سرویس معماری هنرآنلاین، دویست و هشتاد و پنجمین گفتمان هنر و معماری با عنوان سازه‌های آبی شهر قزوین برگزار می‌شود.
در این نشست فرشته بهرامی، سمیه مراقی و مهدیه ناصری در کنار نسیم ایرانمنش به عنوان دبیر این نشست، سخنرانی خواهند داشت.
کهن شهر قزوین با طول عمر ۹۰۰۰ ساله‌اش همواره یکی از مراکز شکل‌گیری تمدن فلات ایران بوده و چون شهرسازی ایرانی بنا بر سنت‌های پیش از اسلام بر پایه تلفیق و درآمیختن باغ و شهر با یکدیگر بنا نهاده شده است، می‌توانیم قزوین را یک باغشهر ۲۰۰۰ ساله به شمار آوریم.
مردم قزوین چنان‌که مورخان نامی نگاشته‌اند تا اوایل سده پنجم از آب چاه استفاده می‌کردند. نخستین کاریز را در قزوین "حمزه بن الیع" که از جانب سلطان محمود سبکتکین به فرمانداری آنجا گمارده شده بود احداث کرد. پس‌ازآن تا اوایل قرن هفتم کاریزهای دیگر قزوین عبارت بودند از: طیفوریه، طرخانیه، مطابادیه، خمار تاشیه، وزارریه، سیدیه، خاتونیه و قنات صاحب حسن. بسیاری از قنات‌های قزوین دایر و بعضی نیمه دایر و تعدادی هم ازمیان‌رفته‌اند.
در دشت قزوین طی ۱۲۰۰ سال گذشته حدود ۷۸۰ رشته قنات تعبیه‌شده که وظیفه تأمین آب آشامیدنی این شهر را به عهده داشته‌اند
در دشت قزوین طی ۱۲۰۰ سال گذشته حدود ۷۸۰ رشته قنات تعبیه‌شده که وظیفه تأمین آب آشامیدنی و دیگر نیازهای زیستی و زندگی مردم این شهر را به عهده داشته‌اند، در کتاب "مسالک و ممالک" استخری که در سال ۹۳۰ میلادی تألیف شده، از قزوین به عنوان شهری کم آب و پررونق یاد شده که آب آشامیدنی مردم شهر از قنات‌ها تأمین می‌شده است.
در گذشته شهرسازان از دو رویکرد مهم برای مقابله با کم‌آبی در دشت قزوین بهره برده‌اند، اول احداث کانال‌ها و قنات‌هایی که از کوهپایه آب را به شهر می‌آوردند و دیگری ساختن آبگیرها و آب‌انبارهایی که با جمع‌آوری آب باران و برف، آب موردنیاز مردم قزوین را تأمین و مشکل کم‌آبی را رفع می‌کرده است.
علاقه‌مندان به حضور در این نشست می‌توانند چهارشنبه 10 مردادماه از ساعت 30/15 الی 30/17 به موزه هنرهای دینی امام علی (ع) واقع در خیابان ولیعصر، بلوار اسفندیار، پلاک 25 مراجعه کنند.