سرویس مد و لباس هنرآنلاین: ایران با تمدنی چند هزار ساله، مهد بسیاری از مظاهر فرهنگی و هنری است، فرایندی که در آن از رهگذر پیشه و کار اقشار گوناگون مردم، شاهد بروز بسیاری از دستاوردها و محصولاتی هستیم که شاید در مقاطعی ابزار و وسایل کاربردی محسوب می‌شدند اما درگذر زمان هرکدام از آن‌ها نماد و شناسه هر یک از برهه تاریخی است و به‌عنوان میراث ماندگار نسل‌های متقدم محل تأمل و بررسی و سرانجام یافته‌هایی برای نسل متأخری است که در مواجهه با هرکدام به ویژگی و خصوصیات برهه‌های گوناگون پی می‌برند.
زندگی انسان واجد پیشرفت‌هایی است و انسان به برکت نیرو و توان ذهنی و بهره هوشی خود، زندگی توأم با تحول و نوآوری را طی اعصار گوناگون تجربه می‌کند که این وجه تمایز او با سایر موجودات است، بااین‌وجود اما برای تغییر و تحول هدفمند نیاز به بررسی همه داده‌ها، قابلیت‌ها به‌دست‌آمده در هر زمان و تحت تأثیر همه عوامل است.
مفهوم توسعه نیز همین است، یعنی بسط و گسترش همه دستاوردهای بشری و تجهیز آن با فناوری و تکنولوژی حاصل دست انسان تا آنجا که با حفظ اصالت برگرفته از ریشه‌های تمدنی و باورهای بومی و اعتقادی، محصول ارائه شده که البته درگذر زمان دیگر ماهیتی صرفاً کاربردی ندارد و جنبه‌های هنری در آن هویدا و موجب مانایی آن شده است به تولیدی مکرر رسیده تا آنجا که از آن تنها و تنها به یک اثر موزه‌ای یاد نشود.
آنچه موجب شده است ما در عرصه هنر و محصولات هنری که طیف بسیاری از آن‌ها فاقد اصالت هستند و به‌نوعی رگه‌های از مظاهر فرهنگی و هنری غیر ایرانی در آن ریشه کند باشیم نبود یک جریان پژوهشی مدون است که در آن حتی برهه‌هایی هرچند کم اهمیت نیز مورد مدافع قرارگرفته و لحاظ شود.
بی‌شک در مسیر توسعه بر پایه دستاوردهایی که در ادوار گوناگون در عرصه هنری داشته و داریم مستندسازی، بررسی سیر تحولی هر پدیده، رفع آسیب‌ها و کمبودها می‌تواند از بروز بسیاری از ناهنجاری‌ها و حاکمیت فرهنگ و هنر نامتجانس جلوگیری کند.
امروزه وقتی در عرصه مد و لباس با نوعی هنجار گریزی مواجهیم این امر ناشی از نبود یک ساختار مهندسی است که حتی باوجود در اختیار گرفتن آخرین مظاهر تکنیکال در حوزه طراحی و دوخت اما همچنان اصالت در فرم، نقوش و... مبتنی بر گزاره‌های فرهنگ ایرانی و اسلامی در آن رعایت شود.
حال که صحبت از تدوین سند توسعه هنری از سوی نهادهای متولی است، در نخستین گام باید خلأهای تحقیقی و پژوهشی را رفع کرده و در تمامی مظاهر و جلوه‌گاه‌های فرهنگی و هنری که بر سبک زندگی مردم نیز تأثیر فراوانی دارد، شاهد المان‌ها و نمادهای هنری باشیم که بر اساس یک الگوی طراحی و تبیین شده ضمن تأکید بر اصالت‌ها، بر جریان تجاری‌سازی کالای هنری حتی به‌منظور ترغیب بازارهای خارجی نیز کوشا باشد.