گروه موسیقی هنر ایران: ارکستر ملی بعد از مدت‌ها وقفه در مهرماه ۱۴۰۲ رهبر دائم خود، یعنی همایون رحیمیان را شناخت.
همایون رحیمیان به‌عنوان چهارمین رهبر دائم ارکستر ملی پس از فرهاد فخرالدینی، بردیا کیارس و فریدون شهبازیان به این سمت رسیده است. او که پیش از این، سابقه رهبری و هم کنسرت مایستری این ارکستر را نیز داشته است امیدوار است، این رویداد مهم هنری بدون وقفه تداوم داشته باشد.
آخرین اجرای ارکستر ملی ایران در سال ۱۴۰۲ به رهبری میهمان مازیار ظهیرالدین، با اجرای قطعه‌های «دیورتیمنتو» اثر احمد پژمان و «نوستالژی‌ها» اثر مهران روحانی در تالار وحدت روی صحنه رفت و در نخستین اجرای ارکستر ملی ایران در سال 1403 با صدای عبدالحسین مختاباد با نام «در رهگذرت» ۱۹ و ۲۰ خرداد در تالار وحدت برگزار می‌شود.
عبدالحسین مختاباد سید عبدالحسین مُختاباد امره‌ای (زاده ۱ فروردین ۱۳۴۵ در ساری) آهنگساز، خواننده و رئیس پیشین دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی است. مختاباد بنیان‌گذار و خواننده گروه رودکی است.
ازجمله آثار این خواننده پیشکسوت می‌توان به سیاه‌مشق، سایه دوست، سپید و سیاه، ماه مجلس، اشک مهتاب، بهشت من، رنگین کمان عشق، قاصدک، هم‌نوا، ناز و نیاز، زورق مهتاب، ساقی رضوان، داغ تنهای، سفر عشق، تمنای وصال اشاره کرد.
مختاباد درگفتگو با هنرآنلاین درباره جزئیات اجرای «در رهگذرت» گفت: این ارکسترال بخشی از کارهای قدیمی من به اضافه چند کار جدید درکنار بازآفرینی چند اثر از استاد روح الله خالقی را در قالب ارکستر ملی به روی صحنه می برد. هر چند زمان زیادی است که ارکستر ملی فعالیتی نداشته است، اما امیدوارم این اجرا سرآغاز شروعی مداوم برای ارکستر ملی باشد.
این هنرمند در خصوص سابقه همکاری خود با ارکستر ملی گفت: پیش از این در سال 1384 به رهبری فرهاد فخرالدینی با ارکسترال ملی همکاری داشتم، همچنین در چند اجرا با منوچهر صهبایی نیز در ارکستر سمفونیک تهران همکاری کرده‌ام.
مختاباد با تأکید بر اهمیت ارکستر ملی در عرصه موسیقی افزود: ارکستر ملی جایگاه مهمی در عرصه موسیقی ایران دارد و هنرمندان قابل و استانداردی در این حوزه فعال هستند اما به سبب بسیاری از مسائل این ارکستر همیشه دچار مسائل مختلفی بوده است . ارکستر همانند یک تیم ورزشی است که پس از فعالیت مدام به هماهنگی می‌رسند اما متأسفانه این هنر ملی طی سال‌های گذشته در انجام فعالیت‌هایش دچار وقفه و یا به عبارتی سکته شده بود.
وی در ادامه افزود: این ارکستر بعد از رفتن فخرالدینی با وقفه‌ای طولانی مواجه شد و پس از آن شهبازیان رهبری ارکستر را بر عهده گرفت که به دلایلی از هم گسست و حال بار دیگر، بعد از چند سال وقفه به رهبری رحیمیان این هنر ملی به جریان افتاده است. امیدواریم که حمایت‌ها پیوسته باشد و ارکستر به‌عنوان نماد موسیقی ایرانی بتواند همواره فعال باشد.
این هنرمند با تأکید بر اهمیت ارکستر ملی در خصوص دلایل رکودهای پی‌درپی آن در سال‌های گذشته، گفت: در همه جای دنیا ارکستر ملی توسط انجمن‌ها حمایت می‌شوند، حمایت‌هایی که در طول سال تداوم دارد اما در عین حال 90 درصد از هزینه‌ها توسط شهرداری‌ها تأمین می‌شود، بنابراین ارکستر ملی به حمایت‌های دولتی وابسته است و دولت باید در طول سال بودجه‌ای مشخص و منظم را برای آن در نظر بگیرد.
وی در ادامه افزود: صداوسیما پیش از این چندین ارکستر داشته است که همه آن ها به دلیل کمبود بودجه تعطیل شده‌اند. در کنار آن طی سالیان گذشته ارکستر ملی هم مدام دستخوش این تعطیلی‌ها شده است. در حقیقت هر زمان که مدیران با کسر بودجه مواجه می‌شوند، ارکستر را حذف می‌کنند. سیستم ابتدا خرج‌های بوروکراتیک خود را اولویت قرار می‌دهد و بعد به اصلی‌ترین آیتم خود که حمایت از هنر و هنرمند است می پردازد. در واقع هشتاد درصد از بودجه هنر صرف روند بوروکراتیک می‌شود، این در حالی است که برای هنر فاخر باید پول خوب خرج کرد تا بتوان هنر استاندارد ارائه داد.
مختاباد در خصوص اهمیت شکل‌گیری انجمنی مستقل، خارج از روند بوروکراتیک دولتی برای ارکستر ملی گفت: همواره عرصه هنر با تغییر دولت‌ها دستخوش تغییر و تحولات شده است و با تغییر مدیران فرهنگی، جامعه هنری دچار خلع و مشکل می‌گردد که امیدوارم این اتقاق دیگر رخ ندهد.