سرویس موسیقی هنرآنلاین: مجموعه رویدادهای "شب شنبه ها" که به اجرای موسیقی توسط گروه‌های جوان و تجربی اختصاص دارد شامگاه 14 مردادماه در تئاتر مستقل تهران میزبان دو گروه "آنپکد برین" و " دث تیون" بود که برنامه‌ای با نام "افکار ناکوک" برگزار کردند.
گروه Unpacked brain متشکل از علی یوسفی نژاد (گیتار)، سعید فر نژاد (گیتار)، علی سیف (کیبورد و پیانو)، امیر رضا مروجی (بیس) و محمد میر بلند (درامز) در این کنسرت به اجرای ۷ قطعه پرداخت که متصل به‌هم و روایتگر داستان زندگی سرپرست گروه بودند. پیش از آغاز برنامه صدای علی یوسف نژاد به گوش رسید که در مورد یک صندوقچه قدیمی و یادگاری‌های دوران کودکی که در آن نگهداری می‌شد صحبت کرد و این اجرا را فریاد زدن داستان زندگی خود دانست.
با آغاز برنامه، تماشاگران متوجه صندوقچه بزرگی شدند که جلوی صحنه قرار گرفته بود و مرد جوانی در آن مشغول جستجو بود. همزمان با اجرای قطعه "خاطرات گم‌شده" مرد جوان که در غالب کودکی فرو رفته بود یک گیتار را از جعبه بیرون کشید و در زمان اجرای قطعه خشن و پر شتاب "شهر غرق‌شده" نقاشی کودکانه او از گیتار توسط شخصی پاره شد.
در ادامه "ریشه" و "روزها" اجرا شدند و مسعود نیکو، پرفورمر این اجرا، روند رشد کودک و علایق او را تا زمان خرید یک گیتار واقعی نشان داد. "صورت عشق" و "زمزمه" قطعات بعدی بودند و سپس آخرین قطعه این گروه با نام "اکتیویتی" که بارها توسط مخاطبان درخواست شده بود در حالی اجرا شد که بازیگر با گیتار خود قصد همراهی نوازندگان را داشت اما کسی به او توجهی نمی‌کرد. او بدون اینکه نا امید شود به تمرین‌های انفرادی پرداخت و پس از آن توسط سایر نوازندگان پذیرفته شد.
گروه راک آنپکد برین با اجرای قطعاتی از آلبوم در شرف انتشار خود توانست رضایت علاقه مندان موسیقی راک را جلب کند و گرچه پیش از این فعالیت رسمی نداشته اما شور و اشتیاق هواداران آن نشان دهنده زمینه‌ای مناسب برای فعالیتی جدی‌تر است.
پس از آن نوبت به گروه death tune رسید تا به اجرای برنامه بپردازد. بابک ترکزاده (گیتار الکتریک)، سعید قدیانی (گیتار الکتریک)، شهرام طهرانی (گیتار باس) و محمد میر بلند(درامز) به صحنه آمدند و شادی طهرانی هم پشت به تماشاگران در مقابل بومی سیاه نشست تا در طول اجرا، بدون قلم و با انگشتان خود به نقاشی بپردازد. این گروه پر انرژی و با تکنیک هم قطعات خود را در سبک دث متال برای مخاطبان اجرا کرد و به شدت مورد تشویق آنها قرار گرفت.
نکته جالب در مورد هر دو گروه تسلط نوازندگان جوان آنها به نوعی از موسیقی بود که در کشور ما جایگاه رسمی ندارد و پرداختن به آن با دشواری‌های زیادی همراه است. همچنین برخلاف بسیاری از گروه‌های مشابه که در کنسرتهای خود به کاور کردن آثار شناخته شده جهان می‌پردازند، تمام قطعاتی که توسط این دو گروه اجرا شد ساخته خود آنها بود. توجه به نمونه‌هایی ساده از ترکیب موسیقی با هنرهایی مانند نمایش و نقاشی هم در اجرای هر دو گروه وجود داشت که هر چند ضعیف، اما تلاشی برای کسب یک تجربه جدید بود.
عکاس : شراره سامعی