سرویس مد و لباس هنرآنلاین: فرخنده لبیبی از هنرمندان عرصه طراحی و دوختهای سنتی در استان مازندران درباره فعالیتهای خود و شرایط حاکم بر این عرصه در این استان به خبرنگار هنرآنلاین گفت: بیش از 20 سال است که در این استان آموزشگاه خیاطی دارم و در تمام این سالها از نزدیک شاهد افت و خیرهای حاکم بر این عرصه بودهام.
لبیبی با اشاره به این که در تمام این سالها، تشویق جامعه نوجوان به جوان برای روی آوردن به فعالیتهای هنری همچون دوختهای سنتی و رودوزیها را از مهمترین رسالتهای خود میدانستم، اظهار داشت: هرچند که به دلایل گوناگون، بسیاری از هنرهای ایرانی در دهههای اخیر مورد کملطفی قرار گرفتند، اما خوشبختانه شاهدیم که بهتازگی، اقبال بسیار خوبی به سمت این هنرها به وجود آمده و من در آموزشگاه خود از نزدیک شاهد افزایش چشمگیر تقاضا برای یادگیری هنرهای سنتی هستم.
او در ادامه به موضوع مدیافت در مسیر توجه به مصرف بهینه در زمینه منسوجات و پوشاک اشاره و تصریح کرد: یکی دیگر از فعالیتهایی که ما در استان خود بهاتفاق دیگر هنرمندان و پیشکسوتان حوزه دوختهای سنتی مورد پیگیری قرار دادهایم، جریان مدیافت بوده است چراکه اگر سرى به کارگاهها و تولیدىهاى پوشاک و حتی کمد خانهها بزنیم، علاوه بر مقدار زیادى خرده پارچه و اضافات خرج کار و سایر دورریزها، تعدادى لباس مشاهده میکنیم که به دلایل مختلفى دیگر قابلاستفاده نیستند.
لبیبی افزود: توجه به لزوم بازآفرینی این پارچهها و لباسها و ارائه آموزشهای لازم در این زمینه یکی از ضرورتهای شرایط موجود بهویژه از منظر اقتصادی به شمار میرود و ما تلاش کردهایم حتی در قالب مسابقه و جشنواره، توجه طیف وسیعی از هنرجویان و هنرمندان را به این موضوع جلب کنیم.
این هنرمند فعال عرصه مد و لباس در استان مازندران در ادامه به شرایط حاکم بر عرصه نساجی در استان مازندران باوجود قدمت دیرینه آن اشاره و تصریح کرد: نبض پارچهبافی دستی در مازندران به شماره افتاده است درحالیکه سرچشمه بسیاری از منسوجات در استان مازندران است و مسئولان باید تمام تلاش خود را برای نجات کارخانههای بزرگ این شهر از رکود به کار بندند.
او همچنین بر لزوم احیای لباس اقوام ایرانی از بستر توجه به دوختهای سنتی اشاره کرد و گفت: سوزندوزیهای ناب ایرانی و انواع هنرهای تزئینی بر روی پارچه و لباس بهویژه در ایام کرونا، یکی از مهمترین فعالیتهایی است که هنرجویان ما دنبال میکنند که بهخودیخود هم دارای جنبههای فرهنگی و هنری بوده و هم میتواند به کنترل اوضاع اقتصادی خانوار کمک کند.
لبیبی در خاتمه بر لزوم پیوند هر چه بیشتر میان صنعت و دانشگاه در حوزه مد و لباس اشاره و تصریح کرد: امروزه به مدد افزایش رشتههای طراحی پارچه و لباس در دانشگاههای کشور شاهد آنیم که روزبهروز بر تعداد دانشپذیران این عرصه با رویکرد هنری افزوده میشود اما اگر ارتباط مؤثر میان آنها با مقوله تولید و نکات صنعتی برقرار نشود، هنر آنها مجالی برای ظهور و بروز در سطح وسیع پیدا نخواهد کرد پس باید بهدقت از فرصتهای موجود بهره گرفته و دو حوزه هنر و صنعت را به شیوه کاربردی و عملیاتی به یکدیگر پیوند داد.