به گزارش هنرآنلاین سیامک جهانگیری، آهنگساز، مدرس و نوازندهی نی در مورد این آلبوم گفت: "بدرقهی ماه" طرحی است بر بستر موسیقی دستگاهی و در قالب همنوازی و با ساختاری از پیشتعیینشده، که در لحظاتی خود را در فضایی بداهه بسط میدهد.
وی دربارهی هنر بداههنوازی توضیح داد: هرچند هنر بداههنوازی به معنای خلقِ در لحظه است، اما در شکلگیریِ خود، با عناصری از پیشتعیینشده همچون فضایِ مایگی و فرم اجرای قطعات همراه بوده که هنرمند خلاق شاید بیشتر سعی در روایت این اجزا در بیان شخصی خود و از طریق مؤلفههایی چون صدادهی، زمانبندی، فواصل، تزیینات و غیره دارد. معمولاً در همنوازی، این چیدمانِ نسبتاً مشخصْ در قالبِ سؤال و جواب به گسترش و گفتمان مشترک میرسد.
جهانگیری در مورد رویکرد بداههنوازی در این آلبوم گفت: در "بدرقهی ماه" سعی شده تنها با وفاداری به فضای ساختاری موسیقی دستگاهی، بتوان در همنوازی به چیدمان دیگری در فرم و روند ملودی و نیز در ترکیب صدا بهصورت گفتوگویی موازی دست یافت؛ بهگونهای که دو ساز ملودیکِ بهکاررفته در اثر، اغلب در ترکیبی دوصداییْ فضای ملودیک و ریتمیکِ طرحشده را بسط و گسترش داده و ضمن برخورداری از طرحی مشخص گهگاه فرصت بداههپردازی یابند.
او در خاتمه در مورد نحوهی ضبط سازها خاطرنشان کرد: در این اثر، اجرا و ضبطِ دو سازِ نی و عود بهصورت همزمان انجام شده و چیدمان و اجرای سازهای کوبهای به فراخور موسیقی، توسط دوست عزیزم بهزاد میرزایی انجام شده است.
در این آلبوم سیامک جهانگیری (نی)، حمید خوانساری (عود)، و بهزاد میرزایی (تنبک و بندیر) به هنرنمایی پرداختهاند. قطعات این آلبوم عبارتند از: "بدرقهی ماه"، "ضیافت صبح"، "عود تنها"، "دشت مهزده"، "نی تنها"، "تنیده"، "عود و نی"، "قافلهی بیقرار شب".
آلبومهایی چون "میرسد باران"، "ترنمی برای صبح"، "24 چهارمضراب از ابوالحسن صبا"، و اجرای "ردیف استاد عبدالله دوامی" گوشهای از فعالیتهای سیامک جهانگیری در زمینه موسیقی هستند.