گروه معماری هنرآنلاین: پاویون کشور کانادا اثر توماس بالابان (Thomas Balaban) با همراهی شرکت معماری و طراحی مونترال TBA وکیوریتوری دیوید تئودور (David Theodore) با عنوان «شهرهای متقلب» در منطقه جیاردینی به نمایش گذاشته شده است.
معماری کانادا در بسیاری از فیلم‌ها و نمایش‌های تلویزیونی سایر کشورها مورد استفاده قرار می‌گیرد و به ندرت نقش اصلی خود را بازی می‌کند. بطور مثال از تورنتو به جای لندن و منهتن، و از مونترال به‌عنوان مسکو و پاریس در آثارسینمایی بهره گرفته می‌شود.
نمایشگاه غرفه کانادا با استفاده از فناوری صفحه سبز(کروماکی)، برش فایل‌های ویدئویی، صداها و تجلیل از شهرها و بناها، مسیر‌های جدیدی را برای معماری کانادا ترسیم می‌کند.
این نمایشگاه در مورد هویت معماری و جعل آن است. از خیابان‌های کانادا گرفته تا سالن‌های سینما و تلویزیون در سراسر جهان، «شهرهای متقلب» درک مخاطبان از این محیط‌های جدید را زیر سوال می‌برد.
با استفاده از فن‌آوری کروماکی هرهفته این باغ تاریخی در ونیز بخشی از کانادا را به تصویر می‌کشد. فضای داخلی غرفه در سه بخش طراحی شده‌است: لابی، اتاق نمایش و کتابخانه.
در لابی، بازدیدکنندگان خود را در داخل فیلمی می‌بینند که در یک صفحه بزرگ نمایش داده شده و به صورت دیجیتالی در یک شهر کانادا ساخته شده است.
اتاق نمایش یک تجربه بصری و شنیداری است که بازدیدکنندگان را ترغیب می‌کند تا ساختمان‌ها و شهرها را به صورت سینمایی تصور کنند. این اتاق دارای اینستالیشن ویدئویی چهار کاناله است که ۱۲۰ کلیپ از بیش از سه هزار فیلم و نمایش تلویزیونی را نمایش می‌دهد. از اولین فیلم دیویدکروننبرگ در سال۱۹۶۹ گرفته تا مجموعه تلویزیونی«سرگذشت ندیمه» بروس میلر؛ این مونتاژها اشاره به تکنیکی است که توسط کریستین مارکلی(هنرمند تجسمی و آهنگساز) در دنیای هنر رواج یافته است.
در نهایت کتابخانه یک تجربه یادگیری گسترده را از طریق کتاب‌ها، مجلات و سایر مطالب آموزشی ارائه می دهد. همچنین مصاحبه‌های ویدئویی با معماران کانادایی، کارگردانان، طراحان صحنه و سایر دست اندرکاران صنعت فیلم در این غرفه در دسترس علاقمندان است.
دیوید تئودور در مورد این نمایشگاه گفته است:« شهرهای متقلب در مورد هویت فرهنگی و جعل آن است. ما شعبه هزاران فیلم و تولیدات تلویزیونی در کانادا هستیم و شهرهای ما دو برابر شهرهای دیگر کشورها در صفحه‌های نمایش دیده می‌شود. ما این غرفه را برای بازدیدکنندگانی که هرگز به کانادا سفر نکرده‌اند طراحی کرده‌ایم. آن‌ها ممکن است بگویند من این فیلم را دیده‌ام، اما نمی دانستم که این فیلم در مرکز شهر ونکوور فیلمبرداری شده است. بنابراین ما خوشبین هستیم که می‌توانیم مردم را به فکر کردن در مورد معنای معماری و هویت کانادایی در جهانی که از طریق رسانه‌ها به‌جای فرهنگ با هم در ارتباط هستند، تشویق کنیم. این نمایشگاه بازدیدکنندگان را به چالش مجددی از هویت و اصالت دعوت می‌کند و آن‌ها با تجربه جدیدی از معماری مواجه می‌شوند».