گروه معماری هنرآنلاین: «شهر هوشمند» رویکردی است که بسیاری از برنامه‌ریزان شهری برای پاسخ به پیچیدگی محیط‌های شهری و نیاز به ایجاد راه‌حل‌های پایدارتر و شهرهای قابل زندگی اتخاذ می‌کنند. این ایده اغلب بر ادغام فناوری‌های مختلف برای دستیابی به این اهداف متکی است. کویت در حال برنامه ریزی برای توسعه منطقه هزار و ۶۰۰ هکتاری است که امکانات رفاهی، تجاری و مسکونی را برای ۱۰۰ هزار ساکن فراهم می‌کند.
پروژه بلندپروازانه «XZero» را گروه معماری URB با هدف ترویج سبک زندگی پایدار با استانداردهای بالای زندگی و کاهش تأثیر مخرب بر محیط زیست خواهد ساخت. طرح جامع شهر هوشمند برای بهینه‌سازی تراکم و توزیع امکانات رفاهی برای ایجاد شهری با مسیر پیاده‌روی و فضای سبز طراحی شده که به کاهش اثرات افزایش دما کمک شایانی می‌کند. سیستم‌های حمل‌ونقل سبز و مسیرهای دوچرخه‌سواری اختصاصی، این شهر را به شهری بدون خودرو تبدیل می‌کند البته با یک جاده کمربندی که امکان دسترسی محدود به وسایل نقلیه را نیز فراهم می‌کند.
شهر XZero یک اقتصاد دورانی را ترویج می‌کند که هدف آن تامین امنیت غذایی و انرژی برای ساکنین است. رویکرد طراحی این منطقه بر اساس سه رکن کلیدی پایداری شرایط اجتماعی، اقتصادی و محیطی خواهد بود که تصمیمات طراحی مانند جهت‌گیری، چگالی و فرم از مراحل اولیه طراحی برای کاهش تقاضای انرژی با سرمایه‌گذاری مالی نسبتاً پایین در نظر گرفته شده است. این پروژه با ابزارهای دیجیتالی مختلف مانند مدل‌سازی انرژی، تجزیه و تحلیل ریزاقلیم بهینه می‌شود.
پروژه شهر هوشمند، چشم‌انداز شهر و مناطق طبیعی مهندسی شده را ادغام می‌کند که زیستگاه های مختلفی را برای حیات وحش، جمع آوری آب باران و کاهش سیل فراهم کند. با ادغام محیط‌های مختلف، شهر قادر است سطح کیفیت زندگی خود را علیرغم شوک‌ها و استرس‌های وارده به محیط خود حفظ کند و شهری سالم برای ساکنان آن رقم بزند.
هدف XZero تبدیل شدن به شهری مولد است که روش‌های کشاورزی متعددی مانند باغ‌های محلی، گنبدهای زیستی، آکواپونیک، مزارع عمودی و کشاورزی بیوسالین را در خود جای می‌دهد. فراتر از ایجاد یک منبع غذایی در دسترس، کشاورزی شهری به عنوان یک تعامل اجتماعی و ابزار آموزشی را نیز ترویج می‌کند. همچنین این شهر اولین مزارع مقیاس‌پذیر مواد غذایی، انرژی، آب و زباله، معروف به مزارع FEW+W Nexus را خواهد داشت.
در سطح ساختمان‌ها، حسگرها نقشی کلیدی دارند. نور و دمای داخلی را می‌توان به طور خودکار بر اساس پارامترهای مختلف تنظیم کرد. این موارد شامل تعداد ساکنان یک اتاق، زمان روز، شرایط آب و هوای بیرونی و نور است. هدف همه سیستم‌ها کاهش مصرف و نه کاهش سطح زندگی است.