت‌‌ها و صامت‌ها برخوردار است. مصوت اساساً احساسات یا عواطف را بروز می‌دهد و صامت ارتباطات فرم، اندیشه و دانش را بر عهده دارد. ریاضیات، هندسه، تسلیحات و اکنون کامپیوتر نتیجه آن بوده است. پس اکنون دیگر نمی‌توان از تحول زبان بازگشت. خود زمین نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد اگر لذت جمعی هنر نمایش زنده و دانش (و از جمله آن تکنولوژی) از روزمرگی و ملالت، خشم، حرص و طمع و شر رهایی یافته و تعالی یابد
رسانه‌های جمعی و علم و تکنولوژی ما را هم‌چون شیاطین قدرتمند ساخته است. بنابراین بحران امروز، بحران فرم تئاتر نیست، بلکه بحران محتوا، بیانات و نگرانی‌هاست. ما اکنون باید دست به دامان انسانِ زمینِ امروز شویم تا خودِ سیاره زمین را و به دنبال آن "تئاتر" را نجات دهد. هنر بازیگر و هنر نمایش زنده باید در سطحی عملی در دسترس کودکان در مدارس ابتدایی قرار گیرد. چنین نسلی معتقدم که نسبت به حقانیت زندگی و طبیعت حساس‌تر خواهد بود. بر همین اساس امتیاز زبان می‌تواند برای مادر زمین و دیگر سیارات ضرر کمتری به همراه داشته باشد. به‌علاوه "تئاتر" برای حفظ و نگهداری خودِ حیات، مهم‌تر خواهد شد و به همین ترتیب نیازمند آن است که اجراگرِ زنده و تماشاگر را بدون تهدید یکدیگر، در این دوران جهانیِ با هم بودن، توانمند سازد. به تئاتر درود می‌فرستم و از جهان می‌خواهم که به چنین امری اقدام کرده و آن را تسهیل کند؛ در سطح توده مردم، شهری و روستایی. "اعضای بدن، زبان و شفقت همگی در کنار هم برای آموزش نسل‌ها".
منبع: سایت انستیتو بین‌المللی تئاتر آی.تی.آی، سازمان جهانی هنرهای نمایشی
ترجمه گروه تئاتر اگزیت- شیرین میرزانژاد