سرویس مد و لباس هنرآنلاین: آفاق امیریان از چهرههای شناختهشده عرصه صنایعدستی در سراسر کشور است.
او تاکنون با تدریس انواع هنرهای دستی همچون دوختهای سنتی، سکمه، گل اشرفی، دوختهای سنتی اصفهان و شهرستانها، منجوقدوزی، پولکدوزی، کریستال دوزی، سنگ دوزی، مرواریددوزی، گل بلندر، کار با خمیر، گلهای کریستال، زیورآلات، نقاشی روی پارچه، ساخت تاجهای لحیم، کار با هویه، کار با لحیم و سنگ، کار با تیتانیوم، روباندوزی ساده، روبان دوزی کرشه، روبان دوزی طبیعی، تکنیکهای رنگ روی ظروف و … در برنامههای گوناگون تلویزیونی و همایشهای مرتبط با این موضوعات حضور داشته است.
دو سال پیش همایش تزئینات مد و لباس به مدت دو روز در سالن سعدی برج میلاد تهران برگزار شد و آفاق امیریان مدیر آموزشگاه ابریشم بهعنوان مدرس آموزشی این همایش حضور فعال داشت.
امیریان در گفتوگو با خبرنگار هنرآنلاین از روند حاکم بر صنایعدستی، دوختهای سنتی و انواع هنرهای سوزندوزی در ایران گفته است که در ادامه میخوانید:
خانم امیریان لطفاً در ابتدا بفرمایید ارزیابی شما از عملکرد سال گذشته حوزه مد و لباس به ویژه در هشتمین دوره جشنواره مد و لباس فجر چگونه است و به نظرتان تا چه اندازه در زمینه احیای لباس اقوام و دوختهای سنتی عملکرد موفقی داشتیم؟
برای قسمت ابتدای سؤال، عرایضم را به دو بخش تقسیم میکنم از مجموعه کالکشن مکران و دوم، لباسهای طراحیشده در بخش مسابقه طراحی. از جهت مجموعهسازی باید گفت که طراحان شرکتکننده بر هنرهای رودوزی بلوچ تمرکز کرده بودند و سعی شده بود آنچه در شأن و مقام هنر دست زنان جنوب شرق کشور است با تنوع نگرشهای گوناگون اعم از تزیین لباس یا بخشهای دیگر، با این هنر درگیر و به معرض نمایش بگذارند که بسیار خلاقانه و جذاب، در بعضی از آثار بیانشده بود. پس این مسئله نشان داد که مسئله تزیینات لباس توسط هنرهای سنتی یک امر ضروری است که در هر کشوری که مانند ایران، دارای پیشینه فرهنگی قوی است باید توجه ویژه به آن کرد. این بخش، شناسنامه تاریخ و جغرافیای ملت ایران بهحساب میآید که امیدوارم در جشنواره نهم بازهم شاهد هنرنمایی جای دیگری از ایران بهعنوانمثال گلابتون دوزی جنوب ایران باشیم، اما در قسمت مسابقه تنوع زیاد، خطای بیشتر را به همراه آورد. این بخش باید به صورتی تخصصیتر داوری و بازبینی میشد. یک هنرشناس هنرهای سنتی، یک تذهیبگر ماهر و خلاصه کلام یک تزیین کار لباس ماهر در قالب یک گروه در کنار داوران محترم جایشان خالی بود تا آثار راهیافته به بخش نمایش باکیفیت بالاتری عرضه گردند. برای قسمت دوم سؤال هم میتوان گفت که نگاه و عمل امسال ما برای پوشش و نشان دادن هنر سنتی بلوچ بسیار موفقیتآمیز بوده است.
امسال چه ایدههای جدیدی برای فعالیت در حوزه مد و لباس و همچنین صنایعدستی بهویژه در بحث آموزش دارید؟
ادامه مسیر قبل که همانا گسترش دوختهای سنتی که نسل به نسل به ما رسیده و اینک نوبت ماست که بتوانیم آن را با تدابیر خاص به جوانان و طراحان لباس انتقال دهیم. البته دراینبین بسیار نوآوریها و تلفیقهایی از هنرهای مدرن انجام پذیرفته که توانسته ارزشافزوده خوبی برای آثار تولیدی در بحث پوشش ایجاد کند. همینطور توسعه پویش مد یافت که سال گذشته فرهنگسازی و آموزش آن انجام گشت و امسال نیز به بسط و گسترش آن جهت ایجاد اشتغال پرداختهایم .
چشمانداز شما از آینده هنرهای سنتی و دستی بهویژه در حوزه مد و لباس چیست؟
قطعاً هنرهای سنتی و دستی قرارگرفته به روی پارچه و لباس باید به روی لباس حک شود تا بدون سخن، در هر مکانی نام کشور عزیزمان را به نمایش بگذارد. ایران دارای تنوع زیاد در امر رودوزیهای سنتی است و هنگامیکه به روی پوشش کار شود میتواند سنت و فرهنگ غنیاش را به رخ دنیا بکشد. این یک امر ملی است ؛ پس با دادن فرصت بیشتر در بخش آموزش، نمایشگاهها و جشنوارههای ملی و میهنی زیر نظر بنیاد و همینطور جداسازی بخش داوری در جشنواره فجر فضا را برای رشد باید مهیا کرد. قطعهای لباس بهپاس هنر فاخر تزیینی و یا سنتی ممکن است بهعنوان یک امر بدیع هنری، همچون ترمه بهصورت تابلو نسل به نسل نگهداری شود؛ فارغ از ارزشهای مادی و اقتصادی این هنر که ارزشافزوده لباس به شمار میآید. امیدواریم بنیاد ملی مد و لباس با پیشنهاد تأسیس انجمن تزیینات لباس در بدنه کارگروه مدو لباس که به پیشنهاد بنده و گروه کاری، در سال جدید به حضور دبیر کارگروه بنیاد ملی مد و لباس کشور جناب آقای قبادی رسیده است موافقت نهایی و اجرایی را انجام دهند.
با توجه به حضور شما در شهرهای مختلف بهویژه برای تدریس هنرهای گوناگون، شرایط حاکم بر ظرفیتهای انسانی و امکانات موجود در سراسر کشور را در این بخش چگونه ارزیابی میکنید؟
علاوه بر تهران، شهرهایی همچون کرمانشاه، مشهد، زاهدان، بیرجند، زنجان، ساری، اصفهان، اردبیل، تبریز، تربتحیدریه نیز بهعنوان پایگاه موقت آموزشی انتخاب کردم؛ جدیدترین آموزشهای بهروز تزیینات لباس را که میتوان روی یک پوشش به وجود آورد را آموزش دادم البته این تدریس شامل هنرهای سنتی تا هنرهای مدرن و نو است. این کلاسها با استقبال زیاد هنرجویان این رشته روبرو میشود که معمولاً بین 80 تا 600 نفر در هر شهر متقاضی داشته که در انتهای این صحبت به این موضوع اشارهکنم که جای درنگ و تأمل دارد، چه توان، ذوق و قابلیتهایی در بین این اقشار جهت اجرای انواع تزیینات از سنتی تا مدرن به روی لباس وجود دارد. برندهای برتر دنیا، با گوشهای ازاینگونه رودوزیها به اوج کاری خود میرسند، در حالی که ایران خود مهد هنر تزیینات از دو یا سه هزار سال پیش است. دختران و پسران ما تشنه آموزش و اجرا هستند. چه خوب که با توانمندسازی آنها در این رشتهها، صنعت لباس را دچار دگرگونی و پیشرفت بیشتر کنیم و باز به اینجا میرسیم که انجمنی به نام انجمن تزیینات لباس که در بطن بنیاد زایش پیدا کند لازمه کار است.