به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی جشنواره موسیقی فجر، مجید کیانی با سابقه طولانی و احاطه کامل به ردیف موسیقی کلاسیک ایران برنامه خود را با توضیحاتی درباره فلسفه وجودی موسیقی ایرانی، رابطه الگویی موسیقی و طبیعت، شیوه برخورد مخاطب با این نوع موسیقی و فرم بداهه نوازی در موسیقی آغاز کرد. این استاد سنتور درباره ویژگی‌های گوشه‌های ردیف موسیقی، عنوان کرد که علی‌رغم اینکه سالهاست این گوشه‌ها را نواخته اما همچنان برایش تازگی و هیجان خاص خودش را دارد.
مجید کیانی بارها در گفته‌هایش به این الگوبرداری موسیقی کلاسیک ایرانی از طبیعت اشاره کرد و در بخش مهمی‌از صحبت‌هایش از تاکید خود و استادش،نورعلی‌خان برومند بر صدای بلبل و تاثیرپذیری جمله‌بندی‌‌های موسیقی ایرانی از نوع خواندن این پرنده گفت و در بخش کوتاهی از صحبت‌هایش با استفاده از ساز خود یک مثال صوتی ارائه داد تا مخاطب را چگونگی این ارتباط آشکار کند.
استاد مجید کیانی پس از این توضیحات برنامه خودش را در دستگاه شور آغاز کرد. این برنامه جز اجرای رنگ ضرب اصول و گریلی که نوازنده، پیش از آغاز، اجرای آنها را به مخاطب اعلام کرده بود، کاملا بصورت بداهه اجرا شد. چهار مضراب و پس از درآمدی بر دستگاه شور و گذر از گوشه‌ها به شکل کاملا کلاسیک اجرا شد. از ویژگی‌های ساز مجید کیانی، سوناریته آن است که از عدم استفاده نمد در مضراب ناشی می‌شود. مجید کیانی که موسیقی ایرانی را جایگاه تامل و تفکر دانسته و به تفصیل آن را در توضیحات خود بیان کرد، دستگاه شور را به شکل کاملا کلاسیک و اصیل به اجرا گذاشت. این اجرا به ادعای نوازنده‌اش برداشتی بداهه از دستگاه شور ردیف میرزاعبدالله بود که نوازنده بسته به شرایط خاص خود و اتمسفر و انرژی سالن و مخاطب از میان گوشه‌های شور گذر کرد.
بخش دوم این برنامه، با اجرای پیش درآمد سه‌گاه از حسین‌خان اسماعیل‌زاده آغاز شد و مجددا با بداهه‌نوازی مجید کیانی در سه‌گاه ادامه پیدا کرد. استاد مجید کیانی برنامه خود را با اجرای رنگ دلگشا از ردیف میرزاعبدالله به پایان رسانید تا یک اجرای کلاسیک در فرم بداهه‌نوازی را به مخاطبانش عرضه کند.