سرویس موسیقی هنرآنلاین: داریوش طلایی آهنگساز و نوازنده تار و سه‌تار درباره فعالیت‌های اخیر خود گفت: من آن برنامه‌ای که سال‌های سال است پیش گرفته‌ام را کماکان ادامه می‌دهم، منتها فکر می‌کنم این برنامه‌ها باید عملی‌تر شوند. برنامه من از این قرار بود که دوباره تدریس در دانشگاه را شروع کنم و همچنین یک سری کتاب در رابطه با آموزش موسیقی بنویسم.
این آهنگساز افزود: آخرین کتابی که نوشتم و به نظر خودم کتاب مهمی است، کتاب "آواز" است. من در آن کتاب آواز ایرانی را به یک شکل آکادمیک و مدون آورده‌ام تا بتواند یک مبنایی برای آموزش آکادمیک باشد. ما صد سال است که در ایران آموزش موسیقی داریم ولی برای آواز که مهم‌ترین بخش موسیقی است هیچ کلاسی نداریم. یعنی در دانشگاه‌ها و هنرستان‌های موسیقی حتی یک درس هم برای آواز ایرانی نداریم. مبانی ساز را صد و خورده‌ای سال پیش، کسانی مثل علینقی وزیری و هنرستان‌ها مدون کردند. من کتاب "آواز" را نوشته‌ام ولی فکر می‌کنم باید یک سری شاگردها را تربیت کرد تا به‌صورت عملی این را نشان بدهند.
وی با اشاره به این که همیشه عادت‌ها باعث می‌شوند که یک عده در مقابل یک روش جدید مقاومت کنند، اظهار کرد: من یک سری برنامه‌های اجرایی دارم که از چند سال پیش تلاش کرده‌ام این برنامه‌ها را با جوان‌ها پیش ببرم. مثلاً سه سال پیش با یک سری از شاگردانم رفتم و در هنرهای زیبا بروکسل کنسرت اجرا کردم. همین چند ماه پیش هم یک کنسرت با عنوان "ریشه‌های کهن، برگ‌های نو" را در لندن برگزار کردیم که در این کنسرت می‌خواستیم موسیقی ایرانی را به نسل‌های جوان منتقل کنیم.
طلایی با تأکید بر این که این یک پروسه‌ها به‌صورت مرتب خواهند بود، اضافه کرد: علاوه بر این‌ها می‌خواهم کارگاه هم برگزار می‌کنم. مثلاً همین هفته در نیشابور یک کارگاه در مورد آموزش موسیقی و تحلیل ردیف برگزار خواهم کرد.
این موسیقی‌دان درباره وضعیت آموزش در موسیقی گفت: من به‌طور کل وضعیت آموزش موسیقی را خوب نمی‌دانم چون یک درهم‌برهمی و بلاتکلیفی وجود دارد که معلوم نیست چه کسی چه کاری انجام می‌دهد. من اصولاً با چیزی مخالفت نمی‌کنم ولی می‌گویم هر چیزی باید سر جای خودش باشد. نباید مثل آش شله‌قلمکار همه چیز را درهم کنیم. متأسفانه در حال حاضر وضعیت آموزش ما در موسیقی به همین صورت است.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا فکر می‌کنید حضور موسیقی پاپ هم در این مسئله تأثیرگذار بوده است، عنوان کرد: مسئله این است که هنر درست متولی ندارد. نه در دانشگاه متولی دارد و نه در مراکز موسیقی، بلکه وقتی فقط بازار تعیین می‌کند، شما به‌جای این که به مخاطب و شنونده آموزش بدهید او را گول می‌زنید و جنس بد به او می‌دهید. مثلاً در بحث تغذیه اگر همه چیپس و پفک بخورند ممکن است خوششان بیاید ولی از طرفی مریض می‌شوند.
داریوش طلایی در خاتمه درباره چاره این اتفاق گفت: هر کسی باید کارش را در حیطه و تخصص خودش به‌درستی انجام بدهد. من نیز سعی می‌کنم کار خودم را درست انجام بدهم.