به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، حوریه سعیدی از پایان تدوین نخستین «دانشنامه سندشناسی در ایران» خبر داد و گفت: هدف از پرداختن به این طرح شناخت و تعیین هویت اسناد در انواع خود و نیز شناخت ویژگی هرکدام از آن‌ها برای مخاطبان خاص خود است که از میان آرشیویست‌ها، محققان سندپژوه و پژوهشگران تاریخ معاصر ایران هستند.
او در تشریح اهمیت تدوین دانشنامه سندشناسی بیان کرد: با وجود دائره‌المعارف‌ها و فرهنگنامه‌ها با موضع‌های مختلف، همیشه خلاء نبود دانشنامه‌ای در حوزه اسناد و سندشناسی وجود داشته و پژوهش‌هایی مبتنی بر شناخت از ماهیت اسناد در دسترس نبوده است. در واقع پژوهش‌هایی که نشان دهد تفاوت شکلی، جنسی و محتوایی اسناد مختلف مثلا: سند فرمان، سند عریضه، یا سند مبایعه‌نامه و اجزا و ترکیباتی که این اسناد را شکل می‌دهد چندان انجام نشده و این تفاوت‌ها و تمایزها چندان مورد بررسی قرار نگرفته بوده است.
مجری طرح دانشنامه سندشناسی ادامه داد: بنابراین دانشنامه سندشناسی به پژوهشگران، سندپژوهان و همچنین محققان و تاریخ‌نویسان حوزه تاریخ معاصر و نیز آرشیویست‌ها کمک می‌کند تا براساس فهم و درک تفاوت ماهیت و هویت اسناد به تحقیقات خود شکل دقیق‌تری دهند و برای آرشیویست‌ها در حوزه فهرست‌نویسی و طبقه‌بندی، اسناد کلیدی دقیق‌تری دراختیارشان گذاشته می‌شود.
سعیدی تصریح کرد: تدوین دانشنامه سندشناسی بیش از چهار سال پیش با همراهی پژوهشگران همکار سازمان و همچنین بیرون سازمان در زمینه ۳۰۰ عنوان، از مرحله تشکیل شورای سیاست‌گذاری و مدخل‌گزینی مداخل اصلی، ارجاعی و اصطلاحی شروع شد و تا مرحله سفارش، داوری و ویرایش و تدوین مقالات و ارائه آن در قالب بالغ بر ۹۰۰ صفحه به پایان رسید و آماده چاپ است و پس از چاپ نیز به‌صورت لوح فشرده در دسترس علاقه‌مندان و مراکز آرشیوی قرار خواهد گرفت.
عضو هیات علمی سازمان اسناد و کتابخانه ملی با تاکید بر این‌که دانشنامه سندشناسی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران برای نخستین بار است که در ایران تدوین می‌شود، گفت: دانشنامه سندشناسی به گفته و تایید برخی از صاحب نظران حوزه سند در عرصه بین‌المللی از جمله پروفسور ورنر از آلمان و دکتر کندو ایران‌شناس ژاپنی، نمونه‌ای در جهان ندارد.