گروه معماری هنرآنلاین: در زندگی امروزه بشر افزایش جمعیت با افزایش مصرف سوخت های فسیلی همراه است که این منابع معضلی بزرگ در حفظ طبیعت محسوب می‌شوند . اما در معماری پایدار سعی در به حداقل رساندن مصرف سوخت‌های فسیلی دارند که می‌توان آن را گامی بلند دانست. با پیشرفت روزافزون علم و فناوری‌های جدید در عرصه تکنولوژی، حوزه ساخت و ساز هم از این مهم دور نبوده و سعی در استفاده از مصالح هوشمند و سازگار با محیط زیست را دارد. در گزارش زیر ۱۰ نمونه معماری سال ۲۰۲۱ را به انتخاب سایت Dezeen بررسی می‌کنیم که از معماری کم کربن مانند ساختمانهای ساخته شده از خاک رس، چاپ شده با چاپگرهای سه‌بعدی، مواد بازیافتی و مواد زیستی ساخته شده‌اند.
این پروژها از سازگارترین پروژه ها با آب و هوا، کربن صفر یا حتی کربن منفی هستند. این فناوری تا ۹۰ درصد دی اکسید کربن که تولید می‌شود جذب کرده و مانع ورود آن به اتمسفر می‌شوند. این امر با استفاده از مواد زیستی جداکننده کربن، اصول طراحی دایره ای و فناوری های غیرفعال تجدیدپذیر برای گرمایش، سرمایش و انرژی امکان پذیر است. ۱۰ پروژه زیر نشان می دهد چگونه می توان استراتژی های پایدار را باهم ترکیب کرد.
مسجد مرکزی کمبریج
این مسجد از مواد طبیعی چوب و سنگ مرمر ساخته شده و کمترین میزان تولید کربن را دارد. از چوب به عنوان ماده ذخیره‌کننده کربن برای تشکیل دیوارها و ستون‌های درخت مانند خود استفاده می‌کند که به هم متصل می‌شوند تا یک سایبان هشت ضلعی ایجاد کنند که سقف را نگه دارد. عبادتگاه به طور طبیعی در طول سال دارای نور و تهویه است، پنل‌های خورشیدی تمام نیازهای ساختمان به سرمایش، آب گرم و همچنین ۱۳ درصد گرمایش را پوشش می‌دهند . همچنین از آب باران ذخیره شده در روی پشت بام برای آبیاری درختان و شستشوی استفاده می‌شود. این مسجد توسط معماران مارکس بارفیلد طراحی شده است. مسجد مرکزی کمبریج در فهرست نهایی جایزه استرلینگ ۲۰۲۱ قرار گرفته بود.
مرکز فرهنگی سارا
مرکز فرهنگی سارا که دومین برج چوبی بلند جهان در سوئد توسط گروه معماران سفید طراحی شده است. این پروژه کاملا سازگار با محیط زیست است. این مرکز به عنوان یک «پروژه پایدار نمونه» توسط شورای ساختمان سبز بریتانیا به عنوان بخشی از غرفه مجازی COP26 انتخاب شده است. برج چوبی سارا توسط یک پمپ وابسته به حرکت زمین و ۱۲۰۰ متر مربع پنل های خورشیدی تغذیه و با انرژی تجدیدپذیر از شبکه تکمیل می‌گردد.
خانه Tecla
خانه Tecla در ایتالیا، توسط معماران استودیو ماریو کوچینلا با همکاری متخصصین چاپ سه بعدی WASP ساخته شده است. یکی از مهم‌ترین ویژگی آن، کم بودن اثرات کربنی، وجود خاک رس به عنوان یکی از متریال‌های اصلی و بهره‌گیری از تکنولوژی چاپ سه بعدی است. این خانه از به هم پیوستن دو سطح گنبدی شکل تشکیل شده که توسط دیواره‌ای آجدار به هم متصل شدند. این دیواره، با چاپ سه بعدی ۳۵۰ لایه انباشته از خاک رس ساخته شده است. خاک رس علاوه بر ایجاد ثبات ساختاری در بنا، به عنوان یک عایق حرارتی نیز عمل می‌کند. این ساخت‌وساز با هدف ساخت مسکن اضطراری و کم هزینه برای پناهندگان طراحی شده است. خانه Tecla در حاشیه رودخانه برپا شده است.
سالن ورزشی
این پروژه توسط تیم IBUKU در اندونزی طراحی شده است. بامبو با رشد سریع در طاق‌هایی به ارتفاع ۱۴ متر خم می‌شود تا سقف منحنی دوگانه ورزشگاه در مدرسه سبز بالی را تشکیل دهند که برای استفاده از حداقل مواد و در عین حال حداکثر فضای کف طراحی شده است. منافذ در راس سایبان به هوای گرم اجازه خروج می‌دهند در حالی که دهانه‌های اطراف پایه تهویه طبیعی را فراهم و نیاز به تهویه هوا را در آب و هوای گرمسیری جزیره از بین می‌برند.
نمایشگاه مواد زیستی
استودیوی طراحی زیست محیطی Biobased Creations یک نمایشگاه از مواد زیستی مانند جمله چوب، میسلیوم، جلبک دریایی، کاه و الیاف گیاهی و همچنین خاک و فاضلاب ساخته است. ۱۰۰ ماده مختلف گیاهی یا طبیعی به عنوان بخشی از هفته طراحی هلند را به نمایش گذاشته شده است. هدف طراحان این است که نشان دهند چگونه می‌توان از مواد زیست محیطی در ساخت خانه های معمولی استفاده کرد. تنها مواد غیرزیستی در خانه با اسکلت چوبی اتصالات پیچی فلزی و پنجره‌های شیشه‌ای هستند. ساختار این مرکز قابل جداسازی است، بنابراین می‌توان آن‌ها در آینده جابه‌جا یا بازیافت کرد.
ساختمان Kendeda
پروژه ساختمان Kendeda از مواد کاملا بازیافتی ساخته شده هم به عنوان یک مرکز یادگیری و هم به عنوان ابزار آموزشی برای آموزش دانش آموزان موسسه فناوری جورجیا آتلانتا در مورد طراحی پایدار در نظر گرفته شد. این ساختمان که به عنوان یک «سیک «ساختمان احیاکننده» توصیف می‌شود، برق بیشتری را از طریق سایبان فتوولتائیک خود تولید و آب بیشتری نسبت به مصرف خود بازیافت می‌کند.
غرفه سرپنتین ۲۰۲۱
گالری سرپنتین هر سال از معمارانی که پیش از این در بریتانیا فعالیت حرفه ای نداشتند دعوت می‌کند تا سازه‌ای موقت برای استفاده عموم در هاید پارک لندن طراحی کنند. استودیوی آفریقای جنوبی کانترسپیس پاویون سرپانتین ۲۰۲۱ را به‌عنوان ترکیبی از فضاهای مختلف جامعه مهاجران در اطراف لندن طراحی کرده که با تخته لایه‌ای که دور یک قاب فولادی پیچیده ساخته شده و با پانل‌های چوب پنبه‌ای رنگ‌آمیزی به پایان می‌رسد. اگرچه این پروژه به دلیل استفاده از بتن فشرده برای فونداسیون مورد انتقاد قرار گرفت، اما ساختمان همچنان ۳۱ تن کربن را از طریق مواد زیستی خود از جو حذف و آن را تا نقطه خنثی کردن کربن منفی جلو می‌برد.
آلاچیق خانه اپرا Glyndebourne Croquet
استودیو بیکربراون یک آلاچیق برای خانه اپرای Glyndebourne در انگلستان طراحی کرده است. معماران از چوب پنبه‌ها و پوسته‌های غذاهای دریایی به عنوان مصالح ساختمانی استفاده کردند. در این طراحی از اصول اقتصاد دایره‌ای استفاده شده با تکیه بر استفاده از مواد زائد برای کمک به به حداقل رساندن ردپای کربن ساختمان و ایجاد یک طرح تجدیدپذیر که می‌توان مصالح را جدا کرد و دوباره از آن استفاده کرد. قسمت بیرونی آن نیز با کاشی‌های ساخته شده از صدف‌های زائد و پوسته خرچنگ پوشیده شده است.
ساختمان چوبی ایسلند
این ساختمان چند منظوره با ۲۶۰۰۰ مترمربع مساحت در محل سابق دفن زباله در ریکیاویک قرار دارد. این یکی از ۴۹ پروژه برنده مسابقه شهرهای Reinventing است که توسط شبکه جهانی C40 Cities برای ترویج تبدیل فضاهای شهری کم استفاده به «فانوس‌های پایداری و انعطاف‌پذیری» سازماندهی شد. استفاده از سازه های پیش ساخته الوار چند لایه (CLT) ردپای کربن ساختمان را تقریباً ۸۰درصد در مقایسه با یک ساختمان بتنی معمولی کاهش می‌دهد، در حالی که انتشار گازهای گلخانه ای از طریق یک سیستم بازیابی گرمای زباله، عایق یکپارچه و یکپارچه به حداقل می‌رساند. هدف این پروژه ها کمک به مناطق شهری برای دستیابی به اهداف توافقنامه پاریس در سال ۲۰۱۵ در مورد تغییرات آب و هوایی با به حداقل رساندن انتشار کربن است. این ساختمان چند منظوره پس از تکمیل در سال ۲۰۲۶ بزرگترین ساختمان چوبی ایسلند خواهد بود.
شهر بدون خودرو
راه‌آهن بلااستفاده در رم قرار است به عنوان بخشی از پروژه بازسازی فندر کاتالیدیس به یک محله کم کربن تبدیل شود که مدرن‌سازی و ساختمانهای تجدیدپذیر ساخته شده از مواد زیستی را با برق محلی و فتوولتائیک ترکیب می‌کند. طراحی این محله به عنوان شهری ۱۵ دقیقه‌ای بدون خودرو، در واقع جایی است که مردم محلی می‌توانند هر آنچه را که برای زندگی روزمره خود نیاز دارند در یک پیاده‌روی کوتاه یا دوچرخه بیابند، این طرح نه تنها کربن فعال، بلکه مصرف را نیز در نظر می‌گیرد. این یکی از ۴۹ پروژه ای است که به عنوان بخشی از مسابقه شهرهای دوباره اختراع شده توسط شبکه جهانی C40 Cities برای کمک به مناطق شهری برای دستیابی به اهداف توافقنامه پاریس در سال ۲۰۱۵ در مورد تغییرات آب و هوایی، ساخته می‌شود.