سرویس سینمایی هنرآنلاین: پروانه معصومی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون این روزها بیشتر وقت خود را صرف حضور در باغچه خود و پرورش گیاهانش می‌کند.
او در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره فعالیت‌های خود گفت: با اینکه از پایتخت دور شده‌ام اما ارتباطم را با سینما قطع نکرده‌ام و تقریباً سالی یک کار فیلم سینمایی را بازی کردم، اما متاسفانه چند اثر اخیرم هنوز اکران نشده‌اند و دلیل آن را نمی‌دانم، اما در تلویزیون چند سالی است که حضور نیافته‌ام، ولی شاید امسال یک سریال داشته باشم صحبت‌هایی شده اما هنوز قطعی نشده است.
وی در ادامه درباره عدم حضورش در تلویزیون و همچنین نبود آثار با کیفیت بیان کرد: به نظرم فضای تلویزیون با تغییرات مدیریتی که در یک سال اخیر داشته است، تکانی خورده و امروز با این تغییر و تحولات شرایط را خیلی بد نمی‌بینم. آنچه مهم است و شاید عدم رضایت همکاران من را باعث شده، نبود فیلمنامه خوب است، چرا که ما کارگردانان خوب، بسیار داریم، اما قصه خوب نیست. شاید به این دلیل که دستمزد خوبی برای نویسندگان در نظر گرفته نشده است و همیشه دستمزدشان پایین است. در حالی که نویسندگان عمدتاً تا پایان کار همراه تیم سازنده هستند تا ایرادات و اشکالات را برطرف کنند، ولی دستمزد خوبی برای آن‌ها در نظر گرفته نمی‌شود و همین عامل نیز موجب شده آثار کیفیت مطلوبی نداشته باشند.
بازیگر "مسافر ری" در ادامه همین موضوع اظهار کرد: متأسفانه تلویزیون برای نوشته و قصه، درست و حسابی هزینه نمی‌کند و این در حالی است که اگر خوب هزینه کند قطعاً می‌تواند کارهای خوبی برای مردم تولید کند که سرگرم‌کننده باشند. ما می‌توانیم قصه‌های خیلی خوبی داشته باشیم، به ویژه برای جوانان؛ اما متأسفانه به ویژه در بخش سریال‌سازی ذهن بیننده را پایین فرض می‌کنیم و این اتفاق خوبی نیست.
معصومی در ادامه به حضور جدی و نقش جدی مادران در خانواده و نمایش آن در تلویزیون اشاره کرد و افزود: به نظرم در نمایش و نقش زن و بخصوص مادر و منفعل بودن آن‌ها در اثار تلویزیونی و سینمایی خود بازیگران هم نقش جدی دارند و نباید نقش‌های اینچنینی را بازی کنند، بلکه باید از نویسندگان و یا کارگردانان بخواهند که نقش را فعال و پرتکاپو بنویسند. من در چند کار اخیرم خانم‌هایی را که حضور داشتند، اصطلاحاً خانم‌های پای سماوری نام گذاشته بودم، چرا که عمدتاً نقش این زنان را به گونه‌ای نوشته بودند که هیچ کاری نمی‌کردند و تنها به شست و شو و تمیز کردن خانه می‌پرداختند. بنابراین با همکاری کارگردان ونویسندگان آثار کمک کردیم تا نقش این زنان فعال شود، چرا که مادر در خانواده کسی است که خانه را می‌چرخاند و رکن اصلی یک خانواده مادر است. تمام تدابیری که او می‌تواند بکار ببندد تا خانواده پابرجا بماند یا نماند، از نظر اقتصادی، اجتماعی و ... بسیار مهم است، ولی متاسفانه خیلی به آن پرداخته نشده است و خانم‌های همکار من نیز خیلی تمایلی ندارند برای اینکه نقش مادر را پررنگ‌تر و فعال‌تر کنند و همین باعث شده تا زنانی که در فیلم‌ها و سریال‌ها دیده می‌شوند زنانی منفعل و بیکار به نظر بیایند.
این بازیگر همچنین درباره آثار سینمایی خود و ارزیابی‌اش از سینما اعلام کرد: اگر کار سینمایی خوب پیشنهاد شود قبول می‌کنم. به نظرم فضای سینما هم آرام‌تر است و هم زمانش کمتر است. از طرفی دغدغه دستمزد هم وجود ندارد. البته این را هم بگویم که هرگز در هیچ کجا پولم را نخورده‌اند.
وی در خاتمه و همزمان با بزرگداشت مسعود معصومی همسر سابقش در جشنواره فیلم و عکس فناوری و صنعتی گفت: آقای معصومی را پدر هنر عکاسی صنعتی ایران می‌نامم وحتی این جمله را دادم تا روی سنگ مزار او بنویسند. معصومی کسی بود که تا زمان حیاتش هرگز اجازه ندادند برایش بزرگداشت گرفته شود و بعد از فوتش این دومین بزرگداشتی است که گرفته شده است. نمی‌دانم که آیا از این اتفاق راضی هست یا نه؛ ولی امیدوارم که راضی باشد و من را ببخشد.