به گزارش هنرآنلاین، در مراسم رونمایی رمان "رهایی" مدیر انتشارات سیمای شرق، ابتدا به نقاط قوت این اثر از لحاظ ساختاری پرداخت و گفت: با توجه به سابقه حرفه‌ای نویسنده یعنی روزنامه‌نگاری و خبرنگاری، این کتاب دارای نقاط قوت ساختاری ظریفی هست که در جای جای آن قابل مشاهده است. از تصویرسازی‌هایی که انجام گرفته تا اصول روایت‌گری که کاملا رعایت شده است.
امیر عباس تقی‌پور افزود: از ویژگی‌های خوب ساختاری اثر که بگذریم، محتوای آن نیز ما را به سمت دنیای جدیدی رهنمود می‌کند. دنیایی که در آن صلح با خویشتن برقرار است. صلحی که در نهایت به صلح با جهان بیرون از خودش، می‌انجامد.
وی ضمن تبریک به نویسنده اثر، بدلیل قلمی شیوا، بر لزوم الگوسازی در جامعه تاکید کرد و گفت: با توجه به واپس‌زدگی‌های اجتماعی متعددی که این روزها گریبان‌گیر جامعه ما شده است، من توصیه می‌کنم جوانانی مانند نرگس بدیعیان به عنوان الگو به جامعه معرفی شوند.
شهرام گیل‌آبادی نیز، در آیین رونمایی، با بیان اینکه یک پرسش می‌تواند، انسان را به جایی برساند که منجر به تولید اثری فاخر شود، گفت: در رمان "رهایی" یک پرسش نگارنده را به جایی می‌رساند که درون خود را واکاوی کند و در این واکاوی برخی اوقات نکاتی را به اشتراک می‌گذارد که در مسیر طرح پرسش به رهیافتی چون کشف منجر شود.
مدیرعامل خانه تئاتر، با اشاره به اینکه، نویسنده در کتاب "رهایی" سعی دارد، دغدغه‌هایش را در کنار آرمان‌هایش، بروز دهد، خاطر نشان کرد: در واقع تپش معنایی تحقق این رویا یک آرمان است که در حال حاضر، این آرمان به عنوان این کتاب در دست ماست.
وی با بیان اینکه سوالات بسیاری در این اثر وجود دارد که بعضا سوال مشترک خیلی از ماست، اذعان کرد: نویسنده در این اثر، 17 سوال پی در پی که دارای یک ماهیت است را در هستی وجودی کتاب خود مطرح می‌کند و من توانستم این سوالات را، از دل کتاب بیرون بیاورم. در نهایت این سیر ایجاد شده ما را به یک نقطه می‌رساند و آن نیز اولین نقطه تولد ارتباط، است.
گیل‌آبادی با بیان اینکه، نویسندگان باید در پی کشف نقطه استراتژیک تازه‌ای باشند که این رشد و بالندگی را بتوانیم در آثار هنری‌شان ببینیم، اذعان کرد: هیچ اثر هنری به بلوغ نمی‌رسد مگر اینکه این نقطه درست شناسایی شده باشد. شناسایی این نقطه به منزله این نیست که یک اثر درست حرکت می‌کند زیرا حرکت کردن یک نقطه، شناختی به شمار می‌رود.
وی با تاکید اینکه، شهامتی که انسان برای حرکت کردن پیدا می‌کند، بسیار حائز اهمیت است، خاطر نشان کرد: اگر در و دیوار این نگارخانه پر از آثار هنری است به این دلیل نیست که یک اثر هنری بلوغ یک دوره‌ای از یک هنرمند است و اوج و قله کار اوست بلکه به منزله این است که از نقطه‌ای عبور کرده که در سیر خود دوست دارد این اثر را با مخاطبان خود به اشتراک بگذارد.
همچنین در ادامه، دکتر علی اصغر محکی در آیین رونمایی، با بیان این که دال مرکزی کتاب، کلید واژه "رهایی" است، گفت: انسان گرفتار چهار زندان است، زندان اول طبیعت است که ما را بر اساس قوانین خودش می‌سازد. انسان دارای اراده انتخاب، می‌تواند خلق کند، بیاندیشد و بسازد. زندان دوم تاریخ است، یعنی دنباله جریانات گذشته. تاریخ روی ما و ماهیت ما اثر می‌گذارد. سوم، زندان جامعه و نظام اجتماعی است. روابط طبقاتی و اقتصاد روی ما اثر می‌گذارد. چهارم، زندان خویشتن است، که انسان‌های آزاد را در خود زندانی می‌کند.
این مدرس و پژوهشگر علوم ارتباطات با بیان اینکه انسان با کمک علوم طبیعی، برای رهایی از زندان اول که طبیعت است تلاش می‌کند، افزود: وقتی با هواپیما پرواز می‌کنیم، از زندان طبیعت آزاد شده‌ایم، چرا که به انسان امکان پرواز و طی طریق با سرعت در مسافت‌های طولانی را داده است.
وی ادامه داد: زندان‌های دوم و سوم، یعنی تاریخ و جامعه را، می‌توان با نگاه فلسفی به گذشته و کشف قوانین تاریخی و نگاه علمی به قانونمندی‌های اجتماعی، در مسیر وسعت دید و رهایی از جبر رویدادمدارانه و رسیدن به فرایندهای آینده‌ساز جهت داد. در واقع در گذشته نماند بلکه از آن برای ساختن آینده، راه و مسیر ساخت. اما بزرگترین زندان انسان، زندان نفس و دلبستگی‌ها و تعلقات خاطر است که جلوه و نمود آن در فرهنگ و اخلاق متجلی می‌شود. برای رهایی از زندان خویشتن، صرفا توسل به علم و عقلانیت راهگشا نیست. از این زندان با خداباوری خالصانه، عشق، انسانیت، ایثار، محبت، دیگرخواهی، رشد فضایل اخلاقی و معادباوری می‌توان آزاد شد
محکی با بیان اینکه ارجاعات مربوط به این دیدگاه را می‌توان در لابه‌لای کل متن کتاب یافت، اظهار کرد: عمر و زندگی، فرصت تلاش برای رهایی را در اختیار انسان‌ها قرار داده است، اما موانعی همچون ترس‌ها، تردیدها و قضاوت‌ها، سد راه جدی انسان برای رهایی هستند.
از دید نویسنده کتاب، جاده زندگی هر انسان، سرشار از فراز و نشیب‌هاست. این پستی‌ها و بلندی‌ها، طرح‌واره‌ای الهی هستند تا انسان ره توشه گیرد و راه رهایی را بیابد. خانم بدیعیان تاکید دارد در فرصت کوتاه زندگی، باید دست از فرار برداشت و با ترس‌ها و تردیدها روبرو شد و تاخیرها را رها کرد و در راهی گام برداشت که به صلح درونی و سپس زنجیره عشق بیرونی در جهان می‌رسد.
وی اذعان کرد: جملات پایانی مقدمه کتاب، در واقع چکیده همه آن چیزی است که مولف کتاب در تمام روایت کتاب می‌خواهد آن را نشان دهد: دریافتم هیچ‌کس در هیچ کجای این جهان بزرگ، کامل و بی‌عیب آفریده نشده است. این که بتوانیم خودمان و دیگری را از این دریچه ببینیم و حقیقت را بپذیریم، به بزرگترین و اصلی‌ترین راز خوشبختی رسیده‌ایم. من سعی کردم این کتاب به منزله نوری باشد تا به وسیله آن، اتاق تاریک ترس، تردیدها و اندوهایمان، صاحب روشنایی هر چند کوچک شود.
در ادامه مراسم، نویسنده این اثر ضمن معرفی کتاب، با اشاره به مشکلات انسان‌ها در جوامع امروزی و بروز عینی خشونت عاطفی و رفتاری گفت: صلحی درونی حلقه مفقوده انسان امروزیست که باید برای تحقق آن اقدامی جدی از سوی هر فرد در جامعه صورت گیرد.
نرگس بدیعیان رمان "رهایی" را برای خود همچون چراغی برشمرد که راه مواجه با ترس‌ها و تردیدهایش را روشن کرده است.
وی تصریح کرد: فرار از ترس‌های‌مان، فرصت زندگی را از ما می‌گیرد، از این رو مواجه شدن با آن را باید بر فرار ترجیح دهیم تا آرامش بر زندگی‌های‌مان حاکم شود.