به گزارش هنرآنلاین، «آنگاه» که در هر شماره به سراغ موضوعی میرود اینبار با پرداختن به غم بزرگ ملهم از صحبت خانم میرهادی مبنی بر « غم بزرگ را باید به کار بزرگ تبدیل کرد» در دورانی که اخبار و اتفاقات مملو از غم‌اند شماره پانزدهم خود را منتشر کرده است.
«آنگاه» پانزدهم با گفتارها و نوشتارهایی از ناصر فکوهی، مرضیه ابراهیمی، زینب آذرمند، الهام احمدپور، مجید احمدینیا، علی امیرریاحی، امید انارکی، آرمین بینظیر، سالار خوشخو، مزدک دانشور، محمدصادق درویشی، تورج دریایی، عماد رضایی‌نیک، مانیا شفاهی، فاتح صهبا، زهرا عامری، زهرا عباسعلی، احسان عبدی‌پور، عالیه عطایی، جاسم غضبانپور، مهراوه فردوسی، بنوشه فرهت، کاوه فولادی‌نسب، فرزانه قبادی، سید عمادالدین قریشی، شهریار کریمی، حسین گنجی، مقصود فراستخواه، فرزاد مقدم، عبدالرحمن نجل‌رحیم، پژمان موسوی، محسن میرکلایی، عطیه میرزاامیری، صوفیا نصراللهی، یاسر نوروزی، مهدی یزدانی‌خرم، به مدیر مسئولی و سردبیری آرش تنهایی و معاون سردبیری حسین گنجی در ۲۴۸ صفحه به چاپ رسیده است.
از گفتوگوهای مهم این شماره می‌توان به گفت‌و‌گو با عبدالرحمن نجل‌رحیم، مصطفی ملکیان، مقصود فراستخواه و مرضیه ابراهیمی اشاره کرد.
سردبیر این مجله در سرمقاله این شماره نوشته: «زمانی که همسر توران میرهادی» تیرباران شد او هم میتوانست نفرت در پیش بگیرد و به گروه‌های سیاسی و چریکی آن روزها که بسیار پرطرفدار بود بپیوندد. اما او با تاسیس مدرسه فرهاد و شورای کتاب کودک تلاش کرد و راه دیگری برگزید؛ تعلیم و تربیت و تلاش برای شکوفایی کودکان ایران. گرچه صدای توران خانم در جامعه زمان خودش، آن‌طور که باید شنیده نشد و آموزه‌هایش در سراسر کشور پیاده نشد اما نسل‌هایی را پروش داد که پژواک آن صدا هستند، صدای صلح انسان‌ها و تلاش برای آزادی و آبادی ایران.»
شماره پانزدهم «آنگاه» را می‌توان ادای دینی به توران میرهادی و رویه او دانست که با بررسی غم‌های بسیاری همچون غم فقدان و غم ناشی از پاندمی، راه‌های ممکن برای رسیدن به کار بزرگ را آزموده است.
این شماره را می‌توان از کتابفروشیهای معتبر و همچنین کیوسک‌های مطبوعات سراسر کشور به صورت حضوری و یا از سایت پیشگاه و آنگاه www.angah.com و www.pishgah.com به صورت غیر حضوری و همچنین از طریق فیدیبو و طاقچه به صورت مجازی تهیه کرد.