به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی سومین دوره جایزه داستان تهران محقق می گوید: جشنواره هایی که در طول سال برگزار می شود به بررسی آثار تولید شده میپردازد اما یک جشنواره ادبی مانند جایزه داستان تهران در سه دوره متوالی بهانه مناسبی برای تولید آثار تازه بخصوص در یک حوزه مشخص است.
او با تاکید براینکه جایزه و جشنواره های ادبی در حقیقت بیشتر میو چینان آخرفصل هستند که مجموعه یکسال را مورد بررسی قرار می دهند، گفت: جایزه داستان تهران، موضوعی را ارائه می دهد تا نویسنده در مورد آن اثر خود را تولید کند و این یعنی ارزش افزوده ای به فضای داستان نویسی اضافه می شود و آثار تازه ای به وجود می آید که قابل توجه هستند.
به گفته محقق تنها ایراد وارد به برگزاری جایزه هایی نظیر جایزه ادبی داستان تهران تولید کارهای شبیه به هم و سفارشی است.
او می گوید: این ایراد با نوع داوری، انتخاب خوب و مناسب و دقت در بررسی کارهای ارائه شده قابل رفع است.
محقق معتقد است: داوران جایزه ادبی داستان تهران باید تلاش کنند با دقت نظر نمونه های بهتر و برتر را انتخاب کرده و باعث ماندگار موضوعی شوند که برای برگزاری جشنواره انتخاب کرده اند.
محقق درمورد محور قراردادن تهران به عنوان موضوع داستان در جایزه ادبی داستان تهران، گفت: در همه کشورهای دنیا که ادبیات غنی دارند، نویسندگان و شاعران اشعار و داستان های خود را برای مراکز ملی پایتخت نوشته اند.
به گفته محقق در دوره ها اخیر که ادبیات معاصر گستره بیشتری در بین مخاطبان یافته پرداختن به پایتخت یکی از مسائل جدی در آثار نویسندگان است.
او معتقد است در کشورهای اروپایی یادداشت ها و شعرهایی از لندن و پاریس و تک نگاره هایی ادبی از سازه هایی مانند برج ایفل و حواشی ساخت و ساز آن وجود دارد که بسیاری از آنها به عنوان یک منبع تاریخ محسوب شده و به فارسی نیز ترجمه شده است که متاسفانه جای کارهایی نظیر این نوشته ها در کشور ما خالی است.
محقق می گوید: باید به صورت جدی در ادبیات داستانی به تهران بپردازیم. در نوشته ها از تهران به مسائلی نظیر ترافیک، هوای آلوده و ... گفته شده است اما در کنار این مشکلات باید از زیبایی و توانمندی وظرفیت هایی که در شهر وجود دارد بگوییم.
به گفته این او می توان با ارائه یک تصویر از تهران شناخت دقیقی به مخاطب بدهد، موضوعی که جای آن در ادبیات داستانی ما خالی است.