سرویس مد و لباس هنرآنلاین: مینا بزرگمهر کارگردان سینما و از طراحان لباس در کشورمان با عنوان برند "ژیلا" دنباله‌رو مادر خود ژیلا مهرجویی در عرصه مد و لباس است. او در فرانسه معماری خواند و به‌واسطه حضور دایی‌اش داریوش مهرجویی در عرصه سینما، از دوران کودکی به‌خوبی با این مدیوم آشنا بوده است.
بزرگمهر با اشاره به فعالیت‌های خود در زمینه طراحی لباس به خبرنگار هنرآنلاین گفت: از کودکی به‌واسطه حضور مادرم در عرصه طراحی لباس و برادر ایشان داریوش مهرجویی در حوزه سینما، با این دو مقوله آشنا بودم و امروز فعالیت طراحی لباس را در دنباله‌روی از مادرم انجام می‌دهم.
او ادامه داد: مادرم از اواسط دهه 70 فعالیت طراحی لباس را به شکل مستقل از سینما و با عنوان برند "ژیلا" شروع و بارها در یک کارگاه به شکل فصلی شوی لباس برگزار کرد. از آنجا که ایشان در فضای سینما فعالیت داشتند، بسیاری از دست‌اندرکاران سینما از آثارش استقبال می‌کردند، در حالی که آن زمان تا این اندازه تنوع در طراحی لباس وجود نداشت و بیش از سه یا چهار نفر در آن دوره فعالیت نمی‌کردند. البته آثار ژیلا مهرجویی بیشتر روزمره و کاربردی بود و آن‌چنان وارد فضای طراحی اوت کوتور نشد.
این فیلمساز و طراح لباس با اشاره به همکاری مادرش با داریوش مهرجویی و این که هویت پوشش زنان آن زمان از مهشید "هامون" تا لیلای فیلم "لیلا" بسیار تأثیرگذار بود، اذعان داشت: لباس این بازیگران نامتعارف و جذاب بود، اما توجه زنان جامعه را به خود جلب کرد. از این رو من نیز ناخودآگاه با چنین فضایی درگیر شدم و پس از درگذشت ایشان و در شرایطی که کارگاهی در طالقان داشت، من در تهران آن مسیر را دنبال کردم.
بزرگمهر بیان کرد: طراحی لباس برای من در حکم گفت‌وگو با مادرم است. او در رابطه با پارچه و برش سبک خاصی داشت. کاغذ الگو در کار مادرم معنا نداشت. او به‌خوبی نسبت‌های طلایی را می‌دانست و به نسبت آن‌ها کار را پیش می‌برد.
او درباره ویژگی‌های برند ژیلا گفت: یکی دیگر از ویژگی‌های این برند تک‌دوزی آن است. هر لباسی منحصربه‌فرد است و هیچ لباسی تکرار نمی‌شود. من هم مشابه همین سبک کار می‌کنم. پنج سال است فعالیت را ادامه می‌دهم اما نه به‌اندازه مادرم به شکل مستمر چراکه تمرکز من روی مبحث فیلمسازی است درحالی‌که در برخی موارد توجیه اقتصادی بهتری از فیلمسازی دارد اما مبارزه می‌کنم که بیش از این جذب این حوزه نشوم.
بزرگمهر بیان کرد: شکل گرفتن برند "ژیلا" در پاسخگویی به نیاز خانم ایرانی بود که تمایل دارد لباس او متعلق به خودش باشد و با رعایت عرف جامعه از تعریف کلیشه‌ای اجتماعی خارج شود. لباس‌های رنگی برند ژیلا با پارچه‌های متفاوت چهره‌های شهر را رنگی کرد و بسیاری از تولیدی‌ها تحت تأثیر این ماجرا تغییر رویه دادند.
بزرگمهر با اشاره به اینکه طراحی لباس در ایران پس از انقلاب تحت تأثیر سه جریان است بیان کرد: ایدئولوژی سیاسی، اجتماعی، مذهبی، جریان مد و فشن غرب و شرق و جریان بسیار غالب و مهم رجعت به ریشه‌ها و هویت پوشش و لباس ایرانی در اقوام مختلف و ورود موتیف‌ها و رنگ‌ها به لباس زنان امروز قرار داشته و این نکته در مسیر فعالیت طراحان از همین ویژه‌ای برخوردار است.
او با تأکید بر اینکه تحصیل در زمینه معماری تأثیر بسیاری در زاویه نگاه او در حوزه طراحی لباس داشته است بیان کرد: این تأثیر تا اندازه‌ای است که برخی مواقع دلم می‌خواهد با خط‌کش و کاتر این کار را انجام دهم، در آثارم موتیف‌ها و هندسه‌هایی را تکرار می‌کنم که تحت تأثیر معماری قرار دارد و معماری به لحاظ ذهنی و محتوایی من را به‌شدت تقویت کرد.
بزرگمهر گفت: در فیلم اخیرم "جنبل" نیز قصه اصلی آن از یک شلوار سوزن‌دوزی و پاچکهای جنوبی بندری اقتباس‌شده است. این فیلم از دل افسانه، ریشه‌های اسطوره‌ای را بازیافت می‌کند و قصه عاشقانه میان پریزاد و آدمیزاد را به‌نوعی بازتاب می‌دهد.
او در خاتمه گفت: برای من همواره لباس‌ها قصه دارند. لباس‌های با خود قصه‌هایی را حمل می‌کنند که چه‌بسا بر روی سرنوشت ما اثرگذارند. لباس و تمام مقولات مرتبط با طراحی هنری کاربردی است و کاربرد آن‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در تمام طرح‌ها فولکلور هم برخی از طرح‌ها به نیازهای کاربردی پاسخ می‌دهند. این ویژه‌ای لباس بسیار مهم است و باید در زنمان طراحی در نظر گرفته شود.