ناصر مسعودی خواننده نامدار گیلانی که مدتی از فعالیت جدی در عرصه موسیقی دورمانده در آغاز سال جدید از قصد خود برای انتشار دو آلبوم موسیقی تازه در سال جاری خبر داد. او در این خصوص به خبرنگار هنرآنلاین گفت: در سال 93 قصد دارم دو مجموعه جدید از کارهایم را منتشر کنم. یکی از آلبوم ها گیلگی است و تمام قطعههای آن بر اساس اشعار و آواهای گیلانی ساخته شده و آلبوم دوم سنتی است و بر اساس ریتم خاصی نوشته شده و اشعار آن به فارسی خوانده میشوند.
مسعودی که به بلبل گیلان نیز مشهور است در همین باره افزود: احتمال این هست که برگزیدهای از ترانههای قدیمی من هم در سال آینده منتشر شود و در این زمینه مذاکراتی با چند ناشر صورت گرفته است.
این هنرمند پیش کسوت درخصوص فعالیتهای موسیقی در استان گیلان اظهار کرد: چون در این سالها فعالیت چندانی در موسیقی نداشتهام از کم و کیف مسائل زیاد باخبر نیستم و 2-3 سالی است که بارویداد های هنری فاصله دارم.
مسعودی که یکی از نخستین خوانندگان رادیو گیلان محسوب میشود در ادامه برگزاری کنسرت حسین علیزاده در سال 92 را یکی از مهمترین رویدادهای عرصه موسیقی در استان گیلان دانست و گفت: با وجود شرایط جسمی نامناسب به دلیل علاقه و احترامی که برای آثار این هنرمند قائل هستم و بنا به دعوت او در محل برگزاری این کنسرت حضور پیدا کردم و بار دیگر فرصت این را پیدا کردم که از شنیدن اجرای زیبای این هنرمند بهرهمند شوم.
این هنرمند که با عنوان سلطان آواز گیلان هم از او نام برده میشود در پایان سخنانش گفت: برای همه آنهایی که به موسیقی علاقهمند هستند و برای تمام هموطنان عزیزم سالی با دلخوشی و صمیمیت و موفقیت در امور آرزو میکنم.
گفتنی است؛ این هنرمند نامدار موسیقی محلی کشور که در سالهای اخیر کمتر فرصت حضور و فعالیت جدی در عرصه موسیقی را داشته قدیمیترین خواننده اشعار گیلکی معاصر است که از او آثار ماندگاری چون "میرزا کوچکخان"، "کوراشیم"، "بنفشه گل" و... تاکنون منتشر شدهاست. در طول۵۰ سال فعالیت هنری از این هنرمند بیش از۵۰۰ ترانه به جا مانده است که بیش از ۲۰۰ آهنگ فارسی و سنتی و بیش از ۲۵۰ ترانه محلی گیلک است.
ناصر مسعودی در سال ۱۳۱۴ در محله صیقلان رشت متولد شد. او کوچکترین فرزند خانوادهاست. در ۳ سالگی پدر خود را از دست داد و همراه خانواده و سه خواهر و سه برادر خود به گذر سوخته تکیه کوچه مستوفی نقل مکان کردند.
او در سال ۱۳۲۸ همراه خانواده به تهران آمد و توانست در خدمت استاد علیاکبرخان شهنازی به عنوان شاگرد پذیرفته شود. او سپس در سال ۱۳۳۴ به گیلان بازگشت و در رشته تئاتر به فعالیت پرداخت و همزمان با آغاز بهکار رادیو گیلان در سال ۱۳۳۶ به رادیو آمد به عنوان یکی از نخستین خوانندگان در این رادیو به اجرای برنامه پرداخت.
در سال ۱۳۳۹ او توسط یکی از دوستان خانوادگی به استاد احمد عبادی و ملوک ضرابی معرفی شد و این آشنایی که به عنوان یکی از مهمترین اتفاقات زندگی او بهشمار میرود و تاثیر بسیاری در زندگی و حرفه او گذاشت.