سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: رحیم رسولی، طنزپرداز معاصر درباره وضعیت طنز امروز ما گفت: اگر ما به این جمله میلان کوندرا استناد کنیم که "طنز برای سلطهها عذاب آور است" باید به این امر نیز قائل باشیم که طنز ریشه اعتراض شرایط تاریخی -اجتماعی ما دارد.
او با بیان این مقدمه گفت: با این توضیح باید بگویم که دغدغه مولف و نویسنده یک اثر طنز اگر متناسب با شرایط تاریخی –اجتماعیاش باشد، اعتراض طنزآمیز او هویت مشخص تری به خود میگیرد.
رسولی گفت: در ادبیات طنز امروز ایران استعدادهای جوان و اهل کتابی هستند که رگههای از طنز اصیل در آثارشان قابل مشاهده است اما به صورت کلی من معتقدم طنز به مثابه ادبیات دست کم باید شرایط اجتماعی – تاریخی روزش را مد نظر قرار بدهد در حالی که امروزه روز بیش از همه موضوعات سخیف سوژه فکاهی نویسان ماست.
رسولی ادامه داد: سوژه کردن جراحی بینی یا دغدغههایی از این دست به اعتراض که مایه اصلی طنز است هویت نمیدهد.
او گفت: از طرفی با وجود ممیزی خلاقیتها و انگیزهها کم میشود و مخاطب هم نمیتواند قضاوت درستی بر آثار منتشر شده داشته باشد. با این توضیح باید بگویم میتوانیم مخاطب همه پتانسیلها و ظرفیتهای آن نویسنده باشیم تا درباره اثر او قضاوت کنیم.
رسولی گفت: به هر روی من فکر میکنم طنز امروز ایران به جایگاه خودش به مثابه هنر اندیشه نرسیده است. طنزهایی که مورد حمایت جامعه بی درد و مورد تایید بخش مرفه جامعه باشد نمیتواند طنز واقعی باشد؛ طنزهای امروز بیش از همه فکاهیاتی هستند که لبخند را به زور روی لبان افراد جراحی میکند.