گروه موسیقی هنرآنلاین، آیدین نورمحمدی که موسیقی را با فراگیری آواز و خواندن تصانیف شروع کرد، از 9 سالگی ویلن نواختن را در اولویت قرار داد و پس از مراحل مقدماتی به تحصیل ردیف استاد ابوالحسن‌خان صبا نزد پدرش پرداخت. بعدها به ویُلُن‌نوازی کلاسیک غربی علاقه‌مند شد و این شیوۀ نوازندگی را انتخاب کرد و ادامه داد و در این راه از تعالیم استادانی چون زاوِن یدیقاریانس و سیاوش ظهیرالدّینی بهره جست. او با شنیدن نوای کمانچۀ رحمت‌الله بدیعی در آثار به سرپرستی استاد فرامرز پایور به ساز کمانچه علاقه‌مند شد و در این راه از آموزه‌های استاد محمدرضا لطفی استفاده کرد. وی از محضر آندره مرادیان و محسن الهامیان در نوازندگی پیانو و مبانی موسیقی و آهنگسازی نیز بهره‌مند شده و وزن‌خوانی و ریتم را نزد بهمن رجبی آموخته است.همزمان با انتشار قطعات آلبوم او با عنوان«به یاد بهاری» با او گفت‌وگو کرده‌ایم:
موسیقی ابزار برقراری ارتباط من با دیگران است
آیدین نورمحمدی در ابتدا از نحوه شکل‌گیری آلبوم خود گفت: هر هنری که ارائه می‌شود تا به دست مخاطب خود برسد، نوعی برقراری ارتباط با دیگران است و من نیز ترجیح دادم با خلق آثارم، با دیگران ارتباط برقرار کنم و چه چیزی بهتر از موسیقی؟ موسیقی ابزار برقراری ارتباط من با دیگران است.
وی درباره پرداختن به موسیقی سنتی در همراهی با ویلون گفت: موسیقی سنتی یا بهتراست که از آن با عنوان موسیقی ایرانی نام ببریم، نقش پر رنگ و جایگاه ویژه ای دارد، به عبارتی وقتی شما به این نواها و آثار به جا مانده گوش فرا می دهید گویا تاریخ ، فرهنگ ، قدمت و تمام ویژگی های فرهنگی این سرزمین را روایت می‌کند. به همین دلیل قطعا انتخاب اول و اولویت من برای فعالیت در عرصه موسیقی بوده است، اما با انواع موسیقی‌های دیگر مخالف نیستم و اگر بتوانم حتما سبک‌های دیگر را نیز تجربه می‌کنم.
وی افزود: از آن‌جایی که پدرم نوازنده ویولن‌اند، نوای این ساز و شنیدن آثار بزرگانی چون حبیب الله بدیعی ، اسدالله ملک و ... اشتیاق من را برای نوازندگی ویلون به ثمر رساند. اما در ابتدا نوای ساز پدرم بود که بیشترین تاثیر را در انتخاب من گذاشت. در ادامه نیز اساتیدی چون ابوالحسن صبا ، محمدرضا لطفی، رحمت الله بدیعی، اسد الله ملک ، علی اصغر بهاری، احمد عبادی و ... بیشترین تاثیر را در سبک من داشته‌اند، که نقش استاد صبا و لطفی شاید پر رنگ تر باشد. در ادامه نیز آثار و نواخته های استاد صبا در ویولن ایرانی و اجراهای یاشاهایفتز در ویولن کلاسیک بیشترین الهام بخشی را برای من داشته‌اند.
موسیقی‌ها با ریشه‌های مختلف؛ هدفی مشترک دارند
وی با تاکید بر این‌که موسیقی ایرانی و کلاسیک غربی می‌توانند در کنار هم رشد کنند و همزیستی داشته باشند، گفت: موسیقی های هنری و کلاسیک شاید ریشه های فرهنگی مختلفی داشته باشند، ولی غایت و هدف مشترکی دارند و آن هم هنر و فرهنگ و اصالت است . بنابراین رشد و شکوفایی آن ها هیچ منافاتی با یکدیگر ندارد.
نورمحمدی اضافه کرد: میل به موسیقی یک نیاز فطری و ذاتی در انسان است و همیشه انسان ها در طول تاریخ و در بدترین شرایط هنر را ادامه داده‌اند که موسیقی یکی از این هنرهای اصلی است و عوامل مختلف مانند ممانعت دولت ها و غیره نتوانسته مانع فعالیت های هنری باشد.
در ایران نیز متاسفانه موسیقی هیچ جایگاه و ارزش و حمایت درخوری از نظر ساختاری ندارد و در خیلی از مواقع بر سر بودن یا نبودن آن بحث است. اگر این‌طور نبود، اکثرموزیسین ها مجبور نبودند برای امرار معاش، به شغل‌های دیگر پناه ببرند.
این نوازنده ویلون با اشاره به چالش‌ها و موانع مختلف در آهنگسازی و نوازندگی در عرصه موسیقی ایرانی گفت: مهم ترین چالشی که پیش روی اکثر نوازندگان ویولن و سازهای دیگر هست، کمبود ساز استاندارد و با کیفیت، حرفه ای و ابزار کار مورد نیاز است که با توجه به ممنوعیت واردات آلات موسیقی به معضلی بزرگ تبدیل شده است.
محصول همکاری با همتایان ارمنی، روس و ترک در بازار ایران
این موزیسین ار همکاری‌های خود برای برنامه‌های پیش رو گفت: در حال فعالیت با تعدادی از هنرمندان ارمنستانی و روسی و ترکیه ای هستم که به زودی آثار مشترکی را تولید و منتشر خواهیم کرد. البته تعدادی از آثار به همراه دوست هنرمندم در استانبول به نام عثمان دوغان در حال تکمیل و ارائه است که در صدد نشر و ارائه آن‌ها به دست علاقه‌مندان هستم.
این آثار مشترک در بازار ایران به سمع و نظر همگان خواهد رسید.