سرویس مد و لباس هنرآنلاین: فلسفه خلقت است شاید هر آنکه در جاده حفظ و حراست از ارزش‌ها و سنت‌های هنرمندانه گام بردارد، بر مدار کمال‌گرایی به حرکت درآمده و خود مبدل به هنرمندی شود از تبار قدرت و قبیله حکمت.
حال آنکه تمدنِ توسعه نمی‌تواند روی از هویت انسان اصیل کمال‌گرا بردارد آنجا که تار و پود سنت‌های هنری در هم تنیده می‌شوند و بر قامت مفاخر قد علم می‌کنند.
محمدرضا شجریان نه تنها الگویی تمام عیار برای آواز سنتی ایران به شمار می‌رود که مشی و منش او در هرآنچه اختیار می‌کرد و به ظاهر جاری از شعر و پوشش، نمونه‌ای بارز از اتکای به گذشته در حرکت به سمت آینده بود.
او را که این‌روزها دیگر به خسرو آواز و هزاردستان موسیقی ایران می‌خوانیم، تمام قد ایستاد تا نمایشی ارزنده از فرهنگ و هنر ایران را در سراسر گیتی به تصویر کشاند؛ تصویری که بر جریده عالم به ثبت رسید و تاریخ موسیقیایی ایران در جهان را یکبار برای همیشه به نام خود شیرین ساخت.
موسیقی و تن‌پوش‌های شجریان در تمامی سالیان هنرمندی او به زیباترین شیوه ممکن کلامی را بیان کرد که زبان از گفتنش قاصر ماند. بدون موسیقی زندگی اشتباه خواهد بود چرا که موسیقی ادبیات قلب است و لباس سنتی ایران بر تن هنرمندی اینگونه اهل دل، آنجایی آراینده قامت او شد که مصداقی بود بر این مصرع شیخ اجل و استاد سخن که "همه شاهدان به صورت، تو به صورت و معانی..."