سرویس موسیقی هنرآنلاین: هرمز فرهت آهنگساز و موسیقی‌شناس ایرانی مقیم ایرلند کتاب "مفهوم دستگاه در موسیقی ایرانی" را نوشته که از مهم‌ترین کتاب‌ها به زبان انگلیسی درباره موسیقی کلاسیک ایران است، او همچنین سال‌ها رئیس دانشکده موسیقی دانشگاه دوبلین بوده است.
فرهت که به‌تازگی بعد از 40 سال برای مدتی به ایران بازگشته است، او درباره غیبت طولانی‌مدت خود به خبرنگار هنرآنلاین، گفت: دلیلی قابل توجیه برای این حضور نداشتم حتی یک‌بار هم به‌صورت کاملاً شخصی به ایران بازگشتم ولی به‌یک‌باره با توجه ویژه روبه‌رو شدم. از این‌همه لطف دوستان ممنونم. در مدت‌زمان اقامتم کم‌وبیش با موسیقی‌دان‌ها در ارتباط بودم و از طریق آن‌ها از وضعیت موسیقی باخبر می‌شدم.
وی افزود: موسیقی در ایران دارای چند وجه است. اول موسیقی سنتی است و دیگری موسیقی‌‌های فولکلوریک و محلی و در آخر موسیقی کلاسیک جهانی. موسیقی سنتی آذوقه مردم شهرنشین و مربوط به گذشته است و رپرتوار و مجموع قطعاتی در آن وجود دارد که بر مبنای آن موسیقی به‌صورت بداهه‌پردازی انجام می‌شود. این موسیقی مربوط به گذشته است. موسیقی سنتی بسیار ظریف زیبا و محترم است به همین خاطر باید حفظ شود به‌خصوص اینکه کسانی به آن علاقه‌مند هستند و در آینده نیز خواهند بود.
او ادامه داد: تحصیلات من در زمینهٔ موسیقی کلاسیک غربی است و در دوره‌ای از تحصیلاتم برای تز تحقیقاتی که باید ارائه می‌کردم سرانجام تصمیم گرفتم در موسیقی سنتی ایران تحقیق کنم که تا آن زمان اطلاعات زیادی نداشتم به همین دلیل به ایران برگشتم و یک سال و نیم مطالعه کردم و از شخصیت‌های موسیقی سنتی ایران بهره گرفتم و از آن زمان وارد این بحث شدم.
فرهت همچنین گفت: البته هم سه‌تار و هم سنتور یاد گرفتم چون خیلی زود برایم روشن شد که ورود به دنیای موسیقی باید از طریق اجرا باشد، به‌خصوص آنکه انتظار بحث‌های علمی از شخصیت‌های بزرگ موسیقی بی‌ثمر است.
او ادامه داد: موزیسین‌های ایرانی مجریان قابلی هستند اما می‌دانید که تا سال‌ها اطلاعات تاریخی و اصولی درباره ساختمان موسیقی و تئوری موسیقی وجود نداشت. به همین خاطر دو ساز هم یاد گرفتم و مقاله و کتاب‌های زیادی در این زمینه نوشتم، اما کماکان باید اذعان کنم که مرکزیت فعالیت‌های من به‌خصوص در کارهای آموزشی در حوزه موسیقی کلاسیک است.