به گزارش هنرآنلاین، مجموعه دو آلبوم ردیف میرزا عبدالله با اجرای تار و سهتار داریوش طلایی از سوی انجمن موسیقی ایران منتشر و روانه بازار موسیقی کشور شد.
داریوش طلایی درباره انگیزه اجرای این ردیف توضیح داد: از کودکی به فراگیری موسیقی ایرانی مشغول بودهام، تقریباً پنجاه و ششـ هفت سالی میشود که روی این موسیقی کار کردهام. در حقیقت این مجموعه حاصل فعالیتهای هنری، آموزشی و تحصیلی من است. این ردیف را با استاد برومند کار کردم، همینطور از کودکی با استادان دیگر ردیفهای دیگری را هم آموزش دیدهام؛ برای مثال ردیف معروفی را با استاد ظریف و ردیف دوره عالی و ردیف آقاحسینقلی را با استاد شهنازی آموختم. با استاد دوامی ردیف آوازی و ردیفهای دیگری هم کار کردم. زمان هنرستان در کلاسهای آزاد مرحوم کریمی جواب آواز کار کردم. در کل، از کودکی ردیف موضوع من بوده است. بنابراین روی این ردیف به عنوان یک مرجع کار کردم.
وی افزود: همچون زبان فارسی که بر پیشینۀ ادبی خود استوار است، موسیقی ایرانی هم بر ادبیات خاص خود استوار است. این پیشینه که به عنوان ردیف جمعآوری شده شفاهی بوده و آن را الگو قرار دادم و روی آن کار کردم، غیر از نوازندگی، تدریس و... از طریق آن تئوری پیاده کردم و کتاب «نتنویسی آموزشی و تحلیلی» را نوشتم.
طلایی در خصوص اجرای سهتار این مجموعه گفت: در سال ۹۱-۹۲ میلادی، هنگامی که در دانشگاه واشنگتن در سیاتل تدریس میکردم، ردیف میرزا عبدالله را با سهتار در استودیویی بسیار مجهز ضبط کردم. درست زمانی که داشتم روی تز خودم کار میکردم. همزمان کتاب «نگرشی نو به تئوری موسیقی ایرانی» را نوشتم که بر اساس الگوهای ردیف است. پس از آن به ایران برگشتم چون میخواستم در ایران آن را منتشر کنم، چون عقیده داشتم این بذری است که متعلق به همین سرزمین است و جوانها باید آن را فرا بگیرند.
وی در ادامه عنوان کرد: سال هفتاد شمسی به ایران آمدم و کتاب «نگرشی نو به تئوری موسیقی ایرانی» را به همراه شش کاست با اجرای سهتار در سال ۱۳۷۲ تحت آلبومی منتشر کردم. از همان زمان در دانشگاه و کلاسهای آزاد آن را تدریس کردم. بخش مدال در کتاب «نگرشی نو...» مطرح شد و بخش ملودیک نیز تحت عنوان «نتنویسی آموزشی و تحلیلی ردیف میرزا عبدالله» در سال ۱۳۷۴ منتشر شد. این کتاب تا به امروز مرجعی آموزشی بوده و استقبال زیادی از آن شده است. بر مبنای همین مجموعههای آموزشی کتاب تحلیل ردیف را هم نوشتم که کتاب سال هم شد. تمامی این آثار یعنی این چند کتاب و اجراهای ردیف به نحوی به یکدیگر وابستهاند.
او در خصوص اجرای ردیف با تار توضیح داد: با توجه به درخواستهای فراوان دانشجویان و شاگردان در سال ۱۳۹۲ شمسی با تار نیز این ردیف را اجرا کردم که چند سالی انتشار آن به تعویق افتاد که نهایتاً به همت انجمن موسیقی ایران این دو آلبوم منتشر شد. این دو کتاب و این دو آلبوم یک مجوعۀ آموزشی است که متصل و مرتبط با یکدیگرند.
داریوش طلایی در پایان درباره ردیف خاطرنشان کرد: ردیف در واقع شبکهای است از ایدهها و متریالهای موسیقی ایرانی که همه ایدهها و اجزای آن با هم تداعی معانی میکنند و هرچه با کل آن بیشتر آشنا شویم جزء آن را بهتر درک خواهیم کرد. ردیف انعطافی درونی دارد که با شناخت درک میشود. هرچه سوادمان نسبت به آن بیشتر شود و از مرحله مشقی بگذرد به مراحل عالی دست پیدا خواهیم کرد. این مجموعه کمک میکند هر کسی در هر مرحلهای بتواند بهرهاش را از آن ببرد.
مجموعۀ دو آلبوم ردیف میرزا عبدالله با اجرای تار و سهتار داریوش طلایی منطبق بر کتاب «ردیف میرزا عبدالله؛ نتنویسی آموزشی و تحلیلی» است که از سوی انجمن موسیقی ایران منتشر شده و هر مجموعه دارای پنج سیدی است.