ادنا زینلیان طراح صحنه و لباس تئاتر که طراحی 100 دست لباس، تاج و کلاه ویژه اپرای "فلوت سحرآمیز" انجام داده است؛ در این‌باره به خبرنگار مد و لباس هنرآنلاین گفت: در این برنامه کارهای مختلفی نظیر: اپرا، تئاتر و کارهای کمدی روی صحنه اجرا می‌شود که هر کدام سبک اجرایی خود را دارند.
او ادامه داد: در اپرا طرح لباس‌های بازیگران سنگین است. از آنجایی که ما تا امروز در ایران اجرای جدی اپرا نداشته‌ایم، توصیف سبک لباس‌ها کار سختی است زیرا امکان مقایسه وجود ندارد.
این طراح لباس و صحنه تصریح کرد: از آنجایی که در اپرا بخش گسترده کار بازیگران با صدا است لذا نوع لباس‌ها به گونه‌ای نیست که انتظار حرکت‌های ویژه فیزیکی و خاص را ایجاد کند البته ممکن است در برخی از قسمت‌ها حرکت‌های کمیک نیز وجود داشته باشد اما به خاطر محتوای اپرا سبک لباس‌ها سنگین است زیرا عمده تمرکز بر روی صدای بازیگران است.
زینلیان بیان کرد: موسیقی کلاسیک موتزارت مورد توجه افراد زیادی است؛ لذا امیدوارم علاقمندان بتوانند از این ژانر استفاده کنند و از این پس شاهد شروع این مسیر برای علاقمندان باشیم.
او فضای اپرای "فلوت سحرآمیز" را خانوادگی خواند و گفت: این اپرا در نوع خود ویژه است زیرا موسیقی، نوع لباس و فضا مختص این بخش طراحی شده به نحوی که تخیل و خواب را در زیباترین شکل به ترسیم می‌کشد.
این طراح لباس افزود: از لحاظ اجرایی تا امروز طراحی لباس اپرا انجام نشده است به همین خاطر در نوع خود اتفاق تازه‌ای است.
زینلیان توضیح داد: در این نمایش برای پوشش سر از کلاه و تاج‌های مختلف استفاده شده که آن‌ها نیز بر اساس ساختار اپرا طراحی مختص به خود را دارند.
او به فعالیتش در زمینه اپرا اشاره کرد و گفت: کار اپرا برای من ناشناخته نیست، من در سال 1356 در تالار رودکی برای بخش اپرا استخدام شدم و خوشحالم که بعد از 36 سال یک بار دیگر اپرا کار می‌کنم.
این طراح تصریح کرد: در شروع کار یکی از مشکلات اصلی این پروژه، پیاده شدن طرح از کاغذ و شروع ساخت بود زیرا خیاط‌های ایران با مفهوم اپرا آشنا نیستند.
زینلیان ادامه داد: لباس اپرا کاملا با تئاتر متفاوت است زیرا در اپرا تخیل نقش اصلی را دارد. تخیلی که متعلق به هیچ زمان و مکانی نیست. بیشتر کسانی که لباس تئاتر کار می‌کنند تصورشان بر این است که این لباس باید متعلق به دوره تاریخی خاصی باشد.
این طراح لباس بیان کرد: این نمایش قرار بود ماه‌ها پیش به اجرا برسد اما به دلیل پاره‌ای از مشکلات چنین نشد. با وجود این سختی‌ها برای طراحی لباس و صحنه بنا بود که اپرا 15 شب اجرا شود اما متاسفانه این مقدار به 3 شب رسید.
زینلیان نبود کارگاه طراحی لباس و صحنه در یک محل مشخص را مشکل خواند و اظهار کرد: سابقا کارگاه طراحی لباس تالار وحدت به طراحان اجازه تمرکز بر کار را می‌داد اما در حال حاضر با وجود این حجم کار من مجبورم مدام به خیاط خانه‌های مختلف سر بزنم به همین خاطر بیشترین انرژی من صرف این رفت و آمدها شد.
او بیان کرد: وقتی یک مکان ثابت برای تمرین بازیگران وجود ندارد، من به عنوان یک طراح مجبور می‌شوم برای پرو لباس مدام از یک فضا به فضای دیگر بروم در حالی که قطعا این کار انرژی مرا هدر می‌دهد.
این طراح لباس مطرح اظهار کرد: کل داستان درباره یک مرد است که در شرف ازدواج قرار دارد لذا تنها صحنه نخست داستان در بیداری می‌گذرد و مابقی ماجرا در خواب و رویاست به همین خاطر شکل لباس‌ها، رنگ و فرم آن‌ها وجه تمایز بین واقعیت و رویاست.
زینلیان ادامه داد: ملکه تاج دار شب کاملا در رویا رخ می‌دهد و به همین خاطر سر تاسر لباس پوشیده از ستاره است ضمن اینکه برای به نمایش کشیدن رنگ شب از سه لایه پارچه استفاده شده تا بتواند آسمان و شرایط آن را به خوبی تداعی کند.
او افزود: رنگ لباس عروس نیز صورتی گل‌بهی بود اتفاقی که سالهاست در واقعیت به رنگ سفید رخ می‌دهد. از آنجایی که معمولا اتفاقات رویا و خواب از پشت یک فیلتر نازک دیده می‌شود روی لباس عروس نیز شاهد یک تور نازک هستیم که رنگ را خورده است و نرمی و لطافت فضا را القاء می‌کند.
این طراح لباس گفت: زاراسترو و مونوستاتوس دو شخصیت داستان هستند که یکی به عنوان پادشاه و دیگری وزیر شناخته می‌شود و به نوعی طرف مقابل یکدیگر هستند یعنی در قالب مثبت و منفی انعکاس یکدیگر هستتند.
زینلیان بیان کرد: پاپاگنو و پاپاگنا به عنوان زن و مرد شکارچی در داستان هستند اما چه کسی می‌گوید یک شکارچی در دنیای تخیل باید تفنگ داشته باشد از آنجایی که این دو عشق را به تصویر می‌کشند لباس آن‌ها به رنگ سبز و قهوه‌ای طراحی شده به نحوی که وقتی کنار یکدیگر قرار می‌گیرند یکدیگر را کامل می‌کنند. اگر این دو در کنار یکدیگر قرار گیرند رنگ سبز و قهوه‌ای جنگل را به ترسیم می‌کشند که خود سمبلی از طراوت و عشق است.
اپرای "فلوت سحرآمیز" 2 تا 4 تیرماه در تالار وحدت به روی صحنه می‌رود.