سرویس تئاتر هنرآنلاین: پیمان شیخی از فعالان حوزه رسانهای است که هم اکنون از مجریان رادیو و تلویزیون است. شیخی که از پژوهشگران عرصه نمایش است و پیش از این کتابی با عنوان "خاطره بازی پیشکسوتان تئاتر" منتشر کرده است در این باره به خبرنگار هنرآنلاین گفت: "خاطره بازی پیشکسوتان تئاتر" اواسط اسفند ماه 1395 توسط نشر غنچه در تیراژ 500 جلد منتشر شد. حدود سه یا چهار ماه پیش این کتاب در 1000 جلد به چاپ دوم رسید و چند روز گذشته نیز در شمارگان 2000 نسخه منتشر شد.
وی در ادامه افزود: کتاب دوم من تحت عنوان "تماشاخونه های طهرون" چند روزی است که منتشر شده است. این اثر شامل یازده تماشاخانه قدیمی است که مشخصا تماشاخانه سنگلج و اداره هنرهای دراماتیک هر کدام در سه و پنج قسمت است و مابقی تماشاخانهها به صورت تک قسمتی هستند. این کتاب در واقع جلد اول "تماشاخونه های طهرون" است و 80 درصد آن بر اساس تحقیقات میدانی و 20 درصد تحقیقات کتابخانهای است.
شیخی ضمن اشاره به اینکه سال 90 طرحی را تحت عنوان "تماشاخانه" به رادیو نمایش ارائه کردم، خاطرنشان کرد: در نظر داشتم طی طرح ارائه شده تماشاخانههای قدیمی تهران را معرفی کنم. این پروژه از سوی رادیو نمایش پذیرفته شد و در برنامههای 15 دقیقهای حدود 4 سال روزهای جمعه پخش شد. سال 94 طی بررسیها و رصدهای صورت گرفته از سوی انجمن منتقدان خانه تئاتر برنامه "تماشاخانه" مورد تقدیر این انجمن قرار گرفت. نویسندگی، سردبیری، پژوهشگری و گویندگی برنامه بر عهده من و نوید جولایی نیز تهیه کننده برنامه بود.
وی با بیان این موضوع که سرچشمه مقالههای "تماشاخونه های طهرون" خروجی برنامه رادیو نمایش است، عنوان کرد: از آنجا که مجال برنامه 15 دقیقهای رادیویی اندک است، به مباحث مطرح شده در آن برنامه مطالب بیشتری افزوده شد و تبدیل به مقالاتی شد که از طریق سایت ایران تئاتر از ابتدای سال 95 منتشر شد. در نهایت آن مقالات را گردآوری کرده و به نشر غنچه تحویل داده و کتابی تحت عنوان "تماشاخونه های طهرون" در تیراژ 1000 نسخه و با قیمت 20000 تومان منتشر شد.
پیمان شیخی با تاکید بر اینکه این کتاب جلد اول است و نسخه دوم آن در حال نگارش است، یادآور شد: از سال 75 مطالعات و پژوهشهای خود را درباره تهران قدیم آغاز کردم و از سال 83 نیز درباره تماشاخانههای قدیمی تهران به پژوهش و مطالعه پرداختم. اطلاعات تماشاخانهها در کتابهای چاپ شده ما موجود است اما برخی از آنها صحیح نیست. به عنوان مثال در یکی دو کتاب مکان تئاتر سعادت، کوچه نظامیه قید شده در حالیکه این تالار در خیابان پامنار است که سالهاست تبدیل به بانک ملی شده است.
این پژوهشگر با اشاره به اینکه طی تحقیقاتم، تهرانیهای قدیمی را پیدا کرده و از خاطراتشان استفاده کردهام و تنها به هنرمندان قدیمی بسنده نمیکنم، تصریح کرد: محمدعلی رازقی از قدیمیهای تئاتر کشورمان است که او را در تهرانگردیهای خود پیدا کردم و در کتاب "خاطره بازیهای پیشکسوتان تئاتر" مصاحبه او منتشر شده است.
وی از نگارش سومین کتاب خود خبر داد و عنوان کرد: "قصههای آقا جان" کتابی است که در حال نوشتن آن هستم. این اثر مجموعهای از خاطرات پدرم است و بیش از 40 داستان دارد. 10 داستان آن مربوط به خاطرات دوستانم و یک یا دو داستان نیز از دوران کودکیام است. رویکرد همه قصههای این کتاب امید به مهربانی خدا است و به نظرم خواننده این اثر امید بیشتری نسبت به زندگی پیدا خواهد کرد چون داستانهای آن خاطرات واقعی افراد مختلفی است که در این کتاب گنجانده شده است.
شیخی درباره فعالیتهایی که اکنون در رادیو و تلویزیون دارد، خاطرنشان کرد: حدود شش ماه است که برنامه "تماشاخانه" را در رادیو فرهنگ در مدت زمان سی دقیقه روزهای جمعه ساعت 14:30 به عنوان پژوهشگر، نویسنده، گزارشگر و مواقعی نیز سردبیر اجرا میکنم که تهیه کننده این برنامه آقای مهدی دادجو است.
وی همچنین اضافه کرد: با وقفهای شش ماهه پس از "کارنامه بیست" که برنامهای کاملا آموزشی بود، اکنون هفت ماه است که به همراه دو مجری دیگر "فرصت برابر" که برنامهای آموزشی و علمی است را اجرا میکنم. تهیه کننده این برنامه آقای علی سپهرین است.
این مجری رادیو و تلویزیون که مدتها نیز از اهالی رسانه بوده است، درباره مقایسه رسانههای مجازی و مطبوعات گفت: سرعت رسانههای مجازی قابل کتمان نیست. مردم هر کدام رسانهای شدهاند و اخبار به سرعت منتشر میشود. اما با نگاه از پنجرهای دیگر، رسانه برای هم نسلان من و پیشکسوتانمان یعنی روزنامه و مجله چاپ شده وهمچنان علاقهمندیم که کاغذ به دست گیرم.
پیمان شیخی در ادامه صحبتهایش اضافه کرد: رسانه در تلاش است که مانند مردم به روز شود اما با نقطه ایدهآل فاصله داریم. با این حال باید به رسانههایی که در حال رقابت با مردمی هستند که هر کدام چند رسانه در دستشان دارند، دستمریزاد گفت.برخی از این آنها به روز هستند و بعضی دیگر بنا به دلایلی به روز نیستند. از زمانی که وارد رسانه شدم متوجه شدم که دستمزد فعلان این حوزه کم است و در صورتیکه آنها از یک شغل تامین باشند و مجبور به انجام فعالیتهای دیگری نشوند، دل به کاری که فی الحال انجام میدهند، خواهند داد.