سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: مزدک پنجه‌ای، شاعر معاصر به هنرآنلاین گفت: شعر امروز ایران را نمی‌توان جدای از وضعیت فعلی اوضاع سیاسی - اجتماعی دانست. در هر صورت ایران کشوری است که تمام مسائل پیرامونی آن به سیاست و مسائل اجتماع پیوند خورده است. اوضاع شعر نیز از این قائده مستثنی نیست. او ادامه داد: با تغییر سیاست در عرصه کلان، فضای مطبوعات و ادبیات نیز دگرگون می‌شود یعنی گاه به تعادل و آرامش می رسد و در بسیاری از اوقات نیز چون مسائل رفاهی و اقتصادی مردم، دچار عسر و حرج می‌شوند. اما آن چه در شرایط فعلی شاهدش هستیم نوعی هرج و مرج ادبی در فضای شعر است.
مزدک پنجه‌ای گفت: در دهه هفتاد نیز ما با افراط و تفریط مواجه بودیم، رفتارهای زبانی که بعضا برگرفته از غلط خوانی‌های تئوریک بود همه خواستند باباچاهی، رویایی یا براهنی بشوند و متاسفانه نتیجه این شد که مخاطب عام و خاص سرخورده دل به جریان خنثی ساده نویسی و نه سهل و ممتنع گویی در دهه هشتاد آورد و هر حدیث نفس گویی به مدد انتشاراتی‌ها شد شاعر مدعی! اوایل دهه نود بسیاری از شاعران موج سوار به تاسی از شاعران ساده سرا، شعرشان به سمت ساده سرایی و ترویج لحن عاشقانه که متاثر از فضای شعری نزار قبانی، لورکا و تنی چند از عاشقانه سرایان ترک بود، سوق پیدا کرد.
او در ادامه گفت: این فضا به حدی تاثیر گذاشته بود که برخی از شاعران مطرح نیز در ارائه کارکردهای زبانی به شکل دهه هفتاد عمل نمی‌کردند چرا که جریان ساده سرایی از چنان هژمونی برخوردار بود که بیش از یک دهه ذائقه مخاطب را درگیر خود کرده بود.
پنجه‌ای توضیح داد: این که هرج و مرج پدیدآمده را صرفا ناشی از رفتار یک عده شاعر و یا چند جریان شعری بدانیم دست به تحلیل نادرستی زده‌‌ایم چرا که در چرخه ادبیات جدای از سیاست های تزریق شده از سوی ادارات و نهادهای فرهنگی، هنرمند در اینجا شاعر، مطبوعات و ناشران سه ضلع این رخداد تلقی می شوند.
این شاعر و روزنامه نگار در پایان گفت: در جامعه شتاب زده و تجمل گرا که فلان بازیگر خوش سیمای سینما سعی می‌کند دل نوشته‌های خود را به مدد فلان انتشارات حرفه‌ای و مطرح به زیور چاپ برساند و در جامعه ای که بسیاری از روزنامه نگاران ادبی‌اش زیبایی شناسی لازم و شناخت مناسب از تاریخ ادبیات را ندارند و چهره‌ها و جریان های ادبی را به شکل توریستی می‌شناسند، نمی‌توان انتظار شکوفایی ادبی داشت.