گروه فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: یوسف که از زندگی مشترک با بانو اقبال دو دختر به نام‌های مریم و شیراز دارد، سال 1934 در بصره به دنیا آمد و یک گنجینه ادبی از خود یادگار گذاشت، ضمن اینکه از منتقدان ادبی نام‌آور ادبیات جهان عرب هم بود.
او دپران مدرسه را در زادگاهش بصره به پایان رساند و سال 1954 در رشته ادبیات عرب از دانشگاه تربیت معلم بغداد دانش‌آموخته شد. اوایل به کار ندریس پرداخت و در ادامه وارد عرصه روزنامه‌نگاری ادبی شد اما در مجموع بیشتر وقت خود را به کار نوشتن و شعر گفتن اختصاص داد.
از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین مجموعه‌های شعری یوسف می‌توان به «قصاید مرعیه» در 1969، «لخدر بن یوسف و دغدغه‌هایش» در 1971 و «درختان ایتاکا» در 1992 اشاره کرد. این شاعر برجسته در عین حال با ترجمه آثار ادیبان نامدار چون فدریکو گارسیا لورکا، والت ویتمن، کنستانتین کاوافی و یانیس ریتسوس نقشی اساسی در شناساندن ادبیات غرب به جهان عرب داشت. ضمن اینکه شعرهای خود او به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، آلمانی و ایتالیایی ترجمه شد.
سعدی یوسف دستی هم در دنیای سیاست داشت و به واسطه دیدگاه‌هایش سال‌ها در تبعید در انگلیس زنذگی کرد. او در اعتراض به حمایت حزب کمونیست عراق از حمله نظامی آمریکا در سال 2003 خود را «آخرین کمونیست» نامید و یک دفتر شعر هم به همین نام در 2007 منتشر کرد. در 2004 جایزه شعر الاویس را برد و یک سال بعد جایزه بین‌المللی ایتالیا را به عنوان بهترین ادیب خارجی به دست آورد.